Vlinder, kevers en nagelkruidzaad

Onze fotograaf ging op zoek naar de Hommels om nog meer soorten (dan de al gevonden drie) te ontdekken, maar in plaats daarvan zagen we plots een vlinder doodstil op de Nepeta zitten.
En daar mevrouw K. zich schaamde over het feit dat ze niet eens de naam van dit prachtige vliegebeestje kende, hebben we die opgezocht.

Ja, dit is natuurlijk de Kleine Vos, oftewel de Aglais Urticae!
En omdat deze vlinder zo heel stilletjes bleef zitten en wij heel voorzichtig foto's maakten met de zoomlens, kregen we het vliegebeestje mooi in beeld.

Het allerbelangrijkste was dat Oscar niets in de gaten had. Was de vlinder opgevlogen dan had de Os ongetwijfeld geprobeerd 'm te vangen. We zagen dat immers al vaker gebeuren en hebben dat natuurlijk eigenlijk liever niet, want soms klauwt hij raak.

Toen we langs de munt liepen hebben we gelijk maar eens een plaatje geschoten van deze blauwe kevers. Vorig jaar zagen we ze ook in groten getale in de munt zitten, glimmend in de zon alsof ze met olie waren ingesmeerd (of zo uit een autofabriek waren gekomen). Was het niet eens tijd om de naam deze kever ook eens op de zoeken? Jawel!
Het is dus nota bene de Muntbladhaan (Chrysolina Coerulans) en hij werd geschapen om de muntplanten in toom te houden, zeg maar. Vandaar dan ook dat wij op internet veel klagende tuinders vonden die op zoek zijn naar een (milieuvriendelijk) bestrijdingsmiddel voor deze kever.

Oscar had overigens totaal geen belangstelling voor de muntvretende kever, maar des te meer voor het Nagelkruid dat alweer flink zaad aan het maken is; wij merkten dat al eerder op doordat Boez en Os regelmatig met hele dotten van die ellende in hun vacht thuiskomen.
Gelukkig bleef het wat Oscar betreft deze keer alleen maar bij kijken naar het Nagelkruid, maar de zomer is nog lang niet voorbij...