Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

zaterdag 7 januari 2017

Sommige dingen vergeet je nooit meer.

Jazeker, onze reporters waren vanochtend al vroeg op pad. Met zijn drieën, misschien zelfs zij aan zij. Echter, mevrouw K. was er niet bij. Waarom niet? Wel, zij wilde eerst nog even onder de douche, en bovendien regende het en dat is niet goed voor de camera van de redactie.
Was mevrouw K. dan niet vroeg genoeg opgestaan? Jawel, waarschijnlijk zelfs vroeger dan u (het was zelfs nog donker), maar toen ijzelde het al. Dat deed het namelijk al halverwege de nacht, want K, had de gordijnen open en heeft het allemaal nauwgezet gevolgd vanuit haar bed.
Enfin, omdat de dooi flink doorzette, is K. toch maar voor haar ontbijt door de regen naar de tuin gegaan, want zij vreesde dat, wanneer zij langer zou wachten, de sneeuw verdwenen zou zijn voordat zij er een foto van had kunnen maken. Onze reporters zagen er vanaf om met haar mee te gaan, zij hadden immers al aan hun plichten voldaan. En deze foto is daar dus het bewijs van.
Nu had mevrouw K. ook nog een plaatje kunnen schieten van de modderpoten vanaf het luik naar de voerbakjes toe, maar daar heeft zij vanaf gezien omdat zij vreesde daarmee haar goede humeur te verpesten. En verder was er schaatsen op de tv en ook dat is belangrijk. Op zo'n dag missen wij nog steeds onze Japekoppie, die ook altijd graag naar het schaatsen keek, of in elk geval lag hij altijd op de bank naast mevrouw K. tijdens dit soort wedstrijden.
Sommige dingen vergeet je gewoon nooit meer en goede herinneringen moet je vooral koesteren, toch?

vrijdag 6 januari 2017

Kleine of Grote?

Vanochtend werd mevrouw K. opgeschrikt door het luide gekrijs van Bohr. Deze stond op de vensterbank en keek richting onze voordeur. K. aarzelde niet en ging direct op de plaats delict af.
Zo kwam het dat ze daarbuiten nog net de kop van de Grote of Kleine Snor ontwaarde, en toen zij over Bohr heen boog zag ze tegen het kattenluik aan de Boez liggen, half op zijn rug met nagels in de aanslag.
Boez dus in het nauw, Snor dreigend voor hem, schreeuwend publiek in de vensterbank.
Wij nemen overigens aan dat Bohr schreeuwde om de Snor weg te jagen, en niet om hem aan te moedigen onze Boez tot moes te slaan.
Net toen K. snel een foto had geschoten van wat zij al met het blote oog had gezien, werd vlakbij een stuk vuurwerk afgeschoten. En toen gebeurde er van alles tegelijk.
Bohr schoot van de vensterbank en vluchtte richting keuken.
Boez sprong overeind en ramde zich door het kattenluik naar binnen om vervolgens direct via onze trap naar boven te verdwijnen.
Snorremans maakte een luchtsprong en zocht beschutting onder onze buitentafel.
Rest ons nog deze ene vraag:
Is dit nou de Grote of de Kleine Snor?


dinsdag 3 januari 2017

Labbekak!

Boortje:
Je dacht zeker dat ik je niet had gezien, heh? Nou, ik ben dan wel bijna 2 keer zo oud als jij maar aan mijn ogen mankeert toevallig nog helemaal niks.
En nee, ik ben niet meer bang voor jou en ik loop niet meer voor jou weg, dus hou maar op met je stomme spelletjes.
Of weet je wat?
Kom maar lekker naar binnen, dan blaas ik je compleet omver! Durf je niet, lafaard? Ha, zo dapper ben je niet, heh? Grote flinke knul durft het niet op te nemen tegen de kleine oude dame, heh?
Kijk 'm nou zitten, die kleine gluiperd! Grote bek heeft ie wel, maar daar blijft het bij. Slappe hap! Helemaal geen lef, geen greintje, geen kruimeltje, niets! Flapdrol! Labbekak! Sukkel! Pantoffelheld!

Boez: Huh?

maandag 2 januari 2017

Goed Nieuwjaar allemaal!

Oscar:
Het nieuwe jaar schijnt alweer 1 dag oud te zijn, maar voor mij begint het vandaag pas, of eigenlijk pas straks, als ik helemaal goed heb uitgeslapen. De stres moet er namelijk uit, en dan helpt veel en lang slapen het beste.
En goed slapen doe ik als het zo rustig is als nu. Lekker op de bank op mijn favoriete dekentje.
Jawel, af en toe nog een klein knalletje, maar mevrouw K. heeft me beloofd dat het vanaf nu elke dag minder wordt tot het over een paar dagen helemaal verdwenen zal zijn. Dus daar reken ik dan maar op.
Ze komt af en toe gezellig naast me zitten, mevrouw K. En dan aait ze me over mijn kop en buik en zegt ze lieve dingen tegen me. Daar ga ik dan hard van spinnen.
Soms doe ik mijn ogen heel even open om haar aan te kijken, en zo bedank ik haar dan voor haar goede zorgen. Gelukkig laat de Boez me met rust. Ik denk dat hij aanvoelt dat ik nodig bij moet slapen. Hijzelf is echter al over de schrik heen. Gaat zelfs weer af en toe naar buiten. En omdat ik even niet beschikbaar ben voor hem, speelt hij met de arme Bohr, die helemaal geen raad weet met zijn zogenaamde goed bedoelde geintjes.
Maar ze zoeken het maar uit, ik lig hier best en blijf hier nog wel een poosje liggen ook. In elk geval tot het diner.
Mevrouw K. wenst iedereen een mooi Nieuwjaar toe. En voor zichzelf wil ze graag weer een mooie, bloeiende kruidentuin straks, als de winter voorbij is. Met veel vlinders en ander vliegend spul.
Aan mij zal het niet liggen; ik ben straks weer paraat om met haar een tuininspectie te doen. Maar nu nog even niet. Want eerst..........nog wat.........verder........slapen........................



zondag 1 januari 2017

K-nacht, was het...





Boezelmans:
K-nacht was het, ja. Ik was doodsbang. Gelukkig ging K. vroeg naar bed, en kon ik bij haar onder het dekbed kruipen. Mijn hart ging tekeer als ik weet niet hoe. Zij voelde dat en probeerde me te kalmeren. Het was de beste plek in huis, daar onder het dekbed. En warm ook nog. Maar toch was ik bang.
Cera lag onder het bed. Later kwam ze tevoorschijn. Nog veel later zijn we met zijn allen naar beneden gegaan om wat te eten. Toen heeft mevrouw K. nog een oliebol genomen.
Ik hoop dat het nu voorbij is maar durf nog niet naar buiten te gaan.


Ik was ook bang. Heb eerst met de Os onder de bank gelegen en later met hem samen onder de keukenkastjes.
Normaal zou dat een band moeten scheppen, maar in dit geval vond ik het irritant dat hij daar ook wou liggen. Dus heb ik tegen hem gegromd.
Nu is het weer rustig, maar ook ik hoef niet naar buiten.
Gelukkig staan er genoeg kattenbakken in dit hotel.
En daar laat ik het even bij, voor nu.

Nog voor de jaarwisseling

Oscar:
Ik heb niet onder de tafel gebraakt. Denk dat het de Boez was, en weet heel goed waarom. Het is de oud en nieuw spanning. Heb ik ook last van, maar dan weer anders. Ik krijg namelijk vreselijke last van mijn oren door die knallen.
Deze foto is nog van voor de jaarwisseling. Ik wist niet waar ik het zoeken moest, in elk geval ging ik niet meer naar buiten.
Bohr:
Ik had niet zoveel moeite met die knallen. Zat veilig in mijn mandje en keek met toch wel verbazing naar de andere haarfabrieken hier. Dat zou later veranderen.