Gelukkig geen kaas op tafel!

Japekoppie:
Wat ik u nu ga vertellen, u zult uw ogen en oren niet geloven.
Het was van de week dat ik even buiten was gaan zitten omdat ik een kaasproeverijtje verwachtte. Mijn mens had namelijk bezoek gekregen en dan ben ik er altijd als de kippen bij, als u begrijpt wat ik bedoel.
Wel, het was maar goed dat er geen kaas op tafel stond, en dat zeg ik niet gauw dus het moet wel erg zijn, heh? Wat er dus gebeurde, ja. Want plots kwam er namelijk een monsterachtig beest langs; ik wist echt niet wat ik zag.

En MaGiz (die daar aan de overkant van mijn tafel zat) haalde het nota bene in haar hoofd om dit monster te gaan aaien!
Ziet u die bek met die kwabben? Wel, als dat beest met zijn kop schudde, vlogen de kwakken slijm in het rond. Afschuwelijk inderdaad, en voor het eerst in mijn leven was ik blij dat er geen kaas op tafel stond. Walgelijk!

Ze zeiden dat dit een blafbeest was, maar ik vond het meer een kwabbeest. Ze noemden hem Ice, maar die naam vond ik dus niet bij die kwijlbek passen. Wel, ik had al gauw genoeg van die kwabben, dus besloot ik effe onder de tafel door te kijken om te zien hoe hij er vanonderen uitzag, zeg maar.

Wel, u ziet het vast ook: dat zag er ook niet zo fris uit. En geen enkele elegantie heh? Alles aan dat beest was even grof en lelijk en ik werd er helemaal onpasselijk van.
Tot overmaat van ramp vond MaGiz het een lief beest, en ze hield maar niet op met hem te knuffelen. Ik dacht gelijk: MaGiz gaat mij niet meer aanraken voordat ze onder de douche is geweest of tenminste haar hele armen onder de kraan heeft gehouden en met veel zeep heeft gewassen. Schuurspons ja.

Toen zag ik opeens dat Wamy onder de tafel zat en dat hij evenzeer van streek was als ik. Normaal gesproken moet ik die Wams niet en zou ik hem hebben gezegd weg te wezen, maar nu besefte ik dat we op dit moment beter bondgenoten konden zijn. Ik had zelfs met die Wams te doen omdat zijn mens zo zat te foezelen met dat grote kwabbeest. Ja, ik dacht op dat moment zelfs: "Arme Wams, dat hij zoiets afschuwelijks nou moet meemaken"!

Wel, Wams en ik besloten tenslotte om samen het kwabbeest te verdrijven. We wisten nog niet precies hoe, maar met zijn tweeën waren we tenminste sterker dan alleen, en misschien zou het slijmerige gevaarte wel verdwijnen als hij ons zag naderen.

En inderdaad, toen wij (Wams en Japekop - red.) met dikke staart en dreigende blikken onder die tafel doorkwamen, ging de slijmerd er vandoor. Mijn mens zei later dat dat toeval was omdat het ondier op dat moment net door zijn mens werd meegesleurd om naar huis te gaan, maar Wams en ik zijn er zeker van dat het door onze gezamenlijke actie kwam dat het beest 'm smeerde.
En daar blijven we bij.

Mevrouw Katblad verklaart hierbij nadrukkelijk dat het bovenstaande bericht de mening en ervaring van reporter Japekoppie weergeeft, het derhalve zijn verslag is en dat zij er geen enkel woord in heeft gewijzigd en geen enkele invloed heeft uitgeoefend op woordkeuze en/of taalgebruik. Wel vond zij het inderdaad wel erg prettig dat MaGiz, na het vertrek van Ice, naar de keuken ging om haar armen grondig te wassen...