Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

woensdag 16 september 2015

Boez wenst niet gevolgd te worden!

De Boez en Oscar zijn weliswaar elkaars beste vriend, maar dat neemt niet weg dat ze ook wel eens ruzie maken.
Vaak gaan die kleine ruzietjes helemaal nergens over, zoals in dit geval (zie foto).
De Boez had al een poosje achter Oscar aangelopen tijdens diens inspectie van de Kruidentuin. De Os trok zich daar echter helemaal niets van aan en deed gewoon zijn werk.
Doch even later, toen Oscar per ongeluk een stukje in het kielzog van de Boez was meegegaan, waren opeens de poppen aan het dansen. De Boez voelde zich achtervolgd (is wel vaker een tikje paranoïde) en begon te snauwen tegen de arme Os. Deze deed natuurlijk direct zijn oren naar achteren om de Boez te tonen dat hij niet gediend was van zijn gesnauw, maar verder gebeurde er gelukkig helemaal niets.
Helaas, spannender kunnen we het niet maken! Volgende keer beter!

Uitzetting was niet nodig

Wamy kwam weer eens kijken of de Boez thuis was. Niet omdat hij dat graag wilde of gezellig zou vinden, wel omdat hij zin had in wat brokjes.
Nu eten onze Katbladkatten voornamelijk Lightbrokken omdat zij allen aan de enigszins gewichtige kant zijn, maar dat maakt de Wams geen moer uit; hij eet graag brokjes in allerlei soorten en maten, vooral als hij ze kan jatten.
Wel, de blik van de Wams spreekt boekdelen en dus heeft u het vast al geraden.




Inderdaad, de Boez was thuis, zat zelfs vlakbij het Poezenloket en stond al op om de Wams uit te zetten.
Maar dat was deze keer niet nodig.

donderdag 3 september 2015

Laatste interview met Charli



Charli:
Weet u, mevrouw K., ik vind het leven een beetje moeilijk worden. Ik loop weliswaar nog kleine stukjes buiten, maar het lijkt net of ik in een soort mist blijf hangen. Misschien komt dat doordat ik niet meer zo goed hoor en zie, maar soms weet ik ook niet meer precies waar ik ben en waarom. Dan ga ik er maar even bij zitten totdat het me weer te binnen schiet. Ja, zoals laatst bij u in de gang. Ik zat voor het luikje, maar wist opeens niet meer wat ik van plan was. Ging ik nu naar buiten of was ik juist net binnengekomen? U heeft toen de deur voor me open gedaan, weet u nog? En daarna ben ik naar huis gelopen, maar toen ik voor mijn eigen luikje stond, was ik eigenlijk de weg alweer kwijt. Ik bedoel daarmee dat ik op dat moment alweer niet meer wist wat ik nou precies aan het doen was.
Net als nu dus, inderdaad. Ja, ik sta hier al een poosje te dralen, en kom pas in beweging totdat ik weet welke kant ik op moet. Of eigenlijk totdat ik heb gekozen voor het buiten blijven of het naar binnen gaan. Ja, je kunt het ook zien als moed verzamelen of inspiratie opdoen, dat maakt niet veel verschil in mijn geval. Ik hou het maar op effe blijven hangen in de mist van het bestaan van een oude jongen, want ik voel me behoorlijk oud geworden de laatste tijd.
Nee, eten en drinken doe ik ook niet meer zoveel. Kost me allemaal gewoon te veel moeite en bovendien heb ik weinig trek.
U denkt dat ik misschien een beetje last van Katzheimer heb? Oh, omdat mijn moeder dat ook had dus? Dezelfde verschijnselen en dezelfde blik, vindt u. Wel, ik heb daar zelf geen mening over en vind het eerlijk gezegd ook niet de moeite waard me daarmee bezig te houden.
Lief dat u me vraagt mee te gaan naar de Kruidentuin, maar daar zie ik maar van af. Wel, het is toch best wel een eindje lopen en bovendien had ik nog niet besloten of ik buiten zou blijven of naar binnen zou gaan. Maar mocht ik me bedenken dan weet ik in elk geval dat ik welkom ben.
Misschien zie ik u dan later nog wel, mevrouw K. U ook een goede dag verder...


woensdag 2 september 2015

Charli overleden...


Vanmiddag is Charli onze buurkat ingeslapen. Hij was oud, al een tijdje ziek, en op; hij woog nog maar net 2 kilo.

Charli werd als oudste zoon van mevrouw Troy geboren in ons huis. Japekoppie was de jongste uit hetzelfde nest en ze groeiden samen op. Toen Charli 12 weken oud was, verhuisde hij naar de buurvrouw. Hij kreeg daar een nieuwe huisgenoot, Ollie genaamd. (Ol overleed trouwens vorig jaar al.)

De beide broers bleven elkaar regelmatig buiten ontmoeten en liepen dan soms samen hun verkenningsrondje. Zie hieronder.

Japekoppie (voor) en Charli (achter) in de Hoftuin

Charli rollend in de resten van de Nepeta (Kruidentuin)
Charli leek (uiterlijk) veel op zijn moeder; alleen het witte vlekje op zijn snuit zat aan de andere kant

Charl was altijd nogal aan de zware kant maar de laatste 2 jaar was hij erg afgevallen; hier was hij nog in zeer goede doen.

Charl was een rustige, lieve kat, dus qua karakter verschilde hij bijzonder veel van zijn moeder maar leek daarmee wel op zijn broer Japekop.
Toen hij nog wat jonger was, liep hij altijd mee als mevrouw K. met de andere haarfabrieken een blokje om ging.
Tot een paar dagen geleden kwam Charli ook nog af en toe een kijkje nemen op de redactie van het LKB, vooral om de voerbakjes van onze reporters te controleren. Voor de brokjes had hij echter al langere tijd geen interesse meer, het ging meer om het idee. De krabplank bij onze deur gebruikte hij nog wel.

Charli had al een tijdje last van ernstige darmproblemen. De precieze oorzaak daarvan is nooit duidelijk geworden, maar hij had veel pijn en at nog nauwelijks.



Charli zou volgende week 18 jaar zijn worden.
Wij zullen hem erg missen, maar de buuf natuurlijk helemaal; hij was haar beste maatje.
We wensen de buuf veel sterkte toe in haar nu haarfabriekloze huis.