Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

dinsdag 29 juni 2010

Kort nieuws

Gisteren waren wij met mevrouw Troy bij de dierenarts voor contrôle van haar (poot-)kussentjes. Wel, wij kunnen u mededelen dat de opgezwollen poezelige pootzooltjes al een aardig eind zijn geslonken, dus dat de behandeling aanslaat. T. Troy zat trouwens heel rustig op de behandeltafel, heeft de dierenarts niet gemept of gebeten en zonder protest een vervolginjectie geaccepteerd. Op de heenweg zat zij nog amok te maken in het wielhuis, maar op weg naar huis was zij kalmer en minder luidruchtig. Bij thuiskomst heeft zij lang lopen spinnen en mevrouw Katblad overladen met kopjes. Vervolgens heeft T.T. vanochtend geheel zelfstandig een wandelingetje naar de Hoftuin gemaakt en haar humeur lijkt beter dan ooit. Zo zie je maar weer.
Over een maand gaan wij weer voor een contrôle en als alles goed is kan dan gelijk haar (uitgestelde) APK plaatsvinden. Maar laten we maar niet op de zaken vooruit lopen, heh?

Qua uiterlijk

We zien Lima (huisgenoot van Oscar) de laatste tijd wat vaker op straat, maar daar is hij niet zo goed benaderbaar. Lima houdt namelijk helemaal niet van vreemde mensen, en vooral niet als die los lopen in de straat of voorbij fietsen. Nee, Lima houdt liever afstand en hij zal daar best een goede reden voor hebben.
Dat maakt wel dat onze fotograaf behoorlijk wat moeite heeft Lima in zijn geheel te kieken; meestal treffen wij het ventje tussen de plantenpotten en zien we alleen zijn koppie, of rent hij ons vluchtend (en dus hard) voorbij.
Maar vandaag hadden we een beetje mazzel want Lima was goed zichtbaar toen hij nieuwsgierig uit het raam hing.
Wat was er aan de hand? Wel, wij kwamen langs met Cera en de Boez, en achter ons liep Zwarte Gijs. Die wachtte op een gelegenheid om één van onze beide reporters een lel te verkopen en Lima zag dat, hield daarom Gijs goed in de gaten. De lellenverkoper kreeg trouwens geen enkele kans want Cera en Boez bleven naast de fotograaf lopen aan de veilige kant van de straat. Maar wij hebben tenminste wel een leuk plaatje van Lima kunnen maken! En wat lijkt hij toch op onze Boez heh? Qua uiterlijk dan.

Alleen maar een kreet

Toen wij met twee reporters het huis van de Franskat passeerden, dook Bel zonder aarzelen vanuit de vensterbank bovenop de Boez. Dat was even schrikken voor ons, want we hadden hem niet opgemerkt.
Doch de Boez raakte tot onze grote verbazing niet in paniek. Bel tuimelde over hem heen, verwachtte een reactie maar de Boez had alleen een kreet geslaakt en ging toen doodleuk aan een struik staan ruiken.




De Franskat keek vol verwondering toe. Zijn slachtoffer had moeten vluchten, of had in elkaar moeten kruipen van angst! Maar in plaats daarvan stond hij een beetje te snuffelen!
Teleurgesteld droop Bel af, liep de Steeg door naar de Katbladstraat en werd ook nog eens door de Boez gevolgd. Zoals zo vaak de laatste tijd nam Bel plaats op de tafel die eens van Storm was. Misschien om inspiratie op te doen? Wij weten het niet.
Cera was trouwens een blokje om gegaan toen Bel op de Boez was gesprongen. En dat was heel verstandig van haar.

Geen twijfel meer mogelijk

Bel was actief op het Zooiplein. Bezig om een andere haarfabriek te pesten dus. Eerst dachten we dat hij achter de Boez aanzat, maar toen wij beter keken zagen wij dat het de huisgenoot van Os was, Lima dus.

Er valt over dit voorval verder weinig te zeggen. Lima vluchtte achter het hek langs, de straat over naar zijn huis. En daar dook hij achter een paar plantenpotten. Bel wilde hem daar verder gaan lastigvallen, maar toen de fotograaf Bel de huid vol schold, koos hij ervoor om een andere richting uit te gaan. Met Bel uit het zicht kwam ook Oscar plots tevoorschijn; hij had al die tijd onder een wielhuis verstopt gezeten. Wij hebben gehoord dat Bel nog 3 jaar moet worden, dus dat belooft wat voor de toekomst. Ondertussen is er geen twijfel meer mogelijk: Bel de Franskat is de Schrik van de Buurt!

maandag 28 juni 2010

Album aangevuld.

Wij hebben ons Album weer aangevuld met nog niet eerder geplaatste foto's van deze maand! U vindt de link naar deze site in onze linker kolom! (Nog één keer voor het gemak: www.simplesite.com/stadskatten)

Onder de krassen

Bollewangen kwam en ging erbij liggen. Ja, naast een tafel waarop Bel de Franskat zijn zonden lag te overdenken.





Wat die twee met elkaar hebben weten wij niet, maar ze lagen er allebei vrij ontspannen bij. Natuurlijk gingen wij met de camera naar wat dichterbij, want het komt niet zo vaak voor dat BW (oftewel Pincho) zo rustig ligt dat wij een scherpe foto van hem kunnen maken. Wel, u ziet het goed, het seizoen van de wijvenjacht is voor hem nog niet voorbij - hij zit onder de krassen. Helaas, BW liet ons niet al te dichtbij komen want opeens stond hij op, zette zijn sirene weer aan en liep in de richting van het Zooiplein. En toen zagen we ook pas dat hij weer behoorlijk mager is en zijn vacht al een tijdje niet goed heeft onderhouden. Tja.....

Stomme verbazing


Wel, bij deze foto's hoeven wij eigenlijk helemaal geen tekst te plaatsen. Wij waren met Cera en de Boez op reportage naar het gevaarlijke water, en daar werd de vroege ochtendstilte doorsneden met het gepiep van een paar jonge futen. De Boez had dus nog nooit dergelijke zwembeesten gezien! Maar ook Cera werd erg geboeid door het gespartel en gepiep. Onze haarfabrieken begrepen niet dat deze zwembeesten af en toe helemaal onder water verdwenen en dan even later een stuk verder weer boven kwamen.

Pergola in gevaar

Help! Wespen zijn bezig één van de palen van onze Pergola op te vreten! Wij hoorden al eerder regelmatig geknaag, maar dat geluid klinkt steeds luider. Wesp nummer 1 heeft namelijk zijn vriendjes ingelicht over deze knaagplek en nu komen er steeds meer. Wij zullen actie moeten gaan ondernemen, voordat de boel ineen zakt! Heeft iemand een suggestie?

Niet belangrijk

Luna:
Ik dacht het al wel. Net als ik enige privacy verlang, komt u weer langs met een stel reporters. Nee, dat komt dus heel slecht uit. Ik wilde namelijk even wat graven in dit mooie stukje aarde. Waarom? Dat gaat u geen snars aan. Nee, het is ook niet belangrijk genoeg voor in uw Katblad. Gewoon zo'n dagelijks meerdere keren voorkomend gevalletje van een kleinigheid toevoegen aan moeder aarde inderdaad. Maar daarbij verlang ik wel een bepaalde vorm van rust, en die heb ik nu niet. Weet u wat? Loopt u effe lekker door! Ja, en neem die haarfabrieken van u mee! Kan het niet wat sneller? Tjongejonge.....

Meten met twee maten

Bel (de Franskat):
Zo! Wie heeft u nu weer bij u, mevrouw Katblad? Ach, ik zie het al. De Boez. Ja, leuk ventje, wil ik altijd graag even pesten. Nog meer reporters meegenomen dan hem alleen?










Ach, ik zie het al. Meisje Cera. Ja, die is nog leuker om te pesten! Raakt altijd helemaal in paniek en daar geniet ik dan zo van!









U wilt niet dat ik ze pest? Geen van beide? U zegt dat u uw ronde met hen wil maken zonder gestoord te worden? U wilt dat ik hier lief blijf liggen dus. Zonder een poot naar hen uit te steken. Wel, ik weet nog niet of ik dat kan opbrengen. U gaat mij toch niet bedreigen, heh? U zegt zelf altijd dat er niet ingegrepen mag worden in het kattenleven op straat, omdat het Katblad onpartijdig is. En nu zegt u mij toch de wacht aan! Hoe zit dat? Oh, u gaat op reportage. Denkt u dat ik daar rekening mee kan of ga houden? Meet u niet een beetje met twee maten?

zondag 27 juni 2010

Bezoek van de Witte

Gisteren kregen wij weer eens bezoek van de Witte van de overkant (van de gevaarlijke weg). Hij sprong zomaar op onze vergadertafel waar de Boez onder lag. Ja, onze jongste reporter was er maar weer eens bij gaan liggen.









Maar toen de fotograaf naar buiten kwam om een plaatje te schieten, vond de Witte dat hij er maar weer eens vandoor moest. Nee, van vreemde mensen moet hij niet veel hebben.


Doch, de Witte ging niet naar huis maar liep verder de Katbladstraat in, in de richting van het gevaarlijke water dus.




Want in de verte had hij Zwarte Gijs gezien, en waarschijnlijk wilde hij kennis gaan maken. Of stennis, dat kan natuurlijk ook. Zwarte Gijs echter had daar geen behoefte aan.







Nee, Gijs was al een paar uurtjes op geweest en had honger. Tenminste, dat dachten wij omdat hij via zijn klimop naar zijn balkon klom, en dat doe je met een bepaalde reden.









Helaas voor Gijs waren de deuren gesloten. En terwijl de Witte rond liep te scharrelen bij de voordeur van Gijs, zat de laatste daar vlak boven en besloot zich maar eens lekker te gaan poetsen.
Ja, je moet toch wat om je tijd door te komen, heh?
De Witte is niet lang daarna weer de gevaarlijke weg overgestoken om naar zijn eigen straat te gaan. Gelukkig bereikte hij veilig de overkant.

Tot later

Mio:
Wat doet u hier? Het is nog maar net dag. Ja, mijn mens slaapt nog en de andere mensen van de Hoftuin ook, dus het was hier heerlijk rustig. Tot u kwam dus ja. Twee reporters bij u? Wel, ik kan u direct al zeggen dat hier niets te beleven valt. Nee, behalve ik is er niemand anders. Ja, u kunt eigenlijk net zo goed weer vertrekken.






U wilt een kijkje gaan nemen in Iwan's straat? Nee, daar ben ik vanochtend nog niet geweest dus ik weet ook niet of dáár nog wat rondloopt. Of ik met u meega? Daar moet ik even over denken. Nee, ik geloof niet dat uw reporters dat leuk zullen vinden, want ik ben niet altijd even aardig tegen ze. Ja, vandaag ben ik in een goede bui, maar dat kan natuurlijk weer zomaar omslaan, heh? Ik zal er even over nadenken. Of ik met u meega inderdaad. Tot later mevrouw Katblad.

Verstopte Poort

Nadat wij even met Mio hadden staan keuvelen, gingen wij door de Poort naar Iwan's straat. Daar kwam net juffrouw Bonya aankuieren. Wij begroetten Bonya hartelijk maar zij wist niet of zij ons nog wel kende. In elk geval hield ze liever wat afstand, dat was wel duidelijk. Ja, ze was op weg naar de Hoftuin. Of ze er langs mocht?






Wel, van ons mocht ze er best langs, maar de Poort liep een beetje vol met andere haarfabrieken. Voorop de Boez, Cera twijfelde nog even of ze wel met ons mee zou gaan want je weet maar nooit. Bovendien was (achter haar) Mio toch maar opgestaan om met ons mee te gaan, of om Cera een pets te verkopen, dat kan natuurlijk ook.
Maar wat deed juffrouw Bonya in deze situatie?











Bonya wachtte nog even af. De Boez had het snuitje van de oude juffrouw zien opduiken en besloot er maar bij te gaan liggen. Dat doet hij altijd als hij niet zeker is van zijn zaak. Cera was ondertussen al wat verder de Poort ingekomen en Mio zat vlak achter haar. Erg vervelend vond Cera, want ze vertrouwt Mio voor geen cent.





Nee, juffrouw Bonya besloot om toch maar niet naar de Hoftuin te gaan; ze zag het niet zo zitten om drie andere haarfabrieken te moeten passeren. Wij gaven haar groot gelijk, maar daarom hoefde ze nog niet voor de camera langs te lopen, heh?














Toen Bonya weer in de richting van haar huis was gelopen, kwamen de Boez en Cera de Poort uit en betraden Iwan's straat. Nee, Iwan zelf was er niet en Bonya had eigenlijk liever dat het hele stel weer opdonderde. Wel, we besloten dus om onze reporters maar mee te nemen naar elders en lieten juffrouw Bonya met rust. Misschien zou zij later alsnog een bezoekje brengen aan de Hoftuin? Vast wel. Want juffrouw Bonya is heus niet zo bedeesd als het lijkt en doet wat ze moet doen. Alleen zo'n verstopte Poort, dat was wat teveel van het goede...

zaterdag 26 juni 2010

Je kan het!

Ja Boez, dit is nu een glijbaan. Voor mensenkindertjes inderdaad, maar de Os heeft al eens bewezen dat haarfabrieken er ook leuke dingen mee kunnen doen. Maar dan vooral als het heeft geregend, want dat glijdt beter. Je snapt niet wat wij bedoelen?
Wel, je kunt er natuurlijk gewoon weer afspringen, maar dat is eigenlijk niet de bedoeling. Nee, je moet gewoon naar beneden glijden. Op je achterste of je rug inderdaad. Ja, over die rode baan dus, heh?
Wil je niet? Durf je niet? Je kan het best! Cera staat onderaan de baan, ze wacht op je. Komt er nog wat van of hoe zit het?








Zo ja! Knappe Boezelmans! Maar volgende keer niet op je poten maar liggend, heh? Ja, want op deze manier kan iedereen het. Oké, we wachten eerst wel op een flinke regenbui en komen dan terug voor een volgende poging. Als de hittegolf voorbij is ja. Afgesproken?

Voor geen snorhaar

Gisteren gingen wij naar het terras om Thassos op te zoeken. En natuurlijk ook om iets te nuttigen, maar dat was minder belangrijk. Hoewel, we konden heerlijk boven op de brug onder de bomen in de schaduw zitten en de bootjes voorbij zien komen. Maar goed, Thassos dus. We konden hem niet zo snel vinden. Wij hoorden dat hij aanwezig moest zijn want hij was kort daarvoor nog gesignaleerd in een stoel, maar wij controleerden elk kussentje (tot ongenoegen van wat andere terrasgasten) en ontwaarden Thas dus niet. Doch toen wij terugliepen naar ons tafeltje, zagen wij hem opeens liggen. Enthousiast begroetten wij de terraskat, maar hij was minder blij óns te zien. Ja, Thassos had namelijk net pauze, was onder een wielhuis gedoken en lag daar lekker in de schaduw wat bij te komen. Ja, hard gewerkt, een hoop kussentjes getest en nu aan rust toe. En dan wil je niet gestoord worden, heh?
En dan was er nog wat. Was hij niet kortgeleden nog bij ons langsgeweest in de Katbladstraat? En hadden wij hem toen niet onheus bejegend? Ja, het was wel zo dat hij een beetje had lopen pesten en treiteren, dat klopt. En die ouwe tante (mevrouw Troy - red.) was toen wat overstuur geraakt. Maar daar had hij, Thassos, toch echt niks aan kunnen doen. Nee, T. Troy was altijd wel érg snel gekwetst en moest maar eens wat meer begrip opbrengen voor de jeugd en zijn behoeften. Ja, Cera was een ander verhaal. Die vroeg erom. Om gepest te worden dus. Vandaar. Maar de reactie van mevrouw Katblad op dat incidentje was zwaar overdreven geweest en ze had niet mogen blazen naar hem. Dus nu ook geen zoete broodjes bakken heh?
Wel, we lieten Thassos maar met rust en bestelden onze lunch. We zaten nog lang heel plezierig van ons broodje en glaasje wijn te genieten op de brug en al die tijd heeft Thassos liggen pitten. Het is een fraai portret, die Thas! En als terraskat deugt hij dus voor geen snorhaar!

vrijdag 25 juni 2010

Poedelpoes

Nee, dit is geen nieuw ras.... Het is de oude Poek (huisgenoot van Gizmo en wonend aan het gevaarlijke water dus) die is geschoren omdat hij teveel klitten had! Nou, staat die even mooi in zijn hemd! Het was wel even schrikken voor ons. We hadden al gehoord dat Poek geschoren was, maar iets als dit (op de foto) hadden we toch echt niet verwacht!








Hoe het zover kwam? Wel, Poek wordt regelmatig gekamd, maar staat dat niet langer dan 1 minuut toe. En omdat hij aan nierfalen lijdt en zijn vacht daardoor wat vettig is, krijgt hij snel klitten waarin vervolgens natuurlijk weer viezigheid blijft hangen. Ja, als deze oude heer het kammen nu wat langer zou kunnen verdragen dan dat ene minuutje, dan was er geen vuiltje aan de eh.... vacht, en dan had hij ook geen last van die irritante en pijnlijke klitten! Maar nu heeft hij geen keuze en moet af en toe worden geschoren.
Ach, arme Poek....

Verstoorde ruzie

Omdat wij opeens een enorm gejodel hoorden, stuurden wij direct onze fotograaf de straat op om poolshoogte te gaan nemen. En ja hoor, er was een flinke ruzie gaande tussen Zwarte Gijs (links) en Bel de Franskat (achter het fietswiel). Ze gingen flink tegen elkaar tekeer, en hielden daar zelfs niet mee op toen de fotograaf een plaatje kwam schieten.





Doch toen de fotograaf al te dichtbij kwam, voelden beide haarfabrieken zich niet meer zo op hun gemak en werden er terugtrekkende bewegingen gemaakt. De eerste zijwaartse stappen werden door Bel gezet. Hij was trouwens degene die op verboden gebied was, want de ruzie vond plaats bij de voordeur van Zwarte Gijs. Erg brutaal dus van Bel om Gijs voor zijn huis lastig te vallen.




Vreemd was wel dat Zwarte Gijs er ook vandoor ging. Hij nam de benen en dook een eind verderop onder een wielhuis.
Het was overduidelijk dat de fotograaf de ruzie had verstoord en dat beide haarfabrieken niet voor elkaar waren gevlucht maar voor dat mens met die camera. Er was derhalve ook geen winnaar aan te wijzen... Maar een goede les voor de fotograaf: de volgende keer meer afstand houden, anders krijgen wij nooit een duidelijk beeld van de machtsverhoudingen in de buurt, heh? Zo is dat.

Allemaal gezien

Tokkie Troy:
Ik heb het allemaal gezien en het slaat nergens op. Die ruzie dus, heh? Echt weer iets voor die jonge jongens om te willen vechten om een paar stoeptegels ruimte. Nee, ik hou niet van ruzie; ik word daar erg nerveus van. Als één van ons gezin bij zo'n ruzie betrokken zou zijn, zou ik me ermee gaan bemoeien en er desnoods tussenspringen, maar deze twee knapen zoeken het zelf maar uit. Nee, niet de moeite waard om daarvoor mijn plek bij het Poezenloket te verlaten, maar ik wil het dus wel allemaal zien heh? Kijk 'm daar nou liggen op die tafel. Bel dus ja. Grote onschuldige ogen en een blik van: ik deed niks hoor!
Maar wij weten wel beter, heh? Ik in elk geval wel, want ik heb het allemaal gezien en blijf hem in de gaten houden totdat hij is opgeduveld, en mocht hij het in zijn kop halen om zich hier te melden, wel dan zult u wat meemaken! Ja, op mij kunt u rekenen, maar dat wist u natuurlijk allang, heh?

donderdag 24 juni 2010

Geen koffietijd?

Boez:
Hé vliegebeestje! Gaan we samen spelen? Ik vang jou en dan ga jij hard piepen, ja? Nee, niet weghippen nou! Hé vliegebeestje! Kom maar bij het Boezelmanneke, heh?

Stom vliegebeestje. Gaat steeds maar verderop en verder weg. Zo kan Boez 'm niet vangen heh?
Hoezo moet ik me eerst verstoppen? Omdat ie bang voor me is? Ik ben geen normale kat omdat ik me niet verschuil? Wel, jij bent geen normaal mens omdat je je zo met mij bemoeit! Is het geen koffietijd? Nee, daar bedoel ik niks mee maar wie de schoen past trekke hem aan heh? En ik vang natuurlijk nooit een vliegebeestje als jij hier maar rond blijft hangen! Stom vliegebeest. En stom mens inderdaad. Tjongejonge....

Gekkenhuis

Japekoppie:
Ze had me nog zo beloofd om voorlopig geen veranderingen meer aan te brengen hier in huis. Ja, dat was nadat ik een maagzweer had overgehouden aan die verbouwing, vijf jaar geleden. Ja, dus ze weet hoezeer ik me kan opwinden over onrust in huis en het verplaatsen van het meubilair. Maar nu heeft ze het toch weer gedaan. Wel, eerst is er een nieuwe kast gekomen in onze woonkamer, en dat gaf al een hoop gedoe. Andere geur ook inderdaad, en niet geschikt om je nagels in te zetten.
Maar nu dus heeft ze de hele bovenverdieping omgegooid. Het ergste is nog dat bed. Ja, van de zuid- naar de noordmuur, en dan ook nog het kussen op een andere plek. En via een kastje moeten we nu door het slaapkamerraam, terwijl het bed daar eerst onder stond dus. Voor de zachte landing inderdaad. Stoel en tafel zijn ook verzet, dus je kunt stellen dat de slaapkamer een vreemde kamer is geworden.
Wel, om een beetje tot bedaren te komen, ben ik maar op het bed gaan liggen. Noordmuur dus ja, en een heel ander uitzicht. Gelukkig is het dekbed nog hetzelfde, dus het ligcomfort is acceptabel. Maar ze had het me beloofd: geen veranderingen meer voorlopig. Nee, ik zal de mensen nooit begrijpen. Kolder in hun kop en dan gaan ze schuiven met het meubilair. Nee, wennen doet dat zeker niet. Laten we maar hopen dat het nu blijft zoals het is. Nee, nóg een verandering zou ik niet aankunnen. En laat me nu alsjeblieft verder slapen. Of kan dat soms ook al niet meer in dit gekkenhuis?

Niet blazen!

Panda:
Zo, de helft van het werk is gedaan. Ja, want ik heb die Os zojuist de tuin uitgewerkt. Mijn tuin inderdaad. Hij liep hier rond alsof het de gewoonste zaak van de wereld was, en had daar dus geen toestemming voor, heh? Daarom heb ik hem dus de Poort uitgeslagen, Iwan's straat in. Hoe hij nu weer terug moet komen in zijn eigen straat? Dat zoekt hij zelf maar uit, maar hier komt hij niet meer langs, dat kan ik u wel verzekeren. Desnoods blijf ik hier de hele dag op wacht zitten.




En nou die ander dus nog, ja. Dat Boezgeval inderdaad, hoe raadt u het zo. Ja, dat is een moeilijker geval want die is erbij gaan liggen. Naast de trap, dat klopt. Hoe ik dat aan ga pakken? Wel, dat weet ik dus nog niet. Nee, ik kan niet zoveel met een liggende vijand, vooral niet als die van die grote kinderogen opzet. Maar ik verzin er nog wel wat op. Misschien is het beter dat u ook uit deze tuin verdwijnt en mij met rust laat? Ja, ik kan u beloven dat u uw mormel binnen een paar minuten thuis ziet komen. Wat vertelt u me nu? U gaat niet weg zonder Oscar? Wel, dan hebben we een probleem. U denkt dat op te kunnen lossen? U gaat nu toch niet naar me blazen, wel? Mevrouw Katblad? Nee! Stop daarmee mevrouw Katblad! Ja, ik ga al! (Wel, Panda ging terug naar zijn huis en moest toezien hoe mevrouw Katblad de Os uit Iwan's straat meenam, met hem en de Boez de tuin doorliep en vervolgens de Poort door naar de Katbladstraat. En we kunnen u verzekeren dat Panda flink de pest in had....)

Eendjes voeren

Eindelijk kregen wij weer eens wat nieuws over Gizmo, u weet wel. Ja, miss Giz is dus een zusje van Igor en Heidi (het mandje kittens dat op de Hilversumse heide werd gevonden door een blafbeest, schiet het u weer te binnen?) Wel, Gizmo woont dus aan de rand van de Katbladbuurt, aan het gevaarlijke water, en is dus ook vorige week 1 jaar geworden! Hiep hiep hoera en van harte, Giz!





Maar wat zien wij hier? Ja, een kale plek op de buik. Gizmo is dus ook inmiddels "geholpen" en geen kandidate meer voor Bollewangen (Pincho).
Op de dag dat de hechtingen uit haar buikje waren gepeuterd, ging Gizmo met haar mens de eendjes voeren. Ja, recht voor haar deur dus, en ze zagen er lekker uit (de eendjes). Tenminste, dat vond Gizmo.
Dus wat gebeurde er? Juist ja.


Gizmo had al een tijdje op de kade liggen kijken naar het snaterende zwemvolkje, en besloot opeens deze eendjes van nog dichterbij te gaan bekijken. Plons dus.
Gelukkig was het mens in de buurt en zij heeft Gizmo op de kant getrokken. Gizmo bedacht vervolgens de eendjes de eendjes te laten en haar vacht te soigneren, boven op de bank natuurlijk. En nu maar hopen dat ze zich dit voorval nog lang zal herinneren en niet weer de gracht in zal duiken. Want nu was haar mens erbij, een volgende keer misschien niet!
Wij vernamen trouwens ook nog van het mens van Giz dat haar haarfabriek regelmatig bonje heeft met Bobo, op het achterdak. Maar daar Bobo nu met een gebroken pootje huisarrest heeft, zal Giz op zoek moeten naar een andere sparringpartner! Misschien treffen wij haar binnenkort wel in de Katbladstraat? Op de vuist met Bel de Franskat? Ja, want je weet maar nooit! Wij bedanken het mens van Gizmo voor deze leuke foto's!