Oscar en Cera namen de stapel takken onmiddellijk in beslag en gingen druk aan de gang om eens even lekker te kunnen trippen.
Echter, Wamy had lucht gekregen van de Actinidia en kwam een portie opeisen. Aan één tak had hij wel genoeg en die konden de andere twee best wel missen, vond hij. Oscar vond van niet. Dus toen de Wams zijn tak van de tafel begon te trekken, kreeg hij van de Os een flinke knal voor zijn kop.
"Zak er dan maar in", moet Wamy gedacht hebben, want hij vertrok richting Kruidentuin. En Oscar nam gelijk de plek in waar Wams net nog had staan hengelen; hij moest namelijk hoog nodig de door Wams aangeraakte takken markeren. In het filmpje hieronder laten wij u zien hoe de Os dat deed. Let op: het filmpje eindigt nogal verrassend.
Heeft u de wind en de vogeltjes gehoord? Wij vonden het namelijk niet nodig om een muziekje onder dit korte filmpje te zetten vanwege de vredige stilte...
2 opmerkingen:
U hebt gelijk, Mevrouw K., de wind en de vogeltjes vormen mooiere muziek dan het geluid van muziekinstrumenten.
Behalve natuurlijk de stem en de gitaar van Paul McCartney in Blackbird!
Een reactie posten