Japekoppie |
Beide jongens zijn zoons van mevrouw T. Troy, en nog uit hetzelfde nest ook.
Voor mevrouw Troy was het - 14 jaar terug dus - geen gemakkelijke bevalling geweest, want mevrouw K. had bepaald dat zij in een doos in de huiskamer moest bevallen terwijl Troy daarvoor het bed op de eerste verdieping had uitgekozen. Toen Charli (de eerste en oudste dus) werd geboren, wist zij zich dan ook geen raad; ze had niks met die stomme doos, raakte volkomen in de war en liet haar oudste aan zijn lot over. Terwijl ze (midden in de nacht) in paniek door de huiskamer rende en nr. 2 (Tommy) zich al aandiende, heeft onze buuf het leven van Charli gered door hem van de navelstreng te bevrijden en zijn bloedsomloop op gang te brengen door hem te masseren met een handdoekje. Omdat mevrouw K. net als mevrouw T. Troy in paniek raakte, belde zij midden in de nacht de dierenarts en vroeg hem om raad. Het antwoord was simpel en eenvoudig: Moederpoes moet terug op de plek die zij zelf had uitgekozen voor de bevalling: het bed!
Vervolgens werden na Tommy nog Ukkie en Japekoppie geboren, in de doos op het voeteneinde van het bed. En toen wist mevrouw Troy weer precies wat zij moest doen en deed haar plicht als moeder.
Charli |
Ja, in het begin was mevrouw T.T. natuurlijk zeer verguld met haar 4 jongens, maar toen die 3 maanden oud waren vond zij het voor hen toch wel tijd om hun eigen territorium te zoeken. Japekop echter bleef dus bij zijn moeder wonen, en dat geeft tot op de dag van vandaag nog steeds wel eens problemen. Ja, mevrouw Troy heeft er zo langzamerhand wel vrede mee (tot op zekere hoogte) dat haar jongste zoon nog steeds bij haar woont, maar zij steekt het niet onder stoelen of banken dat zij liever had gezien dat hij de wijde wereld was ingetrokken.
Inmiddels is haar oudste zoon Charli niet meer dan een buurjongen, die zij vaag nog ergens van kent. Charli echter weet nog donders goed dat hij op de redactie van het LKB werd geboren, en komt graag regelmatig binnen om zijn "merk" achter te laten.
Zowel Charli als Japekoppie zijn uitstekende verkenners. Japekop heeft daar zijn beroep van gemaakt en werkt (noodgedwongen) bij het Katblad. Enkele jaren geleden is hij ernstig ziek geweest maar is er gelukkig weer bovenop gekomen. Charli heeft een rare teen aan een voorpoot maar ondervindt daar verder geen last van.
Maar goed, beide jongens, oudste en jongste van moeder Troy, zijn dus 14 jaar geworden vandaag, en wij feliciteren hen van harte en wensen hen nog een gezond en lang leven toe!
Effe naar de markt voor een harinkje, mevrouw Katblad???
7 opmerkingen:
Heeft u nog foto's van Japekoppie als klein ventje?
Van harte gefeliciteerd, Charli en Japekop, en de dames Troy, Katblad en Buurvrouw ook, natuurlijk. Nog vele gezonde jaren toegewenst. Hebben jullie nog een verlanglijstje, jongens?
Japekoppie, Charli, Ukkie en Tommy: hartelijk gefeliciteerd en natuurlijk mama Troy (Tory, bent u Brits of uit Troje?) die heimelijk heel trots is op haar verkenners. Maar dierenmoeders zijn soms heel wijs: eruit! op eigen benen. Maar dat kunnen ze dan wel. Alles geleerd van mama. Stel je voor, je houdt dat grut achter je aan...mamaboys. Da's niks gedaan.
Gelukkig was er een verstandige dierenarts...wat een verhaal. Dat jullie heel oud en gezond mogen worden, resp. blijven.
Van harte gefeliciteerd Japie & Charlie!
Ha Schoffies, van harte! Mooi verhaal over jullie jeugd. En Mevrouw T. Troy heeft helemaal gelijk. Ik moet er niet aan denken dat ik nog bij mijn moeder zou wonen (die zou nu 103 geweest zijn overigens. . . . )
hiep hiep van harte !!!
Groejes
Sandra, Snork & Doezel
Oeps, te laat ! Maar alsnog gefeliciteerd Japekop en Charli !!!
Wat een verhaal over die bevalling (ik heb vandaag bij het asiel voor 't eerst van m'n leven een kat zien bevallen ! Gelukkig bleef die moeder rustig toen het 1e jong er uit kwam)
Een reactie posten