Kortgeleden heeft Sonny Boy een huis aan de Hoftuin weten binnen te dringen op een tijdstip dat het avondeten werd bereid. Toen Sonny in de keuken arriveerde, werd er net een blikje geopend en Sonny begreep abusievelijk dat de inhoud voor hem was bestemd. Hij vond dat dit "voer" (een verrukkelijke paté) bijzonder lekker rook, en om zijn woorden (mrauw-mrauw) kracht bij te zetten probeerde hij op het aanrecht te komen.
Helaas, het was dus geen kattenvoer maar een onderdeel van het voorgerecht waarvan de mensen niets wensten af te staan aan de onverwachte gast. Sonny werd derhalve bij het aanrecht weggejaagd maar hij mocht wel blijven om nog wat rond te snuffelen en aaien in ontvangst te nemen. Sonny ging tenslotte pas erg laat naar huis.
Welkom bij Het Leidsch Katblad
Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.
2 opmerkingen:
Ik kan mij als ik u als kattenliefhebster (het juiste woord moet ik nog verzinnen) een beetje inschat dat deze mooie rooie met gouden oogjes met honger naar huis is gestuurd en de mensen met volle magen? Neeee. Sonny heeft vast meegesmuld! Mrauw Mrauw. Spinnen en praten tegelijk. De mijne likt af ten toe ook nog zijn bek af en kijkt dan reuze gelukkig op. Wie niet van haarfabrieken houdt, is geen mens met een ziel.
Liet Sonny zich zomaar wegjagen bij het aanrecht?
Een reactie posten