Nieuwe trauma's voor de Boez....
Het begon dus vorige week met kleine jochies van het zoogdiersoort Homo Sapiens. Ze hadden rotjes die nogal knalden en dan ook nog vlak bij mijn kattenluik waar ik doorgaans veilig door naar buiten en weer naar binnen kan treden. Nou, mooi dat ik dus niet meer naar buiten ging maar naar boven , langs ook weer zoiets gevaarlijks als een nieuwe traplift om aldaar onder het bed te gaan liggen om me derhalve te verstoppen voor dit bombardement met vreselijk gevaarlijk geluid. Niet lang daarvoor had ik nog een treffen gehad met de witte Poes Bowie die zo brutaal was geweest om van mijn Nepetaplant te komen snoepen terwijl ze daarvoor geen toestemming had gekregen. Helaas hebben we geen foto van dit onbetamelijke gedrag maar zij zal vast en zeker binnenkort een nieuwe poging komen doen om mij te beroven van mijn drugsplant die mij voorziet van een gelukzalig gevoel van Lucy in the sky with diamonds, zoals mevrouw K. dat noemt, en zij kan het weten want groeide op met de liedjes van de beatles en laat die nog regelmatig via haar laptop afspelen. De volgende keer ga ik hier graag op door want mevrouw K. doet wel vaker een beetje raar de laatste tijd. Soms heb ik het idee dat de Homo Sapiens zoals zij en de Felis Catus als ik wel heel erg veel van elkaar verschillen terwijl we allebei toch twee ogen, oren, een neus, hart, nieren, maag etc. hebben, en zo zijn er toch wel meer overeenkomsten dus dat maakt het allemaal wel merkwaardig. Maar ook daarover meer de volgende keer.
