Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

woensdag 20 juni 2012

Het is weer zover...

Bohr:
Ja, het is weer zover. Vreemde vrouw is aan het werk met het zuigmonster, dus dan weet je wel hoe laat het is.
Nee, ik blijf daar niet bij zitten, ik kijk wel uit. Gelukkig heeft ze dat door. Dat ik liever naar buiten ga als zij er is, inderdaad. Dus vandaar dat ik hier zit.
Net om de hoek ja, want in mijn tuin (Hoftuin - red.) is het namelijk óók niet pluis.
U wilt dat ik het uitleg? Een nadere verklaring?
Nou vooruit dan, omdat u het zo vriendelijk vraagt en u het blijkbaar toch wel een beetje belangrijk vindt.

Wel, sinds kort staat er een vreemd beest bij de vijver, recht voor mijn deur. Hij kijkt raar uit zijn ogen en heeft een gemene bek. Nee, geen snor en ook geen andere haren, en dat maakt hem juist zo eng. Maar weet u wat het ergste is? Soms maakt hij een heel raar geluid als je voorbij loopt. Schor en met een soort hik. Of buhrp ja, zoiets. Maar soms ook niet, en dat is het vreemde van alles. Dus elke keer als hij het wel doet, dat geluid maken, schrik ik me drie slagen in de rondte, maar als ie het niet doet ben ik ook van slag. Nee, ik val nog net niet in de vijver, maar het scheelt soms niet veel.
Maar er is nog iets.

Die ene van Hof is Vol loopt weer eens te klieren in de tuin. Zegt steeds dat ik mijn biezen moet pakken, terwijl ik net zoveel recht heb om hier te wonen en rond te lopen als hij en zijn broer. Of meer eigenlijk, want ik woon hier toevallig al veel langer dan die twee.
Maar goed, hij heeft het dus weer op zijn heupen en probeert me te meppen, en ook daarom zit ik dus hier in dit zijtuintje.





Maar goed mevrouw Katblad, ik zal u niet verder lastigvallen. Nee, ik begrijp dat u nog meer te doen heeft en er nog op uit moet om reportages te maken over écht interessante zaken.
Nee, ik heb u mijn verhaal verteld dus ik hou u verder niet op en wacht in lijdzaamheid af. Ja, als u later op de dag nog even langs zou kunnen komen, gewoon voor de gezelligheid, zou ik dat erg fijn vinden. Maar het hoeft niet persé, want ik snap dat u nog meer zaken af te wikkelen heeft. Zullen we het dan maar op een voorzichtig "tot ziens" houden? Afgesproken mevrouw Katblad, en u ook nog een fijne dag verder.


6 opmerkingen:

Frans zei

Ik houd het op een bijna vergeelde Rana ridibunda, de Grote Groene Kikker.
Tweede woord in de Latijnse wetenschappelijke naam altijd met kleine letter, Mevr. Katblad.
Het is altijd moeilijk om op je standbeeld te blijven staan, zeg maar.

Frans zei

Wat een absoluut schatje die Bohr.
Ietwat kortsnuitig zeg maar.
Maar al met al een stuk(je) eigenluk.

Wad Woord en Wol zei

Ik sluit me helemaal bij de (bijna) laatste woorden van Frans aan: wat een schatje die Bohr. Echt een prachtexemplaar haarfabriek.
En ik moet eerlijk zeggen: ik vertrouw die kikker ook niet helemaal, kijk maar eens goed naar die ogen.......precies dat bedoel ik!

Ma Tok zei

Ja, en dan die kleur.. Gifgroen?

Frans zei

@ina: Gij bedoelt toch niet de oogjes van Bohr ?

Ma Tok zei

@Frans: We hadden het over de kikker, toch?