Afgelopen dagen waren zeer teleurstellend voor Cera omdat er nauwelijks wandelaars langs onze tafel zijn gelopen. Vergeefs zat zij uren te wachten op een aai van voorbijgangers, en net toen zij een groepje moeders met kinderen vriendelijk had toegemauwd en haar staart al omhoog had gestoken om de zachte strelingen in ontvangst te nemen, werd zij door het kleinste kindje (per ongeluk natuurlijk) in haar oog geprikt. Dit was uiteraard niet de bedoeling en Cera raakte daardoor nota bene zelfs een beetje uit haar hum.
Gelukkig had de fotograaf alles gezien en kon mevrouw K. Cera troosten met een aantal aaien over haar bolletje en rug, gekriebel achter haar oortjes en idem onder haar kinnetje. Maar het bleven desondanks zeer teleurstellende dagen voor Cera.
1 opmerking:
Hahaa ach Cera. Geweldig opgeschreven weer.
Een reactie posten