Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

vrijdag 31 januari 2014

Geen Sotsji voor Cera?

Cera is nog steeds in training (hiernaast het bewijs), alleen en helaas niet zo erg fanatiek.
Dit heeft waarschijnlijk te maken met het weer, de stand van de maan, de stress van de voortdurend rondrijdende, groene gemeentekarretjes en mogelijk nog vele andere storende factoren. Misschien dat ze ook wel last heeft van een winterdip, en zo niet, dan toch wel zeker een wat te vroeg optredende voorjaarsmoeheid. Een midlife-crisis behoort ook nog tot de mogelijkheden, maar als wij bij haar informeren naar de oorzaak van haar oppervlakkige trainingen en daardoor optredende verlies aan conditie en vorm, ontkent ze alles of hult ze zich in stilzwijgen. We blijven dus in het duister tasten en kunnen alleen maar hopen dat zij spoedig weer wat harder aan de slag zal gaan. En anders moeten we haar maar gewoon lekker thuishouden en niet naar Sotsji laten gaan... De lol is er zo langzamerhand sowieso een beetje af, vindt mevrouw K. (Over de oorzaken dáárvan, wil K. helaas geen mededelingen doen...)

Klein beetje "wild"

Sinds de dood van mevrouw Troy en Japekoppie, wordt er eigenlijk alleen nog maar buiten water gedronken door onze haarfabrieken.
Het water daar is nu eenmaal veel frisser en zuiverder, en er zitten bovendien geen luchtjes aan van spruitjes, komkommer, koffie of erger, heh? Ja.
Alleen, als het gevroren heeft wordt het toch wat ingewikkelder om aan je dagelijkse portie vocht te komen en moet je extra veel moeite doen.
Vandaar dus deze foto waarop de Boez probeert het dunne ijsplaatje in de grote waterbak te verwijderen. Lukte hem dat?

Nou, nee dus. Maar mevrouw K. greep toch niet in omdat ze het best wel leuk vond hem zo hard te moeten zien werken voor een paar druppeltjes water; goed voor zijn karaktertje, heh?
Het ventje loste zijn probleem trouwens op door enige keren met zijn poot over het ijs te wrijven om vervolgens het nat van zijn poot af te likken. En doordat het reeds dooide, kwam de schots gemakkelijk los en stroomde er wat water overheen, wat het weer iets makkelijker maakte om het via de poot naar de bek te brengen.
Ja Boez, zo doen de wilde, thuisloze haarfabrieken het ook altijd! En hoe voelt dat nu om een beetje te moeten werken voor een paar drupjes water, om een heel klein beetje "wild" te zijn? Fijn heh? Nu dan ook nog maar even je eigen ontbijtje gaan vangen? Nou?
..............

Vrieskou en onzedelijkheden

Oscar heeft gisteren in de vroege ochtendkoude (vrieslucht) enige tijd met zijn achterste op een dun laagje sneeuw gezeten. Dat moet best koud aangevoeld hebben (met name aan zijn rozijntje), maar de Os wilde per se vanaf de bank de Poort van het Hof in de gaten houden, vooral na alle verhalen over een vreemde, langharige kater die de buurt onveilig schijnt te maken. De vreemde kater heeft zich echter nog niet aan ons laten zien.

De mensen in de Katbladbuurt maken zich nauwelijks druk over de vreemde kater, maar dat heeft te maken met de aanwezigheid van een eveneens rondzwervende en vooral aandachttrekkende (zeg maar) potloodventer, die eigenlijk geen venter is maar buiten voor de ramen van dames eh... dingen staat te doen die wij onzedelijk noemen en liever niet zien. Wel, op de "venter" wordt volop jacht gemaakt door de politie, op de kater natuurlijk niet. En daar laten we het maar bij.

woensdag 29 januari 2014

Waardeloze strip (2)

Boez:
Ja, we kunnen verder. Wat is dit voor rare foto? Nee, ik heb helemaal niet gezegd wat daar staat, ik heb tegen Wams gezegd dat ik hem nog wel een keer zou krijgen. En toen zei hij iets wat ik hier niet ga herhalen. Hij was erg bang voor me, maar dat komt doordat ik hem laatst nog een lel voor zijn achterste heb verkocht toen hij de redactie binnen was gedrongen. En toen heb ik hem ook nog een eindje achterna gezeten, tussen de fietsen, weet je nog?
Ja, dat was wel lachen inderdaad.


Hier was ik niet bij, want toen was ik al doorgelopen naar de Hoftuin. Maar iedereen kan zien dat Wamy best wel bang was voor jou met je camera. Verder vind ik deze foto niet zo interessant. Heb je nog meer?











Hier was ik ook niet bij, maar Oscar was wel degelijk te laat om mij te komen helpen. Ik vind deze foto wel lachen omdat Wams dus blijkbaar nog een keer klem kwam te zitten. Heb je daarna ook nog wat foto's van mij gemaakt? Hoezo moet ik geduld hebben?






Ja, die Karremans heb ik ook zien zitten. Weet je dat hij laatst Oscar van onze tafel heeft geslagen? Ja, ONZE tafel! En toen ging hij zijn nagels doen aan een paal van de Pergola... Oscar was er helemaal van in de war.








O ja, ik weet alweer hoe dit ging. Os en Cera waren ook weer teruggekomen in de tuin en de Wams was weg. En toen klom Cera daar op het muurtje van de Borderliner (blafbeest - red.) die toevallig net in die tuin rondliep. Het beest zette een keel op toen ze Cera zag, niet normaal. Dus Os en ik gingen er snel vandoor, terwijl Cera niet wist hoe snel ze weer naar beneden moest springen.

Dit is dus je reinste flauwekul, want we waren Wamy al lang en breed weer vergeten. Nee, bij zowel de Os als bij mij zat de schrik er behoorlijk in, vanwege dat blafbeest. Die heeft namelijk al eens eerder los rond gelopen en achter ons aangezeten. Ja, die Borderliner is een kattenhater met heel scherpe tandjes. Dus we zaten hier heel bezorgd op Cera te wachten.






Dit klopt wel zo ongeveer, al was er geen haar op mijn kop die eraan dacht om terug te keren naar die Hoftuin. Nee, het is maar dat je dat weet.












Hier klopt ook helemaal niks van, want Cera was wel degelijk heel erg bang geweest en blij dat ze weer veilig bij de Katbladstraat aan was gekomen. Ze zit hier gewoon uit te rusten; niet meer en niet minder dan dat.

Je moet dit maar niet meer doen, van die strips maken. Omdat het een waardeloze strip is en er niets van klopt. Een volgende keer werk ik hier echt niet meer aan mee want dat is zonde van mijn tijd.
Ben je eigenlijk al in de keuken geweest? Tegen de radiator aan inderdaad, waarschijnlijk door Charli. Maar ik zou het erg fijn vinden als je dat even weghaalt want die lucht maakt me nerveus. Dank je wel.

dinsdag 28 januari 2014

Waardeloze strip (1)

Boez:
Ik zei hier helemaal niet "Pffff", dat heb je gewoon maar verzonnen. Uit je duim gezogen, ja. Ik zat op Cera te wachten en naar de Wams te kijken, want die was dus verderop in de straat aan het klooien. Ik wil dat je dat erbij zet anders gaan de mensen denken dat ik nooit mee wil en altijd de boel zit op te houden. En dat is niet waar. Ja, soms wel maar niet altijd dus. Zullen we de rest ook maar even nakijken? Ja, want ik geloof dat je aardig hebt zitten knoeien, deze keer.

Dit zal wel kloppen. Nee, hier was ik niet bij omdat ik eerst nog iets in de Hoftuin had te doen. Maar Os ging inderdaad naar Iwan's straat, daar kan ik niks tegenin brengen.











Hier heb ik geen commentaar op. Of dit waar is zal je aan Oscar zelf moeten vragen. Kunnen we door?













Ja, dit klopt ook wel. Ik weet altijd wanneer we gevolgd worden, ja.
Jammer van die letters op die foto. Kan je dat er weer afhalen? Ja, ga maar snel door met die handel.

















Ja, ik wist dat zij eraan kwam. Cera ja. Weet je nog dat ik op haar zat te wachten? Nou dan. Je moet beter opletten, anders wordt het niks met die strips van je.
En ze had haast omdat ze achterna werd gezeten. Dat had ik allang in de gaten natuurlijk. En daarom ook bleef ik omkijken, maar dat kun je op een andere foto zien.







Ja, deze bedoel ik.
En haal die balonnetjes bij Cera maar weg, want ze zei namelijk helemaal niks toen ze voorbij stormde. Nee, ze was bang voor de pestkop die achter haar aan zat. Stom van je dat je dat helemaal niet in de gaten hebt gehad. Het is maar goed dat ik erbij was, heh? En dat ik nu commentaar kan geven natuurlijk want anders had je een verhaal van niks gehad. En vol onwaarheden ook nog, ja.
Ja, ga nu maar weer door.











Dit kan wel kloppen, maar ik kan het niet bevestigen. Omdat ik het te druk had met jeweetwelwie. Nee, ik kon hem echt niet zomaar laten passeren, stel je voor!












Hier had ik die Wams klem, maar hij mij dus ook. Ja, want nu kon ik niet terug naar huis als dat nodig mocht zijn. In geval van nood, inderdaad. Daarom heb ik ook zo'n hekel aan die rotpoort, want je zit daar als een rat in de val. En daarom smeekte ik jou om hulp, maar je deed net of je dat niet in de gaten had. Nee, ik ben geen lafaard maar hou er niet van om in de tang te zitten. Jij toch ook niet? Nou dan. Je had me toen dus best kunnen helpen.













Ik spreek niet tegen dat ik inderdaad even uit die Poort kwam, maar ik vind Iwan's straat doodeng dus ik was ook heel gauw weer terug in de Poort. En toen zat die Wams daar nog steeds. Ja, het was een lastige situatie en ik vond eigenlijk dat de anderen me moesten komen helpen. Maar niemand kwam dus en jij stond daar alleen maar plaatjes te schieten.
Ja, laten we maar verder kijken...













Hier heb ik niets aan toe te voegen. Ja, deze keer heb je het goed gedaan met die tekst.

Heb je nog veel van die foto's?
Ja, want ik moet plassen. Nu ja. Nee, dat wil ik liever buiten doen, dus het kan wel even duren voor ik weer terug ben.
Kan je Os anders niet vragen?

Wordt vervolgd...




maandag 27 januari 2014

Zomaar een foto van een Hyacint-bewaker


Ontmoeting met Inca

Gisteren zagen wij Inca rondscharrelen bij het Zooiplein. Uiteindelijk ging hij op het bankje bij de ingang zitten om op zijn gemak onze reporters te kunnen bekijken.











Eerst was Oscar zijn studie-object.
Toen hij echter Inca in de smiezen had, kwam Oscar dichterbij om op zijn beurt Inca te bestuderen.
Zie volgende foto.


























De Os bleef op voldoende afstand van Inca want het zwarte ventje is namelijk niet vies van een robbertje vechten. Het zou zomaar kunnen dat hij de vorige nacht ook bij de vechtpartij betrokken is geweest, maar daar hebben we geen bewijs van. Oscar daarentegen houdt niet van onnodige ruzies en hield zich daarom gedeisd en op de vlakte.


















Toen Cera over het Plein naar ons toe kwam, verloor Inca zijn belangstelling voor Oscar. Dat kwam waarschijnlijk doordat Cera alvast begon te schelden, voor het geval natuurlijk (en zoals gewoonlijk).









Inca keek haar verbluft aan en na, want Cera liep met een grote boog om hem heen en verdween in de richting van de redactie.
Toen mevrouw K. ook die kant opging, volgde Oscar eveneens.
Inca bleef nog een tijdje zitten, en meer informatie over hem kunnen wij u op dit moment helaas niet geven.

Groep reporters uiteen gedreven

Wamy heeft afgelopen zondag een verkenningsronde van onze reporters onmogelijk gemaakt.
In de Parallelstraat kwam hij hen tegemoet en bracht hij de groep in verwarring door alsmaar hard voorbij te rennen.
Waarom hij dat deed, weten wij niet; wij hebben geen duidelijke reden kunnen ontdekken.






Uiteindelijk verdween de Wams (linksboven, bij het blauwe wielhuis) de Kruidentuin in, maar toen was het kwaad al geschied: de Boez (midden) wilde niet meer terug de Parallelstraat door en Cera besloot ook niet verder te gaan. Oscar was op dat moment al doorgelopen naar de Steeg en zodoende was de groep dus wreed uit elkaar gerukt.
Pas veel later, bij het Zooiplein, wist mevrouw K. haar reporters weer om zich heen te verzamelen. Waar de Wams op dat moment verbleef weten wij niet, maar we vermoeden dat hij bij de redactie naar binnen was gegaan om de voerbakjes te controleren. Nog later kwamen we Wams weer tegen in de Hoftuin, maar daarover een volgende keer meer.

Niet geschoten, altijd mis.

Oscar:
Elke keer dat K. de voordeur uitkomt, maak ik me klaar voor een wandeling met haar. Of ik nu op de Pergola zit, tussen de plantenpotten of op het bankje tegenover het huis, mijn hart klopt altijd vol verwachting als zij naar buiten komt, ik doe snel een paar rek- en strekoefeningen en ben vervolgens in de juiste conditie en stemming voor een spannende reportage of verkenning in de buurt.
Alleen is het helaas zo dat ik vaak teleurgesteld word...


Want dan is ze dus niet naar buiten gekomen om met mij te wandelen, maar zie ik haar op haar fiets wegpeddelen en heb ik het nakijken. Of zij stapt in haar wielhuis en moet ik het doen met slechts een snelle groet van haar.

Wel, ik kom er dus maar niet achter wanneer zij nu van plan is met mij een stukje te gaan lopen en wanneer ze in haar eentje op stap gaat om andere dingen te gaan doen.
Dat geldt trouwens ook voor het geval ik binnen in mijn mandje lig en zij plots haar jas aantrekt. Ik weet nooit wat ze gaat doen, hoop op een wandeling en blijf dan vaak teleurgesteld op de tafel voor de redactie achter.

Ik heb haar nu gevraagd om mij een bepaald teken te geven als we daadwerkelijk samen op pad gaan, maar zij zegt dat ze nog niets heeft kunnen bedenken waar ik wat aan heb.
En zo blijf ik voortdurend worstelen met die grote onzekerheid over of we nu wel of niet gaan wandelen, maar kom toch elke keer maar overeind en naar haar toe, voor het geval we inderdaad gaan. Nooit geschoten is sowieso altijd mis, heh? Ja. En deze keer gingen we dus.

zondag 26 januari 2014

Sorry...

De Boez:
Ik heb hem het eerst gehoord maar niet gezien. Het was midden in de nacht en ik zat net weer even voor het raam van de bovenverdieping toen het begon: een vreselijk gegil. Maar ik zag dus niks. Toen ben ik naar de andere vensterbank gegaan maar vanaf die plek zag ik ook niks. Mevrouw K. is nog komen kijken, maar toen zij ook niks zag, ging ze weer snel terug in bed.
Ik ben nog lange tijd blijven kijken, zelfs nadat het geschreeuw helemaal was verstomd. Maar dus niks gezien, nee. Ja, hij is wel geweest want dat heb ik gehoord en mevrouw K. ook. Wie hij te grazen had weet ik dus ook niet. Het kan Monster geweest zijn, of Columbus. Of zelfs Igor. Maar ik heb die twee niet zien vechten, nee. Wel gehoord ja. Ook later niks meer langs zien komen, nee.
Toen er lange tijd niks meer gebeurd was en ik ook niets meer hoorde, ben ik ook naar bed gegaan. Onder het dekbed dus, inderdaad. Lekker warm, ja. En later ben ik weer gaan kijken, toen het al een beetje licht werd. Maar ook toen heb ik hem niet gezien. Nee. Sorry.

Nachtelijk bezoek

Overdag zien wij hem bijna nooit, maar heel laat in de avond of 's nachts komt Monster uit de Parallelstraat wel geregeld bij ons langs om onder het gordijn door naar binnen te loeren.

Ook schijnt er een vreemde kater in onze buurt rond te hangen en amok te maken. Hij werd al in de Hoftuin gezien, wijzelf hebben diverse keren slechts de geluiden van vechtpartijen gehoord, en dat midden in de nacht dus.
Mevrouw K. weigert echter op deze tijden de straat op te gaan om poolshoogte te nemen, en dus kunnen wij u daar verder niets over vertellen.
Wat wij u nog wel kunnen vertellen is dat Ollie (huisgenoot van Charli) de vreemde kater laatst in de (zeer) vroege ochtenduren heeft ontmoet. Hij hield er een kras op zijn neus aan over, maar deze heelt gelukkig goed.

vrijdag 24 januari 2014

Sporenonderzoek












Erg gewilde muis

Charli, onze buurkat, zoon van wijlen mevrouw Troy en broer van Japekoppie zaliger, is al zeker twee dagen niet meer op de redactie langs geweest. Wij denken dat hij zich niet meer welkom voelt nadat mevrouw K. hem drie dagen geleden een muis (met biologische catnip gevuld) heeft afgepakt omdat hij deze wilde meenemen naar zijn eigen huis. (Nee, dat kon K. helaas niet toestaan omdat het de sabbelmuis van Cera betrof, en dus niet een muis uit de erfenis van Troy en Japekoppie.)
Op de begeleidende foto ziet u hoe Charli verward raakt bij het naderen van mevrouw K. Hij kan niet besluiten of hij door zal lopen of terug naar huis zal gaan, en draait vertwijfeld een aantal rondjes.

Wel, om deze muis ging het dus. Het aantrekkelijke speeltje werd ons geschonken door mevrouw Katja; zij heeft ons de naam (het merk dus) van de muis gegeven maar die zijn wij helaas weer vergeten. Nu zouden wij graag een exemplaar voor Charli willen aanschaffen, maar weten dus niet waar dat te doen.
Katja: Hoe heet de muis ook alweer en waar is hij te bestellen?
De muis is ook favoriet bij de Boez en zelfs Oscar, en moet dus wel erg bijzonder zijn.

donderdag 23 januari 2014

Fabrieken draaien te hard door

Inderdaad, dit is een gore foto, onze excuses daarvoor. Maar het brengt ons op een onderwerp dat zeer belangrijk is en het bespreken waard.
De kenner heeft natuurlijk al direct gezien dat het hier gaat om een vreemd gedraaide haarbal, omgeven door Gourmet (boeuf in dit geval, we zien dat aan de kleur), waarschijnlijk gemengd met wat maagsapjes. Wat niemand kan zien is dat dit braaksel afkomstig is van de Boez, maar dat melden we u hierbij. Hoe we dat weten? Wel, mevrouw K. heeft de haarbal ontleed en de kleur van het haar (in de kern van de bal) was wit met zwart, vandaar dus.
Maar dit alles terzijde, want waar het om gaat is het zachte weer, en daardoor blijven onze haarfabrieken op volle toeren doordraaien. Dat wil dus zeggen dat het verharen (en de haarproductie) niet is afgenomen maar gewoon, al ware het nog zomer, doorgaat, en daarmee anders verloopt dan gebruikelijk is in een normale winter. Hoe dat bij binnenkatten werkt weten wij niet, maar onze reporters kunnen er wat van.
Bij aangenaam weer helpen wij hen een handje door hen op onze buitentafel een flinke borstelbeurt te geven, maar nu regent het en het borstelen binnenshuis stelt niemand op prijs. En dan krijgt je vervolgens regelmatig zulke plekken op je vloerkleed, heh? Inderdaad, ja, want op de tegels braken is minder fijn om te doen.
En daarom mag er best even een koudefrontje komen, vinden wij.
Maar daar bent u het vast niet mee eens.

Niet de moeite waard

Wij hebben Cera nogmaals verteld dat het seizoen voor Pergola-Zitten nog niet is begonnen en dat er dus geen klok loopt om eventuele records vast te kunnen leggen.
Als het nu wél het seizoen zou zijn en de klok dus derhalve het Zitten op de Pergola van Cera wél had getimed, zouden we u kunnen mededelen dat Cera's record thans op twee minuten staat. Maar dat is dus niet het geval geweest.
En die tijd is sowieso niet de moeite van het noteren waard.