Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

maandag 31 mei 2010

Poezenloket weer open!

In de loop van de middag ging de zon dus schijnen. Tijd voor iedereen om naar buiten te gaan!
Mevrouw Katblad opende met veel misbaar en geluid het Poezenloket, en het harige volk, wakker geworden door het lawaai, stroomde naar buiten.
Japekop overlegde even met Cera. Of eigenlijk was hij haar aan het intimideren, vandaar dat zij iets inelkaar gekropen erbij zit. (Japekop linksboven, Cera rechtsboven.)
Boez staat wat appelig te kijken en mevrouw Troy maakt van de gelegenheid gebruik om de situatie onder zijn staart op te nemen. Was Boez wel schoon genoeg om naar buiten te gaan? Geen gevalletje van schande voor het Katblad? Het viel mee, Boez werd goedgekeurd. Helaas, de haarfabrieken gingen niet ver van huis. In de Kruidentuin was een groep kinderen aan het spelen (rennen), in de Hoftuin zat een blafbeest midden op het pad en op het Zooiplein was een groep opgeschoten jongens aan het basketballen. We bleven dus maar allemaal wat rond de redactie hangen. Maar als morgenochtend weer alle mensen op school zitten of aan het werk zijn, hebben de katten weer de ruimte om te verkennen en rond te snuffelen.

De 5 in de klok...

Hoewel het beslist niet nat was vanmorgen, verkozen de haarfabrieken toch binnen te blijven. Misschien zat de schrik van het onweer van gisteren er nog in? Mevrouw Katblad vond het wel best, want zij moest nog het één en ander uitvogelen inzake het Katblad (wij gebruiken nu dan ook een nieuwe editor waardoor we de tekst netjes naast de foto's kunnen plaatsen).
En omdat Os dus niemand had om mee te spelen, kwam hij bij ons zijn dutje doen. Ja, onder de tafel dus.


En mevrouw Katblad ging af en toe even kijken of Os er nog wel lekker bij lag en om hem te vertellen dat hij zo'n lekker ding is.
Wel, Os vond dat helemaal niet erg om te horen, maar was nog wel een beetje slaperig toen er tegen hem aangepraat werd.



Maar tenslotte vond hij het toch te onrustig, dat gezeur aan zijn kop, en besloot hij de straat weer op te gaan. Gelukkig had zijn vriendje Boez, die ergens boven lag te knorren, het kattenluik horen gaan en ging Os achterna. Wij zijn hen niet gevolgd want er was nog werk aan de winkel. Maar later op de dag (toen de zon ging schijnen) zijn we nog even met alle haarfabrieken de straat op gegaan. Wij willen namelijk niet het risico lopen dat onze reporters gewend raken aan de hele dag op bed liggen en zodoende luie donders worden. Mevrouw Katblad heeft ondertussen een soort van muisarm opgelopen. Maar een glaasje wijn helpt daar uitstekend tegen, heeft zij ontdekt. Toen was gelukkig de 5 al in de klok.....
NB: Wij hebben zelf een breed scherm en dus zien wij de tekst netjes naast de foto's staan. We kregen al een melding van iemand die de foto van de kop niet geheel in beeld kreeg. Als er meer mensen dit probleem hebben, meldt het ons aub, dan zullen we proberen de kop te veranderen....

Jammer

Erg jammer inderdaad, maar het regende en regende maar. Onze reporters gingen zich vervelen en dus mevrouw Katblad lastigvallen. Ze zaten niet alleen bovenop haar spullen, maar moesten ook nog zo nodig een partijtje ruzie maken. Volgens onze krant wordt het misschien de komende week wel beter weer (als het meezit) en kunnen wij onze haarfabrieken dan naar buiten schoppen. Ja, toen het onweer gisteren losbrak, hadden wij opeens 6 katten over de vloer, en dat wil zeggen: 6 x 4 vuile pootjes op onze tegels! Maar ach, daar komt mevrouw Katblad heus wel weer overheen....

zondag 30 mei 2010

Hartstikke krols...

Nee, wij hoorden hem niet aankomen want hij had zijn sirene niet aan, en toen hij er eenmaal was, ging hij niet meer weg want BW (oftewel Pincho) was hartstikke krols, had Japekoppie gezien en werd gelijk verliefd. Natuurlijk was Japekop bepaald niet gecharmeerd van BW's toenaderingen en dus kroop hij achter de Buxus van de buren, waar hij onbereikbaar was voor de krolse kater.

Het regende pijpenstelen, maar dat kunt u wel zien op de foto's. BW was dan ook behoorlijk nat en was bovendien niet van plan op te geven. Nee, als Japekop niet de liefde met hem wilde bedrijven was dat pech, maar er waren nog meer haarfabrieken in de Katbladstraat (variatie op "nog meer vissen in de zee"), en daar de nood hoog was, bleef BW bij de redactie rondhangen.

Toen wij hem bij zijn naam riepen, Pincho dus, keek hij ons een tikkie link aan. Nee, wij mochten ons niet bemoeien met zijn bedoelingen en konden dus het beste weer de voordeur sluiten. BW had geen pottenkijkers nodig! Doch onze fotograaf wilde eerst nog wel wat foto's maken van de Don Juan, want zag hij er weer niet vreselijk uit?


Ja, onder de krassen en wondjes dus. Wij begrijpen dan ook niet dat zijn mens BW in deze toestand over de straten wil laten ronddwalen. Pincho wordt gedreven door zijn voortplantingsdrang en heeft zo geen enkel plezier meer, denken wij..... Als wij dan kijken naar bijvoorbeeld de Boez en Oscar, die achter de bijtjes aanrennen, met elkaar spelen en in bomen klimmen, ach, stel je voor dat zij zo moesten leven als BW!


Cera was, zoals altijd, best wel nieuwsgierig, maar toen BW te opdringerig werd, ging zij er toch maar vandoor. Nee, spelen wil zij best, maar deze jongen wilde duidelijk iets wat zij niet (meer) begrijpt.

Nou, dan maar bij Oscar proberen? Wel, Os had ook geen zin in polonaise, al drong BW nog zo aan.
Wij kunnen u verder berichten dat BW nog uren is blijven rondhangen, steeds maar kreten voortbrengend en alsmaar achter onze verslaggevers aanzittend. Af en toe verdween hij even, maar kwam dan toch weer terug om te flirten met alle haarfabrieken van watvoor geslacht dan ook. En onderwijl overal tegenaan "markeren" dus, heh? Wij hopen dat het vannacht nog even flink wat gaat regenen opdat zijn sporen gewist worden. Niet alleen vanwege de geur, maar ook omdat wij regelmatig tuinieren, en daarbij de potten met planten moeten verschuiven e.d. Maar afgezien van het ongemak voor ons, hebben wij diep medelijden met BW, die op deze manier niet echt kan genieten van de bijtjes en vlindertjes, niet leuk kan spelen met vriendjes. En hierbij laten wij het maar.....

Verschillende reacties


Zoe, het lapje dat enkele weken geleden tegenover ons is komen wonen, mocht eindelijk voor het eerst naar buiten! Wij zagen haar al in het schemer in de dakgoot van haar huis heen en weer lopen, nu mocht zij de straat op.
Zoe (spreek uit: Zowie, en nee, geen puntjes op de e want haar mens komt uit Italië, en daar schrijf je het !), is 6 jaar oud en een beetje schuw. Wij zagen haar al diverse keren voor het raam nieuwsgierig naar buiten kijken. Wel, nu kon ze kennismaken met de haarfabrieken die ze al geruime tijd had zitten bespieden vanachter het beschermende glas!
De eerste die op haar afkwam was Oscar. Zonder dralen eiste hij gelijk een neus/neuscontact op, maar Zoe vond het daar nog wat te vroeg voor. Haar oren gingen direct naar achteren, ze blies een stevig partijtje weg en vluchtte toen haar openstaande deur door naar binnen. Nou, dat begint niet zo goed, dachten wij nog, maar al snel kwam Zoe toch weer naar buiten.



De brutale Oscar wilde haar van alle kanten bekijken; hij liet zich niet door haar wegblazen. Het werd Zoe bijna teveel, ze drukte zich plat tegen de grond en vluchtte toen toch maar weer haar huis in.



Ondertussen was de Boez ook op komen dagen. De twee vriendjes moesten nodig overleggen. Wie was deze nieuwe dame? Was ze wel oké, zou ze hier blijven wonen en zo ja, voor hoelang dan wel? En zou de aanwezigheid van het nieuwe lapje wellicht hun vriendschap in gevaar kunnen brengen? De Boez namelijk zag de komst van Zoe niet zo zitten. Een paar keer blies hij in haar richting en bovendien wilde hij haar niet van dichtbij bekijken. De vriendjes hadden verschil van mening, dat was duidelijk. Uiteindelijk vertrok de Boez terwijl Oscar bleef. Het gedrag van onze reporters blijkt maar weer onvoorspelbaar, want de Boez was altijd degene die met iedereen vriendjes wilde worden terwijl Os daar geen behoefte aan had, nu lijken de rollen wel omgedraaid.


Zoe had geen boodschap aan het meningsverschil tussen Boez en Os, voor haar lag een nieuwe wereld open en dan ben je alleen maar met jezelf bezig. Het zal nog wel even duren voordat zij haar positie in het geheel heeft kunnen bepalen en haar territorium heeft opgeëist!
En waar was Cera? Die zat midden op straat met verbazing te kijken naar Zoe die in en uit háár oude huis liep! Ja, de wereld zit gek in elkaar, en omdat Cera het even allemaal niet meer op een rijtje had, ging ze maar wat liggen rollen achter de benen van de fotograaf. Zo reageert ieder op zijn eigen wijze op de komst van een nieuwe haarfabriek!
Wij wensen tenslotte Zoe veel succes toe (en moed) bij het veroveren van haar plekje in de Katbladstraat!

Niet al te nors


Kaija:
Zo mevrouw Katblad! Geen verslaggevers bij u? Zelfs Oscar niet? Des te beter. Ja, want ik hou niet van al die vreemde snuiters in mijn tuin. U kwam een foto maken van mij? En of ik nu niet wil weglopen als u naderbij komt? U vraagt wel erg veel van mij!



Nou, vooruit dan maar. Ja, maakt u uw plaatje maar. Ik was eigenlijk van plan om naar binnen te gaan, maar het raam is dicht. Ja, dat zijn van die tegenvallers die je moet incasseren heh? En nu sta ik dus te wachten tot ik opgemerkt word. U kunt zeker mijn deur niet openen? Nee, dat vreesde ik al. Nee, aaien moet u maar niet doen want ik sta niet voor mijzelf in. Omdat ik niet naar binnen kan als ik dat zou willen, ja. Hoe vindt u mijn blik vandaag? Niet al te nors? En mijn neus? Ja, prachtig rose niet? Mijn snor hangt er inderdaad ook prachtig bij en mijn vacht is in goede conditie, dat klopt. Mooi wit heh?
Wel, ik heb al meer gezegd dan normaal, dus lijkt het me voor u de hoogste tijd om weer eens door te lopen. Fijn dat u mij begrijpt en tot ziens maar weer, mevrouw Katblad!

zondag 23 mei 2010

Boez naar het Gevaarlijke Water


Dit is een test, bedoeld voor instelling van kleur en vorm.
Test, test, test. Dus.