Hoop extra werk...

Mevrouw Katblad, voordat u weer naar binnen gaat zou ik u graag even willen spreken, kan dat?
Het is namelijk zo dat ik ergens mee zit en ik heb een sterke behoefte om dat met iemand te delen.
Heeft u even tijd voor mij?

Wel, wat mij dwars zit is dat er iets te staat gebeuren bij mij thuis, en ik weet niet wat. Mijn mens is wat nerveus lijkt het wel, en ik heb het gevoel dat het met mij te maken heeft.
Nu ben ik dus bang dat hij me wellicht naar een pension gaat brengen, want dat heeft hij wel eens meer gedaan als hij op vakantie ging. Vroeger ja.
U denkt dat dat niet het geval is? U weet dat zelfs zeker?

Wacht even, dat vraagt om een toelichting. Nee, ik kom even naar u toe, dan kunnen we elkaar recht in de ogen kijken en bovendien versta ik u dan beter.

Ik ga dus niet naar een pension?
Maar er gaat wel wat veranderen bij me thuis? Er komt toch geen dame bij ons inwonen, wel? Ja? Oh, een lapjesdame dus. Een kleintje? En die moet ik gaan opvoeden?
Wel mevrouw Katblad, ik geloof niet dat ik daar nu zo'n zin in heb. We hebben het toch goed samen, mijn mens en ik? Waarom moet er dan zo'n ukkie bijkomen? Nee, ik zie het al helemaal voor me. Die gaat natuurlijk met haar snufferd in mijn etensbak zitten wroeten, moet uiteraard altijd maar op schoot bij mijn mens, gaat aandacht trekken, d'r klauwen overal inzetten en in mijn staart hangen. Nee, ik denk niet dat dit een goed plan is, zo'n kleine erbij. Het betekent voor mij een hoop extra werk en het zal me bovendien afleiden van mijn belangrijke taak als partijleider van Hof is Vol. U vindt dat ik niet moet zeuren? Dat er genoeg plek is voor twee haarfabrieken in mijn huis? Dat ik niet jaloers mag zijn?
Wel mevrouw Katblad, dat zullen we dus nog wel zien want dat maak ik allemaal toevallig zelf wel uit.
Had ik nog een heel dringende vraag aan u.
Heeft u nog wat snoepjes over misschien? Stuk of twee drie ja, maar meer mag natuurlijk ook. Ja, ik wacht wel even.