Gevecht en ovenfrietjes

Vandaag werd mevrouw K. opgeschrikt door een enorm lawaai op het keukendak. Behalve het geluid van krassende nagels en gebonk, klonk er ook het agressieve gekrijs van haarfabrieken. Wij gokten op een ruzie tussen de Boez en Simba of Luna, maar gingen toch maar even naar boven om te kijken, want verslagen van dakgevechten horen ook thuis in het Katblad.
Met camera, mevrouw Katblad? U nam toch zeker wel de camera mee?
Jazeker, met camera natuurlijk want anders hadden we de foto hiernaast niet kunnen nemen. Niet van die domme vragen stellen Hoofdredacteur, anders gaat u maar weer.
Wel, op onze koepel zat de Boez en zijn staart zwaaide wild heen en weer. We zagen ook nog een plukje wit haar in de lucht zweven, maar omdat Boez verder geen dikke staart had en zijn blik strak gericht hield op het dak van de buuf, besloot mevrouw K. naar het zijkamertje te lopen; daar zou zij uit het raam kunnen zien wat er verderop gebeurde, dus dat waar de Boez naar zat te kijken. Bovendien hoorden wij nog steeds gegrauw en gegil, dus er moesten nog minstens twee andere haarfabrieken op het dak zijn en die moesten uiteraard ook op de foto.
U laat de lezers wel lang in spanning, heh mevrouw K.! Extra lange zinnen, onnodige toevoegingen, maar echte informatie ho maar!
Weet u wat, Hoofdredacteur? Neemt u een lekker borreltje! Dan zijn wij tenminste van het gezeur af en kunnen we verder met het verhaal. Is er trouwens geen voetbal op tv? Veel interessanter voor u. Er staat nog een pak rode wijn in ons wielhuis. Drie liter ja, daar komt u vast de avond wel mee door, niet? Tjongejonge.
Wat nou weer? Ja, eerst de doos opzij openmaken, dan het kraantje eruit trekken. Nee niks afscheuren! Wacht maar, we doen het zelf wel weer.
...................................................................
---------------------------------------------
%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%


Zo, van die hebben we voorlopig geen last meer.

Wel, u ziet: er waren inderdaad nog twee andere haarfabrieken op het dak. En ze hadden ruzie, dat was wel duidelijk.
De rooie was natuurlijk Simba, die met die witte poten was onze eigen Japekoppie. Wij dachten nog: laat hem maar uitkijken, onze Japie. Lekkende hartklep, maar 1 long en dan al die opwinding, dat kan nooit goed gaan. Maar toch konden wij natuurlijk niet ingrijpen. Niet vanwege de regels van het Katblad, maar omdat Japekop dan vreselijk af zou gaan; "geholpen" worden door je mens leidt tot vreselijk gezichtsverlies en ook dat is slecht voor het hart. Voorzichtig opende mevrouw K. de zijdeur om nog betere foto's te kunnen maken. Daar keek zij recht in het gezicht van de achterbuurman die net zijn Pelargoniums en Lobelia's water stond te geven met behulp van een trapje. Zij legde nog haar vinger op de lippen om de buur duidelijk te maken geen geluid te maken en vooral niets te zeggen, maar dat werd helaas niet door hem begrepen.

Terwijl de buur met flink stemgeluid begon uit te leggen waar hij al zijn mooie plantenbakken had gekocht en daarbij ook nog een prijsopgave deed, zagen wij dat Simba niet meer bij de les kon blijven. Stond hij even daarvoor nog oog in oog met Japekop en deden de twee aan een visuele krachtmeting, nu was hij afgeleid en bleek banger voor de stem van onze achterbuurman dan voor Japekoppie.
Mevrouw Katblad, de wijn valt een beetje zwaar en daarom lijkt het me beter als ik er wat bij eet. Heeft u nog ergens wat lekkers in de koelkast? Restje lasagne, of anders mag u ook wel even een tosti voor me maken. Hoezo mag ik niet storen? Is het gevecht dan nog niet afgelopen? Duurt het nog lang?

We zagen het al aankomen, Simba ging ervan tussen, Japekop keek hem na, misschien wel teleurgesteld. Niemand had het gevecht gewonnen en dus zal het een volgende keer vast en zeker voortgezet worden.
De buurman ging naadloos over van de plantenbakken op wat hij regelmatig op de daken zag gebeuren. Zij (Japekop) maakte wel meer ruzie op het dak, en was altijd erg fel, vertelde hij. Wij vroegen of hij de Boez niet bedoelde (en wezen naar ons jonge ventje dat nog steeds op onze koepel zat), maar de man was zeer zeker van zijn zaak; haar (Japie) bedoelde hij. Omdat buurman echter vanuit zijn keuken werd geroepen door vrouw buurvrouw, konden wij helaas geen verdere info met elkaar uitwisselen. Plots stapte hij weer van zijn trap en verdween naar binnen, mevrouw K. in verwarring achterlatend.
Mevrouw Katblad, ik vind hier nog een balletje gehakt in de koelkast, of wilde u dat voor morgen bewaren? Anders mag u zo ook wel wat ovenfrietjes voor me maken, want ik zag net in de vriezer dat u daar nog best veel van heeft. Zal ik de oven maar vast aanzetten? Er staat namelijk op de verpakking dat de frietjes wel 20 minuten moeten bakken. Mevrouw Katblad?

Japekoppie keerde tenslotte maar terug naar onze Koepel maar ging niet direct naar binnen. Waarschijnlijk wilde hij er eerst zeker van zijn dat Simba niet zou terugkeren.

Mevrouw Katblad? De oven staat nu al 10 minuten aan. Hoe moet het nu verder met die frietjes? 

De Boez zag hoe Simba via de dakgoot aan de overkant naar zijn huis terugsloop. Gelukkig haalde onze jonge reporter het niet in zijn kop de rooie te volgen en.........

MEVROUW KATBLAD!!!!