Hoe het met mij gaat? Wel, matigjes heh? U vraagt een beetje naar de bekende weg. U ziet immers toch hoe ik me voel? Nee, het houdt inderdaad niet over.
Dat is natuurlijk ook gedeeltelijk uw schuld. Ja, omdat u mij alsmaar met dat wielhuis heen en weer brengt van de ene vreselijke plek naar de andere. Diverse enge mensen die nare grappen met mij uithalen, en u staat dat allemaal toe.
En nu is dat poetsmens in huis, die heeft u ook gewoon maar weer binnen gelaten en u laat haar nog haar gang gaan met dat zuigmonster ook.
En nu durft u aan mij te vragen hoe het met me gaat?!
Ja, ik heb vanochtend wel een ploepje Sheba gegeten. U vindt dat dat geen zoden aan de dijk zet maar ikzelf vind het al heel wat en ik doe tenminste wel mijn best, heh?
En dan zou ik nu graag even ergens mijn behoefte willen gaan doen. In alle rust ja. Daarmee bedoel ik dat u gerust naar binnen kunt gaan en dan meld ik me zo wel weer. Zegt u die poetsdame dat ze opschiet opdat ik weer op bed kan gaan liggen? Dat ik een hartvergroting krijg van al dat gedoe in huis? Nee, dat was een grapje. Inderdaad erg flauw, ja..... Tot zo mevrouw K., en berg die kattenmanden maar op want daar ga ik dus nooit meer in. Ja, het is maar dat u het weet.
2 opmerkingen:
Heel veel sterkte straks Japie!
Laten we hopen dat het voorlopig de laatste keer is!
Dikke knuffel van je grootste fan.
Sterkte JK - al die polonaise aan je lijf -het valt niet mee.
Een reactie posten