Bombus?

Oscar heeft zich heel merkwaardig gedragen. Toen wij onze ronde gingen lopen, kroop hij voortdurend weg in het struikgewas. En als hij daar zat, trok hij met zijn vacht en beet af en toe nerveus in zijn vacht.
In elk geval kon hij natuurlijk geen nieuws verzamelen op deze manier.

Het kan zijn dat hij ergens een vlo heeft opgepikt (het is echter nog geen tijd voor zijn pipet), maar het kan natuurlijk ook zijn dat hij werd gestoken door een hommel. De Nepeta zit er namelijk vol mee vanwege de weelderige bloei en bijzondere aantrekkingskracht voor allerlei vliegbeestjes.
Het zijn gestreepte hommels trouwens. We zullen even opzoeken hoe zo'n beestje heet.
..............
Wij hebben gezocht en denken dat het de gewone aardhommel is, oftewel de Bombus terrestris.
We hebben zelfs een plaatje van deze hommel van Wikipedia voor u gestolen. Kijk maar.

Dit is 'm. Ziet er aaibaar uit, maar vorig jaar is mevrouw K. zelf ook gestoken door zo'n hommel en dat deed best wel zeer, dus niet zo lief. Ze was toen onkruid aan het wieden en lette niet goed op (mevrouw K. dus).
Wel, misschien heeft Oscar ook wel niet goed opgelet toen hij tussen de Nepetaplanten liep.

Op weg naar de Parallelstraat dook Os weer weg. Dat gebeurde vlak nadat deze foto werd genomen. Pas na 5 minuten en veel en hard roepen kwam hij weer tevoorschijn (uit dat donkere gat dat u rechts van hem ziet). Het dreigt dus weer eens een snertreportage te worden; meestal is dat de schuld van de Boez maar deze keer was het dus Oscar die faalde. Maar hij kon er misschien wel niets aan doen omdat hij gestoken was. Als dat tenminste het geval was.
We liepen verder de Parallelstraat in.

Gelukkig kon Oscar het nog net opbrengen om een fietstas te inspecteren. Zo blijkt maar weer hoe belangrijk zo'n fietstas voor haarfabrieken is. Wij zouden het namelijk niet in ons hoofd halen om aan een fietstas te gaan snuffelen als we net door een hommel (bombus) waren gestoken. Ook niet als we niet waren gestoken trouwens, maar dat leggen we later nog wel eens uit.

Vlakbij de Steeg van Storm sprong Oscar op de vensterbank van een huis waar geen haarfabriek woont. Daar zat hij weer met zijn vacht te trekken en dat bovendien ook nog in een rare houding.
We besloten onze ronde niet af te maken en keerden terug naar de redactie.

Daar dook Oscar onmiddellijk in de Schuilhut, en hij is daar blijven liggen tot het etenstijd was.
Na het eten leek Oscar gekalmeerd; wij hebben hem geen rare bewegingen meer zien maken. Hij heeft de nacht doorgebracht op zijn matrasje op de sofa.
Verder hebben we geen bijzonderheden meer te melden; Oscar lijkt weer helemaal normaal, maar wij houden hem in de gaten.