 |
| In de wachtkamer...... |
Vanmiddag zijn wij met Japekoppie naar een specialist in Noordwijkerhout geweest voor een echo van zijn longen en hart. Daartoe moest er aan beide zijden van zijn borstkasje een plekje kaal worden geschoren, en dat vond Japekoppie het ergst van alles. Nee, in de houdgreep op je zij liggen is ook niet leuk, maar zo kon hij tenminste wel op het schermpje meekijken, wat hij dus ook deed!
Mevrouw Katblad hield hem aan zijn voorpootjes en om zijn nekkie vast, mevrouw MaGiz hield zijn achterpootjes in bedwang.
Toen ging de (heel rustige, kalm sprekende) echo-specialist met een apparaatje in J'koppie's met gel ingesmeerde, kale plekjes wroeten. De specialist kwam tenslotte tot de volgende conclusie.
De ontdekking van de luchtloze long en evt. hartprobleem is toeval.
De long is waarschijnlijk al langer buiten werking, kan zelfs aangeboren zijn of lange tijd geleden door een longontsteking zijn ontstaan. De long bestaat uit uitsluitend weefsel en er zit geen vocht in. En Japekoppie heeft daarmee leren leven, hij is daarom misschien ook wel zo rustig van karakter........
 |
| Moet de andere kant nou ook nog? Nee heh! |
Dan het hartje. Een lekkend klepje dus, maar niet levensbedreigend. De röntgenfoto die in Leiderdorp gemaakt was gaf dus een enigszins vertekend beeld; op de echo was niet een afwijkend hart te zien, wel wat lekkage naar de boezem toe. (Mooie rode en blauwe vlekjes op het scherm waarnaar ons Aapje met veel belangstelling lag te kijken.) Maar meer oudere katten hebben daar last van, en Japekoppie is nu eenmaal al behoorlijk bejaard met zijn 14 jaar.....
Waarom Japekop (bijna) niet eet, veel zit te boeren en hikken zal dus toch een andere oorzaak hebben. In elk geval speelt zijn geïrriteerde keel daarbij waarschijnlijk ook een rol (het pijnlijke slikken). Wij denken daarbij aan een eerdere kwaal van Japekoppie, namelijk zijn maagzweer 5 jaar geleden en de daarmee gepaard gaande soortgelijke problemen (veel spugen, niet meer eten, alsmaar boeren) die hem toen bijna zijn leven hebben gekost.
De jonge mevrouw K. zei laatst nog: "Als je hoefgetrappel hoort, denk je toch ook niet eerst aan een Zebra?" Misschien hadden we beter naar haar (medisch bioloog, logisch en analytisch denkend, verstandige meid) moeten luisteren.
Morgenmiddag gaan we weer naar onze gewone dierenarts (die wij inmiddels telefonisch gesproken hebben) om dat verder te onderzoeken. De kuur (antibiotica) maken we natuurlijk af, maar waarschijnlijk moet J'kop daarbij nog wat andere medicijnen krijgen.
 |
| Japekoppie haakt na 1 likje af..... |
Wel, dat Japekoppie dus over maar 1 long beschikt en dat hij een lekkend hartklepje heeft is op dit moment niet zo relevant.
Het is nu zaak voor hem om weer op krachten te komen en te kunnen eten en slikken.
Trek heeft hij in elk geval wel: ook toen wij thuis waren gekomen na dat vreselijke onderzoek wilde hij direct aanvallen op het hem aangeboden overheerlijke hapje, maar na één klein likje haakte hij al af.
De andere jongens wisten daar overigens wel raad mee; ook de Boez wordt zo langzamerhand een beetje te dik!
9 opmerkingen:
Gelukkig dat Japekoppie en mevr.Katblad en MaGiz weer terug zijn
met geruststellend nieuws,en nu maar
hopen dat de huisarts van Japekoppie hem weer op de been krijgt.
Het was al met al een spannende middag ook voor ons als lezers.
Mumu en Bé uit Laren
Dit zijn op zich toch wel positieve berichten. Succes morgen weer en dat hij maar snel weer de oude mag zijn !!!
Groetjes
Sandra, Snorkie en Doezie
Hopelijk weet de dierenarts iets te bedenken om hem weer aan het eten te krijgen.
Had Japekop nu al eens Hill's A/D van de dierenarts geprobeerd? Dat is om zieke katten aan te laten sterken en met een beetje warm water erdoorheen kan het zo opgeslobberd worden. Bijna alle katten vinden het heel lekker (en het kan ook voor spuitvoederen gebruikt worden,dat is hopelijk niet nodig, alhoewel het soms wel een kat weer aan het eten brengt).
Maar echt goed nieuws dat die long en het hart niet het probleem zijn nu.
De eigen dierenarts weet vast wel iets om Japekop weer op te laten knappen; hij heeft Japie 5 jaar geleden toch ook gered?
Leuk dat mevrouw K. Jr. dit gezegde aanhaalt, het is een favoriet van me in het Engels:' if you hear hooves, it's probably horses, not zebras'.
In het nederlands: geen beren op de weg zien.
Wij bedoelen meer: Verwacht eerst het gewone, het voor de hand liggende,dan pas het ongewone!
Gelukkig goed nieuws! Dat is een pak van mijn hart. Hopelijk gaat het nu snel beter met "onze" Japie.
Gelukkig valt het mee met de hart/long. Inderdaad nu nog wel het eet probleem aanpakken. Hopelijk gaat dat goed. Sterkte voor Mw Katblad en JK.
Ben ik de enige die het zielig vind dat Japekoppie maar één werkende long heeft? En zo dapper heeft hij al die jaren zijn leed stil gedragen...
Een reactie posten