Moederdagcadeau

de Boez:

Deze keer mag ik zelf weer eens vertellen wat er op de foto's van mevrouw K. staat, want ik heb het zelf beleefd en weet het best van iedereen wat er gebeurde. Mag ik beginnen? Ga jij dan typen? Oké.

Het was zondag (ja toch?) en ik had een cadeau. Het was een heel bijzonder cadeau en daarom wilde Oscar het van me afpakken. Ja, hij was jaloers op mijn vangst en dat ik zo knap was geweest. Ik had het mee naar binnen genomen en was naar de keuken gevlucht, maar Os kwam achter me aan. Om het dus af te pakken, ja. Maar ik zorgde dat hij dat niet kon.

Ik ging met mijn vangst onder de tafel zitten zodat Os niet goed bij me kon komen. Al die stoelbuizen en tafelpoten inderdaad. En toen ben ik ook nog gaan zitten grommen om hem duidelijk te maken dat hij uit mijn buurt moest blijven.
En toen dacht jij dat het cadeau voor jou was, heh? Ja, vanwege moederdag. En je wilde het van me afpakken. Nee, dat vond ik niet goed want het was helemaal niet voor jou, mijn cadeau.

Het was voor mevrouw Troy, en omdat ze boven in haar mandje lag ben ik het haar daar gaan brengen. Waarom ik het aan haar wilde geven? Wel, mevrouw Troy is oud en kan zelf niet meer zo goed jagen. Ook omdat ze de weg buiten soms kwijt raakt, maar ook omdat ze niet meer zo hard kan rennen en niet meer zo goed ziet. Dus ik dacht dat het een goed idee was om haar mijn vangst te brengen, maar ze wilde het cadeau niet aannemen. Nee, ik weet niet waarom niet en vond het erg jammer; ze wilde er niet eens naar kijken...

Omdat ik het zonde vond als mijn cadeau niet werd gebruikt, heb ik het weer mee naar beneden genomen, en omdat Os daar nog steeds zat heb ik het buiten gebracht, onder de buitentafel. Ja, want ik dacht dat ik daar veilig was met mijn vangst. Nee, ondertussen bewoog ie niet meer. Ja, ik was bezig 'm te plukken maar dat ging niet zo goed. Kreeg ik een vieze bek van, ja. En jij riep BAH, toch?

Ik dacht dus dat ik daar veilig zat maar toen kwam opeens Iwan uit de Poort naar mij toelopen. Ook hij wilde zien wat ik gevangen had, maar ik wilde niet dat hij dichterbij kwam. Omdat ik bang was dat hij mijn cadeau wilde afpakken. Nee, ik had nog steeds niet besloten wat ik verder met mijn vangst wilde gaan doen, maar afgeven aan iemand anders was er niet bij.

En daarom begon ik heel hard te grommen naar Iwan. En hij begreep best waarom ik dat deed.

Hij ging gewoon op straat liggen wachten tot ik klaar was met mijn prooi en 'm in de steek zou laten, maar dat was ik natuurlijk niet van plan. Nee, en daarom heb ik mijn prooi weer mee naar binnen genomen, dat klopt. Vond jij niet zo leuk, heh?
Nee, want toen kwam de hele kamer onder de veertjes. Ook de trap ja. En omdat ik maar heen en weer bleef lopen met mijn vangst en bleef grommen naar alles en iedereen, heb je mij mijn gang maar laten gaan. Ja, en toen niemand keek, heb ik mijn vangst verstopt en ben ik weer buiten gaan spelen.

Inderdaad, de dappere jager had zijn prooi verstopt onder een kastje, maar dat had mevrouw K. best wel gezien. Dus later heeft zij het kastje opzij getrokken en het arme vogeltje "opgeruimd". Ook de (speelgoed-)muis hebben wij gelijk maar verwijderd omdat mevrouw K. het huis graag netjes houdt, zelfs onder de kastjes. Boez kwam later nog zoeken naar zijn cadeau en was zeer verbaasd dat het was verdwenen. Dat hebben wij maar zo gelaten.