Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

dinsdag 30 april 2013

Kiwi 3

De Boez ging zijn tak niet afgeven, dat was duidelijk. Wel liet hij tenslotte Oscar toe aan het uiteinde van de tak te knabbelen, aan een stukje belegen hout zonder verse, jonge blaadjes.
Maar de bescheiden Os nam daar genoegen mee.









Wij denken dat (bij haarfabrieken) de eerste ontdekker of gebruiker van iets nieuws, mooi's of lekkers, beschouwd wordt als de eigenaar van het object. Dan moet je je nieuwe bezit natuurlijk wel erg goed markeren zodat iedereen kan ruiken dat er al een eigenaar is en vervolgens uit respect voor de bezitter van het voorwerp afblijft.
We hebben dat al vaker gezien bij bijvoorbeeld gevangen muizen, vlinders of vogelveer. Wie de prooi binnenbrengt is duidelijk de eigenaar; de anderen tonen wel belangstelling maar "afpikken" is er maar zelden bij. Wel wordt er af en toe aan "uitlenen" gedaan, maar weggeven van een interessante prooi gebeurt pas als de lol en/of de geur eraf is... Zo gaat het tenminste bij ons op de redactie. Als er al gejat wordt, gebeurt dat door buurhaarfabrieken of vreemde snuiters; huisgenoten doen dat niet.

Wel, de Boez had even genoeg gekauwd en gesnoven en was vertrokken. Oscar zou nu de hele tak kunnen benutten maar bleef braaf aan het puntje knabbelen.
Cera had gezien dat er een plek op de tafel was vrijgekomen en zat verlangend naar de tak te loeren. Ze raakte de kiwitak echter nog niet aan.







Misschien kwam dat wel omdat er nog een kaper op de kust was?
De Wams was namelijk gearriveerd en draaide als een waar roofdier rondjes onder de tafel, wachtte zijn kans blijkbaar af.











Toen Oscar Wamy had opgemerkt, stopte hij direct met het happen en kauwen.
Cera deed alsof ze Wams niet had gezien, maar ondertussen bleef ze op haar hoede.
Tja, hoe zou dit nu weer gaan aflopen, heh?
Helaas moet u even op het vervolg wachten, want mevrouw K. moet hoog nodig met de Hoofdredacteur een oranjebittertje nuttigen en proosten op de nieuwe Koning. Dus:
Wordt vervolgd...

maandag 29 april 2013

Kiwi 2

Toen Oscar kwam en aangaf ook even iets met de kiwitak te willen, maakte de Boez hem duidelijk dat hij dat niet wilde hebben. Ja, en dat terwijl die tak toch groot genoeg is, heh? Nee, de Boez is niet zo van "samen eerlijk delen" of "teambuilding".
En helaas is Oscar te goed gemanierd om zijn deel op te eisen. Hij bleef rustig wachten tot de Boez eindelijk zover was om zijn tak af te staan, al was het alleen maar voor heel even en omdat ze boezemvrienden zijn...



x

x
x
Zou Oscar nog een kans krijgen?

Wordt vervolgd...

Kiwi 1

De Boez heeft de kiwitak (die K. uit de Hoftuin had gestolen) van de buitentafel gesleept en verstopt onder de bank. Wij vermoeden tenminste dat deze actie bedoeld was om zijn tak veilig te stellen, maar zeker weten doen we het niet.
In ieder geval lag de Boez dus onder de tafel lekker te trippen, en dat weten we wel zeker want dat kun je duidelijk zien.

Hij gebruikte daarbij alle vier zijn poten en uiteraard eveneens zijn gehele snuitwerk.

Toen de Boez klaar was met trippen en van de tafel wegliep, pakte mevrouw K. de tak van de straat om 'm op tafel te leggen, voor alle haarfabrieken duidelijk zichtbaar en vooral ook voor mevrouw K. en haar camera.
De Boez kwam echter onmiddellijk terug om duidelijk te maken dat de tak hem toebehoort en derhalve geen openbaar bezit is. En om dat te benadrukken ging hij er bovenop liggen.






Hij hield lange tijd de wacht en speurde steeds de straat af, want stel je voor dat er een andere haarfabriek zijn kiwitak zou willen stelen, heh? Ja, dat zou heel erg zijn en dat mocht dus niet gebeuren.
Zou het hem lukken de tak voor zichzelf te houden?
Wordt vervolgd!

Nagelborsteltje?

Nagelborsteltje nodig, Os?

Een hele klus

Onze twee jongste reporters waren naar de Kruidentuin gegaan om nieuws te verzamelen, maar kwamen een poosje later met niks terug naar de redactie. Ze hadden (was onze indruk) ook niet echt hun best gedaan en tonen u dat aan de hand van de foto's.

Hier bijvoorbeeld ziet u hoe Oscar bezig is zichzelf nog viezer te maken dan hij al is door met zijn staart de ijzeren stang (hekje) op te poetsen. De stang is nu over vele meters een stuk schoner, dat wel, maar er is vast niemand die dat belangrijk vindt, laat staan dat het iemand zal opvallen. De zwarte vegen op en langs zijn staart vallen echter wel op en wij vrezen bovendien voor de properheid van zijn pas gewassen kussentje op de sofa, maar dat terzijde.

De Boez was voornamelijk bezig met het graven van kuilen. Hij ziet de kruidentuin (nu er geen plantjes meer staan) vooral als een grote kattenbak, en het is daarom maar goed dat deze bak binnenkort wordt geleegd. Wel zullen we de reporters aan hun verstand moeten peuteren dat er, als er eenmaal nieuwe aarde in de bak is gestort, hier niet meer gegraven en boodschappen gedaan mogen worden. Dat wordt nog een hele klus.

Toen mevrouw K. dacht dat beide reporters eindelijk klaar waren met klooien en zooien en serieus aan het werk zouden gaan, vonden de ventjes het tijd voor "tikkertje spelen", waarbij de Os 'm was.
Wel, en zodoende kunnen we u dus geen nieuws brengen uit de kruidentuin en bieden daarvoor onze excuses aan.

zondag 28 april 2013

Hij deed alsof...

Os! Wordt eens wakker!? Je gaat vallen zo!
Jawel, we zagen je langzaam omzakken (zeg maar). Kantelen inderdaad. En je ligt niet hoog genoeg om je tijdens je val in de lucht nog te kunnen draaien, dus als je valt, stort je gewoon neer en kom je met je kop op de harde bank.
.............
Je lag niet te slapen? Deed alsof?
Maak dat de kat wijs!

Boez vindt kiwitakken

Boez heeft ontdekt dat de kiwi in de Hoftuin weer is gesnoeid. Niet dat er nu al zoveel nieuwe twijgen waren gegroeid (daarvoor moet eerst de temperatuur stijgen), maar blijkbaar zaten er toch een paar in de weg en die liggen dus nu in de tuin.
En de Boez heeft ze gevonden.







Het zal zeker nog wel een tijdje duren voordat er kiwi's aan de boom hangen!

Blijkbaar zit er aan de afgesnoeide takken toch al voldoende geur om er opgewonden van te raken; de Boez was er in elk geval niet van weg te slaan.









Hij wilde niet mee terug naar de redactie voor wij voor hem een tak uit de bos hadden getrokken om mee naar huis te nemen.
Deze tak ligt thans op de tafel voor de redactie en het zou dus best kunnen dat we vandaag wat meer bezoek van haarfabrieken bij ons Poezenloket krijgen dan anders...

Dat moest verboden worden

Eindelijk hadden wij de Boez weer eens kunnen overhalen een verkenningsrondje met mevrouw K. te lopen, en zo zagen wij hem in de Parallelstraat een aantal kuipplanten en struikjes inspecteren.
Het was nog vroeg in de (zondag)ochtend, dus weinig verkeer en nog veel uitslapende mensen.
Tenminste, dat dacht mevrouw K., maar ze had dus niet gerekend op vroege vogels die aan het begin van hun meivakantie stonden en er zin in hadden.
Maar toen K. deze foto maakte ging dus alles nog goed met onze jonge reporter, hij stond er vrij ontspannen bij en werd totaal in beslag genomen door de bijzondere geuren die nu eenmaal aan planten en kuipen kunnen hangen... Zo maken wij onze Boez het liefst mee.

En dus niet zoals op de foto hiernaast.
Jawel, er was namelijk een wielhuis de Parallelstraat in komen rijden, en al werd deze direct aan het begin van de straat geparkeerd, de Boez werd toch bevangen door wielhuisangst.
K. en reporter Oscar bleven verderop even op reporter Boez wachten, en na lang aarzelen kwam ons ventje voorzichtig en langzaam naderbij. Zou hij dan toch nog meekomen en het rondje met ons afmaken?
Zie het filmpje hieronder.





Wel, u zag hoe de Boez dus besloot naar de redactie terug te keren toen er een wielhuis met aanhangkarretje de straat in reed. Daar kon K. niet tegenop.

Wel, reporter Oscar had ook de schrik in de poten gekregen want de aanhanger moest nodig gesmeerd worden en maakte derhalve flink wat herrie.
En ook Os vond het tenslotte een beter idee om via de Steeg van Storm terug te keren naar onze basis...






Aldaar werden we opgewacht door een sneu kijkende Boez, die helaas door zijn vriend Oscar totaal werd genegeerd. Wij weten niet waarom Os dat deed dus kunnen dat ook niet aan u berichten.
Wel hebben we mevrouw K. opgedragen om voortaan vroeger op te staan (op de zondagochtend dus) om er zeker van te zijn dat zij en haar reporters onderweg geen storende factoren meer zullen ontmoeten; het risico is waarschijnlijk om een uur of zeven minder groot. Hoewel, je weet het nooit natuurlijk; mensen zijn rare wezens en soms erg actief op momenten waarop je het niet verwacht. En dat moest verboden worden, vindt K.

vrijdag 26 april 2013

Geen zonnebrand nodig voor de Os

Jawel, dit is de foto waaruit wij een stukje hebben gesneden dat we hebben bewerkt en gebruikt voor de vernieuwing van de kop van het Katblad. Dit omdat het sinds het maken van de vorige kopfoto buiten een stuk groener is geworden en omdat wij de warmte hebben mogen voelen van de voorjaarszon, die al zo sterk is dat Oscar regelmatig met zijn kop in de schaduw gaat zitten.
Wij weten niet waarom hij dat doet maar vermoeden dat hij zijn roze oortjes wil behoeden voor de ernstige aandoening die plaveiselcelcarcinoom heet, en kunnen dat natuurlijk alleen maar toejuichen.
Immers, als je bij de Os aan het smeren moet met zonnebrandolie of spul van gelijke strekking, zal hij vast nog meer door zand en aarde gaan rollen dan hij al doet, daar kun je donder op zeggen, en mevrouw K. vindt dat er al genoeg bagger mee naar binnen wordt genomen door haar haarfabrieken.



We hebben al eens eerder de gevolgen gezien van teveel zon op roze kattenoortjes. Dat was niet prettig en bovendien uiteindelijk dodelijk. Het lijkt er op of onze topreporter weet dat hij zijn hoorapparaten moet beschermen en hopen dat andere haarfabrieken met soortelijke oortjes hetzelfde zullen doen.

Geen nadelige gevolgen na eten bieslook

Wij hebben niet te indruk dat Kaija's gezondheid werd geschaad door het eten van bieslook (wat we haar dus een paar dagen geleden hebben zien doen). Wij zagen haar namelijk gisteren heerlijk liggen zonnen voor haar huis, en van opperste tevredenheid deed zij ook nog een hele serie rek- en strekoefeningen. Dat doe je niet als je pijn in je buik of elders hebt, toch? Vandaar dus dat wij denken dat zij helemaal in orde is, ondanks haar look-snoeperij.



Wij wilden Kaija graag enkele vragen stellen over de activiteiten in haar tuin, maar zij vertelde ons dat ze niet aan interviews doet, behalve als die gaan over haar partij (die er nooit is gekomen vanwege onvoldoende aanhang) Trots op Nepetaland. Mevrouw K. had echter op dat moment geen politieke vragen voorhanden.

We zijn in elk geval blij dat Kaija het naar haar zin heeft, vooral omdat zij een paar maanden geleden in een depressie raakte nadat haar favoriete boom dusdanig werd verminkt dat zij er niet meer (nooit meer!) in kan klimmen. Zij schijnt nu vrede te hebben met de situatie en geniet (net als andere haarfabrieken) met volle teugen van de voorjaarszon.
Hoewel, we kunnen u helaas niet vertellen hoe zij er vandaag (op deze donkere dag dus) aan toe is omdat wij daar geen zicht op hebben. Uiteraard hebben wij wel zicht op onze eigen haarfabrieken, en die liggen allemaal zeer chagrijnig boven, verspreid over bed en stoelen, te mokken.

De Wams in nood!


Verslag van zijn mens over wat er woensdagavond gebeurde....

Aan het begin van de avond stond ik even in de deuropening te praten met een buur. Gizmo en Wamy maakten van de gelegenheid gebruik om er voor uit te gaan en een beetje tussen de geparkeerde auto's te gaan kijken. Sonny bleef veilig achter het raam zitten. Terwijl ik een leuk gesprek had met de buur, kwam er een vrouw met een grote, zwarte hond aanlopen. De hond kreeg Wamy in de smiesen. De vrouw had de lijn niet goed vast en de hond rende hard op Wamy af, die enorm schrok en zich direct uit de voeten maakte. Wamy draaide zich om en rende weg van de hond...de gracht in! Ik hoorde een plons, rende naar de gracht en zag Wamy niet in het water. Hij was er gelukkig al zelf uitgekomen en ik zag hem in de verte in paniek wegrennen. Ik vloekte nog even naar de vrouw van de hond, die zich hier weinig van aan leek te trekken en gewoon doorliep.
Door het spoor van water op de straat te volgen, vond ik Wamy een eind verderop terug. De arme jongen keek me met grote, bange ogen aan. Zijn kop had hij klaarblijkelijk boven water kunnen houden; de rest was helemaal nat. Omdat hij zo geschrokken was, liep hij steeds van mij weg. Uiteindelijk kon ik hem gelukkig oppakken en mee naar huis nemen. Onderweg rilde hij behoorlijk, waarschijnlijk van de kou en van de angst. Thuis kwam hij weer een beetje tot rust. Nadat ik hem zo goed mogelijk heb afgedroogd, ondertussen hem lieve woordjes en lekkere snoepjes gevend, heeft hij nog uren zijn vacht gepoetst. 
Nu ligt hij lekker schoon en droog op zijn favoriete warme plekje voor de TV en lijkt het gelukkig weer alsof  er niets gebeurd is.
Groetjes van Magiz.



Wat fijn dat het goed afliep met Wamy!
Dat blafbeest, was dat een Mechelse herder? Die loopt wel vaker los, maar per ongeluk...?
En het allerbelangrijkst: heb je kunnen zien (aan de sporen) of Wamy via een kattentouw uit de gracht is geklommen? Dit voor de statistieken van Kat-uit-de-gracht...
Wams zit op dit moment trouwens weer heel vertrouwd voor ons Poezenloket, waarschijnlijk om een klacht in te dienen...

donderdag 25 april 2013

Gespannen sfeer

Dit is Harremans (alias Harry), lid van de partij H is V (Hof is Vol). Toen wij de Hoftuin in kwamen lopen, zat Harry bij de Hofvijver, met zijn twee voorpoten netjes op de rand. U kunt dit op bijgaande foto zien.
Harry had duidelijk de pest in en keek niet lief; wij zullen u uitleggen waardoor dat kwam.







U ziet hier Harry nog steeds met zijn poten op de rand van de Hofvijver (rechtsonder), maar linksboven ziet u een aantal andere haarfabrieken.
Het verst weg - naast de fiets - loopt de kleine Mickie (zij is deze week 1 jaar geworden, gefeliciteerd!), daarachter loopt Myo, en hij wordt nagekeken door Panda, de broer van Harry.
Er hing een erg gespannen sfeer.



Waarom alle haarfabrieken min of meer op een kluitje zaten? Wel, mevrouw K. vermoedt dat hier een territorium-strijd gaande was. De tuin is immers groot genoeg voor allemaal, maar het harig volkje verkoos op het pad voor hun deur te blijven (ze zijn namelijk buren van elkaar) en Harry had de Hofvijver ingenomen en was vast van plan die niet af te staan.
De anderen liepen enigszins stuurloos heen en weer maar hielden elkaar wel in de gaten.
Zou het tot een treffen komen?
Dat was een kwestie van tijd, dacht mevrouw K., maar zij kreeg geen gelijk.










Myo leek nog het meest op zijn gemak, hij is immers de partijleider van Hof is Vol en geniet daarom een hoger aanzien dan de anderen. Doch ook is hij de grootste van het stel en bovendien de laatste tijd een paar kilootjes aangekomen; hij zit regelmatig met zijn snufferd in de etensbak van zijn huisgenootje Mickie en laat het dan niet bij alleen maar ruiken - maar dit terzijde.






Mickie mag dan wel een pittige meid zijn, ze komt nog maar net kijken en heeft nog nauwelijks rechten in de Hoftuin. Vandaar ook dat zij af en toe haar huis binnen vlucht als het afwijzende of vijandige gedrag van de anderen voelbaar wordt of zelfs toeneemt. Wij hebben overigens min of meer begrepen dat Mickie (nog) geen lid is van de partij (Hof is Vol) en daartoe ook niet door Myo wordt gedwongen. Maar wat niet is kan nog komen (je weet maar nooit, heh?).



In elk geval lijkt het er sterk op dat Mickie door huisgenoot Myo wordt beschermd tegen de brutale buurjongens Panda en Harremans, en wij vermoeden dat, als zij (de broers dus) de onbeschaamdheid zouden hebben de kleine meid aan te vallen, Myo haar te hulp zal schieten. Wij hopen dat een keer te mogen vastleggen op de gevoelige plaat, romantisch en sentimenteel als wij zijn.





Wel, nadat Myo even met Mickie had staan smoezen, durfde de kleine meid weer naar buiten te komen. Zij bleef echter wel in de buurt van haar huisgenoot, en dat was een verstandig besluit van haar want Panda en Harry zaten aan Ć©Ć©n stuk door op haar te loeren.






U ziet dat hier.
Harry (linksonder) nog steeds bij de vijver, maar nu wel in aanvalshouding, Panda achter een struikje, klaar om Mickie te bespringen, maar het bedoelde slachtoffer had hem natuurlijk allang gezien en zwaaide af naar rechts.





Het kwam dus niet tot een treffen. Harremans wilde de vijver niet "loslaten" en Panda dorst niet in zijn eentje de aanval in te zetten, niet zolang Myo in de buurt was. En Mickie was tenslotte zo verstandig om vlakbij de zich nu (zie foto) wassende Myo te blijven...








Geen amok, ruzie of mot dus in de Hoftuin, wel een gespannen sfeer.
En de rest is een kwestie van tijd want Mickie zal zich echt niet blijven verschuilen achter haar sterke huisgenoot (hier schijnbaar tevreden duttend), daar kun je donder op zeggen. Wij gaan wat betreft de Hoftuinhaarfabrieken dus een spannende zomer tegemoet en zullen u zeker op de hoogte houden van de ontwikkelingen in deze.

woensdag 24 april 2013

Hiep hiep voor de Os!

Dit is nieuws van 2 dagen geleden, maar het is blijven liggen omdat mevrouw K. zich toen zwaar geschoffeerd voelde door de tuinman van de Kruidentuin, en dan kan ze niet schrijven dus. We zullen niet verder uitweiden over deze gebeurtenis maar kunnen u berichten dat e.e.a. is bijgelegd na tussenkomst van een hogere pief bij de gemeente, en mevrouw K. heeft zich bereid verklaard om met een schone lei opnieuw met de tuinman in zee te gaan.
Maar ondertussen had Oscar dus wel een mega-prestatie geleverd!

Os nam namelijk om 17.00 uur plaats op de pergola om zijn record "Pergola-Zitten" te verbreken.
Het was nog even heel spannend omdat hij last kreeg van kramp in zijn pootjes en bijna van de pergola afla ... eh, viel, maar hij wist zich te herstellen en bleef moedig volhouden. Toen hij dacht dat hij zijn doel had bereikt kwam de Os overeind en keek naar binnen om van mevrouw K. bevestiging te krijgen.





Jawel Os, je record was 2 uur en 34 minuten, en je hebt nu 2 uur en 39 minuten op de pergola gezeten! Een verbetering van 5 hele minuten!
Nou, wij geven u het te doen...













Wel, met een verbetering van zijn record met 5 volle minuten was Oscar dik tevreden en dus kwam hij naar beneden.
Als beloning heeft K. hem een lange borstelbeurt gegeven, wat trouwens geen overbodige luxe was.
Hiep hiep voor de Os!

dinsdag 23 april 2013

Kaija at bieslook

Onze fotograaf was net iets te laat om vast te leggen dat Kaija (foto) van de bieslook (ook foto) at.
Gelukkig hebben wij twee getuigen die dit kunnen bevestigen.
Het leek erop alsof zij daarna bij wijze van toetje wat Nepeta zou gaan snuiven.








Maar tot onze verbazing deed zij dat niet.
Met bovenstaande zin zou dit korte bericht aanvankelijk beƫindigd worden, maar bij nadere bestudering van deze laatste foto kan het bijna niet anders dan dat Kaija iets zag wat haar niet beviel. Helaas kunnen wij nu niet meer nagaan wat het was, en slechts voor de volledigheid nog melden dat zij vervolgens rechtsomkeer maakte en op huus aanging.

Weer snel vertrokken

Japekoppie heeft de Kruidentuin geĆÆnspecteerd. Hij was niet tevreden en ging na 1 rondje alweer terug naar de redactie. Waarschijnlijk vond hij het er te druk, aldus mevrouw K.
Maar het kan natuurlijk ook zijn dat Japekop verwachtte dat er een kaasproeverij in de tuin zou zijn en dat hij zwaar teleurgesteld was toen hij merkte dat er niks te proeven viel.
Helaas wilde hij geen interview geven en dus tasten wij nog steeds in het duister omtrent de ware reden van zijn ontevredenheid en snelle vertrek.

Hardrijders: doodrijders?

Afgelopen zondag(ochtend) vertelde een buurtbewoner ons dat er die nacht een zwarte katje was aangereden op de straat langs het Gevaarlijke Water. Hij had het beestje direct per wielhuis naar de dichtstbijzijnde dierenarts vervoerd, maar deze moest helaas constateren dat het diertje niet meer te redden was.
Mevrouw K. was nog even bang dat het slachtoffer Gizmo was geweest, maar die bleek gezond en wel thuis te zijn, evenals Bobo (beide zwarte haarfabrieken wonen vlakbij de onheilsplek).
Volgens de buurtbewoner wordt er op die plek veel te hard gereden, ondanks de aanwezigheid van verkeersdrempels. Maar die zijn te laag, en dat wisten we al...
De ware identiteit van het slachtoffer is ons (nog) niet bekend.

Dropplantje of zwarte tulp?