Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

woensdag 29 april 2015

Fliebers en vliegebeestje

Boez:
Mevrouw K. ging eindelijk weer eens aan onze buitentafel zitten met een glaasje. Mevrouw Inge was er ook, en die had bubbels meegenomen. En er werden wat hapjes neergezet; dat deed me denken aan al die jaren dat oom Japekoppie hier ook altijd zat, naast mevrouw K. Maar hij is al een hele tijd niet meer geweest, dus dacht ik dat ik zijn plek wel in kon nemen.
Vroeger wilde ik nooit fliebertjes van de hapjes van mevrouw K., maar de laatste tijd denk ik daar anders over. Ik ben eerst voorzichtig begonnen met fliebertjes ham en kaas, en incidenteel ook wat vis. En ik heb ontdekt dat ik het allemaal best wel lekker vind.
Afijn, ik zat daar dus al helemaal klaar, en toen kwam Oscar langs.

Ik vroeg hem of hij bij ons kwam zitten, maar dat wilde hij niet. Hij houdt namelijk niet zo van fliebertjes, behalve als mevrouw K. het zo ongeveer in zijn bek stopt. Maar verder doet hij er liever geen moeite voor. Hij zei dat hij naar binnen ging om wat brokjes te eten, en dat hij daarna weer snel aan het werk moest. Dus ik ging toen maar weer terug naar de tafel.















Daar was Cera ondertussen ook aangeschoven. Ze was naast mevrouw Inge gaan zitten om geaaid te worden tijdens het fliebertjes eten, want zij wil altijd alles tegelijk. Maar ze moest nog even wachten, want er moest door de mensen eerst nog van de bubbels gedronken worden voordat ze aan de hapjes begonnen.
Cera houdt niet van wachten, dat kunt u duidelijk zien op deze foto.






Op de tafel stond een klein bakje met vis. Er waren ook nog andere hapjes, maar de vis kon je het beste ruiken. Het kwam uit een blikje, maar het was geen Gourmet, daar stonk het teveel voor.











Het was een heerlijke lucht, dus zat ik steeds de geur ervan op te snuiven. En toen kregen Cera en ik een paar fliebertjes die erg lekker waren. K. zei nog: niet teveel, want de haarfabrieken van het LKB zijn al flink aan de maat. Wat ze daarmee bedoelde weet ik niet, maar het sloeg vast niet op mij.









Toen zag ik opeens een vliegebeestje in een boom verderop. En omdat dat beestje me uit zat te dagen, vergat ik de fliebers en heb ik geprobeerd het vliegebeestje van wat dichterbij te bekijken. Maar toen vloog ie weg en ben ik wat anders gaan doen. Nee, wat weet ik niet meer.

Wilt u ook een keer wat fliebertjes eten? Solliciteer dan naar een interessante baan bij het LKB. U moet dan wel bubbels meenemen en Cera aaien, anders wordt het niks. 

dinsdag 28 april 2015

Zul je net zien...

Wams:
Gisteren had ze hier die Nepeta nog staan, ik weet het zeker. Nu staan er dus rare bloemetjes waar ik niks aan heb. Ik heb er goed aan gesnoven, maar voel niks, helemaal niks. Ik word niet eens licht in mijn hoofd, ik zie nog steeds geen kleurig vuurwerk en hoor zelfs nog steeds geen muziek in mijn oren. Ik ruik wel wat, maar niet de geur die ik wil ruiken. Ik voel me derhalve zwaar bedonderd. Die de B. zal er wel achter zitten, want hij heeft duidelijk de pest aan mij, dat merk ik aan alles.
Ten eerste wil hij nooit met me spelen, ten tweede slaat hij me als ik toevallig een keertje per vergissing zijn huis ben binnengelopen. En die drie brokjes die ik af en toe van hem leen, zetten ook toch geen zoden aan de dijk, zou je toch zo denken. Nee, het zal waarschijnlijk zijn diepgewortelde haat voor mij zijn. Omdat hij jaloers op mij is. Ja, dat weet ik ook zeker.

Maar dat doet me helemaal niks, het zal mij worst wezen hoe hij over mij denkt. Ik vind het alleen geen stijl dat hij ervoor gezorgd heeft dat die mevrouw K. de Nepeta heeft verzet naar een plaats waar ik het niet meer kan vinden. Gisteren stonden hier dus nog twee potten met mijn lievelingskruid, nu staat die bak bloemen hier. En dat ruikt nergens naar, het doet helemaal niks met me, ik word zelfs niet een klein beetje high van deze shit. Nou is het poezenloket ook al dicht zodat ik geen klacht kan indienen, en je zult dus zien dat ik morgen ben vergeten dat ik dat wilde doen, die klacht indienen. Dat ik überhaupt zelfs ben vergeten dat die Nepeta is verzet, en dan moet ik weer helemaal opnieuw beginnen met zoeken en het concluderen dat de B. dat heeft geregeld om mij te pesten. Zul je zien dat, tegen de tijd dat ik eruit ben, dat stomme loket alweer dicht is. Tenzij ik morgenochtend vroeg ga en ruim de gelegenheid heb om alles weer van voor naar achter te beredeneren en de conclusies op een rijtje te zetten. Maar je zult natuurlijk ook nog eens zien dat ik ook dát morgenochtend allemaal niet meer weet, en dat ik eerst andere dingen ga doen, zoals brokjes jatten bijvoorbeeld. Nee, het leven is niet echt gemakkelijk als je teveel over dat soort dingen nadenkt. Moet ik dan ook maar niet meer doen. Al teveel nadenken past sowieso niet zo goed bij mij. En daarmee heb ik voor dit moment wel zo'n beetje alles gezegd, denk ik. Of zal ik voor de zekerheid nog heel even verder zoeken? Want je weet maar nooit, heh? Daarom ja.

Thee met gevulde koek

De mensen waren aan het werk in de Kruidentuin, Oscar ook. Wamy zat wat te suffen, Cera liep rondjes, Boez kwam net van huis. Dat hij erbij kwam, vonden wij heel gezellig.
 Oscar had het weer eens druk, maar dan wel tussen zijn dutjes in, zeg maar.
 Boez zocht onder de struiken naar Wamy, maar die zat dus nog steeds hoog en droog op het bankje.
Door het weghalen van een hoop struiken, zijn er weer nieuwe (andere) verstopplekjes ontstaan. Soms raken haarfabrieken daarvan een beetje in de war.
 Cera kwam de fotograaf tegen en snapte niet helemaal wat er aan de hand was. Wellicht had zij te diep in de Nepeta gekeken?
 Ja, kan zomaar zijn want zij verloor bijkans haar evenwicht.
 Netjes over de tegels lopen mag, en dat deed Wamy dus ook.
 En netjes zitten mag uiteraard eveneens.
En toen gingen de mensen aan de thee met gevulde koek.

woensdag 22 april 2015

Zaligmakend...

Cera:
Niet is lekkerder dan na gedane arbeid tijdens een gedegen wasbeurt de geuren van het Kattenkruid (Nepeta) op te snuiven.
De nog jonge blaadjes geuren in deze tijd van het jaar op hun best, en daar geniet je het meest van als de zon een beetje op je buik schijnt, waardoor het net lijkt of iemand een warme deken over je heen heeft gelegd, zonder dat je het gewicht daarvan voelt.




Uiteraard kom ik tevens in deze houding het beste uit de verf, als model van het Katblad zijnde dan, en dus snijdt het mes aan twee kanten, zeg maar. Mevrouw K. heeft dat gelukkig direct in de gaten en stuurt op dergelijke uitgelezen momenten direct de fotograaf op mij af, uiteraard om voor het Katblad een fraaie reportage te maken zodat u niets hoeft te missen van mijn gecombineerde Nepetasnuifzonnebadwasje.

Uiteraard lig ik op dergelijke momenten een beetje high te wezen, maar daar heeft verder niemand last van behalve ik, hoewel het eigenlijk helemaal geen last is om je zo zalig en vredig te voelen, integendeel dus.
Op zo'n moment mag ook iedereen naast me komen liggen, want gedeelde zaligheid is dubbele zaligheid, en bovendien stroomt mijn hart over van een allesoverheersende liefde, die pas weer overgaat als ik afstand heb genomen van deze overheerlijke Nepetablaadjes, iets wat ik nu nog niet ga doen omdat ik hier nog niet klaar ben.

En zelfs als mijn wasklusje erop zit, blijf ik nog graag een tijdje nagenieten, en snuif ik daartoe nog enkele malen die geluksgeur op. Nee, er is geen beter leven dan een goed leven, en ik geniet daar graag van, dankzij deze zaligmakende plant...
Mmmmmmmmmm.

Jat- en tuinwerk

Nu mevrouw K. zoveel tijd in de kruidentuin doorbrengt, worden er even geen verkenningsrondjes meer gelopen. Nee, onze verkenners Cera en Oscar moeten natuurlijk in de buurt blijven van K. en haar helpen waar zij kunnen. Of alleen maar voor de nodige gezelschap, wat ook belangrijk is. De Boez komt ook af en toe wel kijken in de tuin, maar zijn hoofdtaak is het bewaken van de redactie. Is dat nodig? Ja, dat is hard nodig.
Op één dag zagen wij tot drie toe hoe de Boez de Wams uit ons huis zette. Dit ging met veel lawaai (klapperend luikje) gepaard. Op de foto hierboven ziet u helemaal rechts de Boez, die dus net de Wams naar buiten heeft geslagen. Cera en Oscar kwamen net aanlopen en zien hoe de Wams tussen de plantenpotten (onder de tafel) is gevlucht.

Even later waren we weer terug in de tuin, behalve de Boez dan want die bleef thuis om de reden die wij net beschreven.
Ondertussen was Kaija naar buiten gekomen en zat voor haar deur te kijken naar wat er allemaal in haar tuin gebeurde. Ook wilde zij er zeker van zijn dat haar Nepeta niet werd uitgegraven.
Wij konden haar geruststellen.





De Boez zat voor nop onze voordeur te bewaken (en daarmee zijn voerbakje), want Wamy had dat bakje al leeggegeten en lag nu lekker uit te buiken. Tevens was het Wamy's tijd voor een kattenwasje, dat wil zeggen dat zijn voorpoten een beurt kregen.









Wat Oscar daar precies deed weten wij niet, maar het was ongetwijfeld erg nuttig werk.














Cera had ook een onduidelijke klus op zich genomen, eveneens erg nuttig werk (waarschijnlijk).
Wij kunnen natuurlijk onze haarfabrieken niet constant op hun nek zitten en vragen wat zij nu precies uitspoken, want dan komt er verder niks meer van die tuin terecht.




En na al het harde werk moet er natuurlijk ook ruimte zijn (qua tijd) voor een dutje, om zodoende weer nieuwe energie op te kunnen doen.
Maar dan liever niet op een plek waar nieuwe plantjes werden gezet, en dat had de Os goed begrepen.










En nadat de Wams zich zorgvuldig had gewassen, ging hij daarvan uitrusten op de rand van een zogenaamde zandbak. Het spreekt vanzelf dat hij later ook nodig in het zand moest rollen om de wasbeurt weer ongedaan te maken.
Oscar kwam helaas op hetzelfde idee, en we zijn straks heel blij wanneer de straat hier binnenkort weer dicht is getimmerd, maar dan moet er eerst nog een ondergrondse container worden geplaatst.

dinsdag 21 april 2015

Telkens weer nieuwe plantjes...

Onze redactiehaarfabrieken hebben het enorm zwaar nu mevrouw K. het zo druk met de kruidentuin heeft. Zo hebben de katten de hele buitentafel helemaal voor zichzelf, het volgende moment staat het weer vol met nieuwe kruidenplantjes. Dat komt doordat de plantjes niet elke dag leverbaar zijn en wij diverse winkels moeten bezoeken om de juiste combinatie kruiden bij elkaar te krijgen.

Gelukkig weten Os en de Boez dat deze verse plantjes steeds goed bewaakt moeten worden; je weet immers maar nooit!










zondag 19 april 2015

Liefdevol markeren

U snapt vast wel dat mevrouw K. het even heel druk heeft met tuinwerkzaamheden. Het is namelijk niet niks om zoveel stukken grond opnieuw te moeten beplanten. Gelukkig wordt K. terzijde gestaan door een flink aantal andere vrijwilligers.

Ook Oscar doet zijn best om mee te helpen.
U ziet hem hier de struik controleren die pas geleden nog in een grote kuip bij de redactiebuitentafel stond. Het was eigenlijk zijn struik, want hij vond altijd net genoeg ruimte in de pot om er zijn openluchtdutjes in te doen.



Omdat het dus Os' struik is, moet hij deze elke dag even inspecteren en markeren, dat spreekt voor zich. Hij doet dat heel liefdevol, zoals u kunt zien op de foto hierboven.
De kuip zal trouwens weer gevuld worden met nieuw groen, opdat het niet opeens helemaal kaal wordt rond ons buitentafel... Dat kunnen we onze haarfabrieken echt niet aandoen!

dinsdag 14 april 2015

Korte show tijdens het tuinweekeinde

Tijdens de tuinwerkdagen van K. afgelopen weekend was Oscar steeds aanwezig om toezicht te houden. Af en toe moesten we wel zoeken waar hij zich had verstopt...












De Boez dook geregeld op om vervolgens te komen helpen met kuilen graven. Het was alleen jammer dat hij niet even kwam vragen waar wij die kuilen graag wilden hebben, maar we waren al blij dat hij erbij was en niet in zijn eentje thuis zat te kniezen.










Ook Gizmo was van de partij. Toen ze in de gaten had dat ze zo nu en dan een beetje in de weg liep, klom ze opeens de boom in om een kleine show op te voeren.












Wat ze daar nu precies aan het doen was, bleef erg onduidelijk.






























Het leek af en toe zelfs een beetje op hangen en wurgen, zeg maar.
Gelukkig zaten er geen nestjes in de boom, dus kon zij daar weinig kwaad.












De klim naar boven was sneller gegaan dan de afdaling, maar Gizmo deed dit volgens het boekje, zoals u hier kunt zien.












En nu nog even springen naar de grond...

Wamy, ook in de buurt, kwam Gizmo nog even een pootje helpen maar was te laat; toen hij bij de boom arriveerde, liep Giz alweer verderop tussen de geraniums.

zondag 12 april 2015

Factor 50!

Oscar:
Die nieuwe plantjes zijn nog wel erg klein, heh mevrouw K.?
En ik zie er ook geen Nepeta bij, klopt dat?
Blijven die stokkies erbij staan of zal ik ze er voor u uithalen?










Boez:
Nou, hier mag ook nog wel het één en ander gebeuren, zo te zien tenminste. Erg kaal en geen spannende plantjes.
Zal ik je helpen met kuilen graven, K.?

















Dit was dus vanochtend vroeg, toen mevrouw K. even een rondje tuin ging doen om de "werklijst" voor vandaag op te stellen.
Toen Boez in de gaten had dat er nog even niet gewerkt ging worden, nam hij plaats op de motorkap van een wielhuis, lekker in de ochtendzon.






Os (zie midden op foto) vond het helemaal niks dat er nog geen mensen van het tuinteam aan het werk waren; gisteren had hij gezellig toegekeken terwijl hij bovenop de struikjes lag te chillen.
Vanmiddag is hij er vast weer bij, en schijnt de zon misschien ook iets feller!
Binnenkort maar weer eens zonnebrandspul kopen om zijn oortjes mee in te smeren? Factor 50 inderdaad...