Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

zondag 4 september 2011

Relax, mevrouw Katblad!

Mevrouw T. Troy:
Moeten we nou echt op dit moment een moeilijk gesprek gaan zitten voeren, gek mens van me? Ja, ik weet dat het warm is en dat ik half in de zon lig, maar dat is mijn zaak en ik weet heus wel wat ik doe. Weet je wat het met jou is mevrouw Katblad? Je maakt je veel te druk over een heleboel zaken.
Luister.
Als ik bijvoorbeeld vanavond zou besluiten om niet binnen te komen voor het diner, is dat mijn eigen keuze en verantwoordelijkheid, en dan heb ik daar een goede reden voor. Ja, omdat het bijvoorbeeld nog veel te lekker is om naar binnen te gaan en ik best wel weet dat je mijn eten bewaart. En ik kom heus wel op een gegeven moment (en dat is dan dus mijn moment) naar huis omdat ik heel goed weet waar ik woon en bij wie ik hoor. Nee, geen haar op mijn lijf die overweegt te verhuizen en/of mijn koffer te pakken. Verder ben ik oud en wijs genoeg, vind je ook niet? Daarom. Lig dus alsjeblieft niet wakker als ik nog een heel klein ommetje wil maken of naar de maan wil kijken vanaf onze redactietafel. Ik ben verdorie al zeventien jaar, en als ik het bij jou niet leuk had gevonden had ik allang de poten genomen, niet? Oké, dan is dat duidelijk.
Dan over onze kokette dame. Cera ja. Tot ze vorig jaar bij ons kwam wonen, zwierf ze regelmatig in de nachtelijke uurtjes over straat. Ja, soms omdat ze haar huis niet binnen kon, maar ook vaak uit eigen keuze. Nou maak jij je druk als ze een keer een uurtje later thuiskomt, terwijl ze toch verder elke nacht of tenminste een deel daarvan braaf binnen slaapt op jouw eigen bed op het voeteneinde. Snap je wat ik bedoel? Inderdaad, dat je stom bezig bent en dus niet genoeg vertrouwen hebt in ons. Over Japekoppie hebben we het maar niet, want die doet braaf wat jij wilt en hij is nog nooit een nachtje van huis geweest, maar dan hebben we onze Boezelmans nog. Ja, hij houdt nu eenmaal van het invallen van de avond en de schemering, en dus staat hij niet te springen om naast je op de bank naar te tv te komen zitten kijken.  Laat die jongen nou! Hij is gewoon een energieke jonge jongen die er genoegen in schept om, zolang hij kan en niet instort, het dak te verkennen en door de tuinen te struinen. Kan jij wel om zeven of acht uur klaar zitten met zijn bakje eten, maar daar heeft hij heus geen boodschap aan!
En dan nog iets. We hoeven niet persé elke avond allemaal op dezelfde tijd te zitten eten. Ja, ik weet dat jij dat heel leuk en gezellig zou vinden, maar zo zitten wij niet in elkaar. Nee, wij zijn nu eenmaal niet van die sociale eters en willen vooral graag eten wegens opkomende honger en niet vanwege jouw gevoel van knusheid en saamhorigheid. Als je dat wilt, neem dan alsjeblieft een stel blafbeesten in huis, want die kun je wel mooi sturen en onder controle houden. Ja, ik bedoel later natuurlijk, als wij er niet meer zijn dus. Ja, over heel veel jaren uiteraard, want niemand van ons is van plan om de redactie te verlaten of het tijdelijke voor het eeuwige te verwisselen. Voorlopig dus nog niet, inderdaad.
Nou heb je al een hele tijd zo'n mooi luikje waardoor wij naar binnen kunnen en daarna niet meer naar buiten. Wel, ik stel voor, maak daar wat meer gebruik van, bijvoorbeeld na achten ofzo, en ga niet meer voor het raam zitten wachten op ons of de straat op om ons te zoeken. Jijzelf hebt toch ook de ruimte nodig? Wel, gun ons dat dan ook. Ja, soms zit je behoorlijk moeilijk te doen over ons.  Je zult zien dat alles dan gewoon goed blijft gaan en dat je je veel minder zorgen hoeft te maken om ons vieren.
Weet je wat, mevrouw K.? Trek een flesje wijn open, kom naast me zitten en hou verder je mond, geniet van het hier en nu, zoals wij haarfabrieken ook altijd doen.
En ik weet best dat ik half in de zon lig, en als ik het te warm krijg zoek ik heus wel de schaduw op; je bent gewoon een vreselijke controle-freak.
Vertel me eens, hoe was je vakantie? Je lekker zorgen zitten maken over twee wildvreemde haarfabriekjes? Ook nog over of ik mijn pilletjes wel zou innemen? Oh, dat dan weer niet dus. Wel lekker gegeten daar? Eendenborstje met abrikozen? Vlaamse frites? Belgische taart van een echte patisserie? Nou, ik hoor het al. Uit het oog, uit het hart dus. Of heb je ook wat lekkers voor ons meegenomen? Nee, haring van de markt hier is ook goed. Twee stuks? Wel, laten we die dan maar gauw in stukjes snijden voordat we met teveel zijn, heh? Ja, zonder uitjes alstublieft. De zon werd me inderdaad wat te heet, dus dit lijkt me een uitstekend moment. Met hoeveel zijn we ook alweer? Nee, ik heb op dit moment helemaal geen last van m'n katzheimer, ik ben gewoon nooit een ster geweest in tellen...... Welke deur is de onze? Grapje, ja..... Relax, mevrouw Katblad!

6 opmerkingen:

Anoniem zei

Wat moeten we hier nu weer van denken? Volgens mij hebben ze in de afgelopen week een vergadering gehad die haarfabrieken van u. En hebben ze het aan mevr. Troy overgelaten om e.e.a. op uw bordje te gooien. Of mij ontgaat iets. U maakt zich ongerust soms en wil uw haarfabriekjes binnen hebben 's avonds. Dat is toch normaal? Je weet maar nooit. Anders krijg je het Wamy-effect. Kan niet meer het huis in, dag in, dag uit. En maar rondstruinen zonder eten en drinken en leefplaats. Mevr. Troy: wees dankbaar voor uw mens! Volgens mij een hele goeie!

katja zei

"Met hoeveel zijn we ook alweer ?" Hahaha, die Mevrouw Troy toch...

mevr. T. Troy zei

@Abigail:
Wamy-effect? Dat zal mevrouw K. nooit toestaan natuurlijk. Maar zij is wel vaak OVERBEZORGD, en daar moet ze eens mee stoppen, begrijpt u? Dat is namelijk niet goed voor haar, teveel stress. De wereld is niet zwart-wit maar er zijn vele grijstinten. En daar gaat het nu om. Relax, mevrouw Abigail! Ja, ook u!

Ma Tok zei

Mevrouw Troy, u bent een wijze poes, maar dat wist ik al.

Anoniem zei

@ mevrouw T. Troy: ik geloof niet dat u mijn mens heeft begrepen. Maar dat geeft niet. Het gaat niet om zwart-wit denken (zo is zij in het geheel niet)maar om een goed geproportioneerd verantwoordelijkheidsgevoel jegens haar medeschepselen zeker als die in huis wonen. En dat kun je heel relaxed zijn. Ook als je zoals zij zich inzet voor schepsels die niet op twee benen lopen. Nou, dag hoor, was weer terug voor mijn eten (biologisch hart vanochtend, jawel!)

de redactie zei

@Abigail:
Wij zijn nu echt de draad kwijt, sorry mevrouw A! Van hieraf maar weer verder naar nieuwere berichten, heh? Want die worden namelijk heel spannend.... Let maar op!