Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

donderdag 3 mei 2012

Ongewenste bemoeienissen

Het was niet lang nadat Myo door Os te kakken was gezet, dat opeens Igor opdook. We hadden hem eerder al op het dak zien rondzooien, maar toen was hij zo verstandig om niet naar beneden te komen. Misschien dacht Igor wel dat Myo ondertussen naar huis was gegaan? In elk geval was hij vast van plan om mevrouw K. te komen begroeten, al riep ze hem toe dat hij echt beter boven kon blijven...




Myo was namelijk helemaal niet haar huis maar liep nog rond. Oscar had zoëven de Hoftuin verlaten, Myo was hem gevolgd en liep nu heen en in de buurt van de Poort alsof hij nog steeds de dienst uitmaakte. U ziet hem nog net achter het muurtje, als u goed kijkt tenminste.







Os had dan wel de tuin verlaten maar was niet ver weg. In de Poort lag hij op de fotograaf te wachten, want we zouden naar de redactie terug gaan. Maar omdat Igor plotseling was opgedoken, bleef mevrouw K. toch nog even bij de balkontrap rondhangen.
U ziet trouwens ook nog mevrouw Troy zitten, in de Katbladstraat wachtend op haar mens.
We gingen maar weer eens kijken waar Igor was gebleven. Hopelijk was hij terug het dak op, want daar was hij veilig voor Myo. En Myo was in een pestbui; dat hadden we zelf even daarvoor kunnen constateren.


O jee, daar had je het al, hier kwam gedonder van. Igor lag vriendelijk naast de schuur purrpurr te roepen naar mevrouw K. en had Myo niet zien aankomen. De partijleider van Hof is Vol lag al op de loer en klaar om aan te vallen. We konden een gewelddadige confrontatie niet meer voorkomen, maar Igor moest nu wel heel snel overeind komen. En daarom slaakte mevrouw K. een gil om hem te waarschuwen.


Ieg sprong inderdaad net op tijd overeind en vond Myo voor zijn neus.
Dit zag er niet goed uit. De dag daarvoor had Ieg al een pak op zijn donder gehad van Myo (hoorden wij van het mens van de partijleider), maar blijkbaar had Ieg daar niet veel van geleerd want nu stonden ze weer tegenover elkaar.
Dat duurde echter niet lang. Myo dook bovenop Ieg, de kleine schreeuwde van schrik en ellende en de plukken beige haar vlogen in het rond.
Nu kon de fotograaf van schrik even geen foto's meer nemen, maar Ieg wist zich los te rukken en rende in blinde paniek de tuin in, Myo achter zich aan. Onderweg werd Ieg nog een paar keer gegrepen door de sterke Myo, en weer vlogen de plukken in het rond en hoorden wij Ieg krijsen.
Tenslotte vloog het stel weer langs mevrouw K., en zij sprong net op tijd en al blazende vlak voor Myo's snufferd. Wel, hiermee was het gevecht gelijk ten einde gekomen. Myo bleef verstijfd van schrik staan en Ieg was nu in de gelegenheid om de trap op te vluchten en het dak op te gaan. Pfffffff.


Zo te zien zou Ieg door huisgenote Caja worden opgevangen. Zij had alles gezien maar had Ieg natuurlijk niet kunnen helpen. Nu kon ze dat wel door hem in elk geval te troosten.









Oscar kwam ook nog even kijken, maar veel te laat om nog iets te kunnen doen. Erg veel haast had hij trouwens ook niet.






Nadat Myo eens even flink had teruggeblazen naar mevrouw K. (jawel!), keek hij naar de plek waar hij Igor het laatst had geslagen voordat hij de lynchpartij noodgedwongen moest beëindigen.
En de fotograaf kon gelukkig weer zonder trillende handen verder gaan met plaatjes schieten.








De bewuste plek werd door Myo nog even uitgebreid besnuffeld. Mevrouw K. dacht wat nattigheid op de stenen te zien, maar kon niet met zekerheid zeggen of Ieg dat daar had achtergelaten. Eén keer eerder heeft zij wel met zekerheid kunnen vaststellen dat een haarfabriek tijdens een gevecht een plasje had achtergelaten; dat was van de oude Poekie geweest die was aangevallen door Bel de Franskat. Ja, alweer lang geleden.





Wel, Myo zag er deze keer een stuk tevredener uit dan de vorige keer dat wij hem zo zagen zitten. Deze keer had hij toch maar weer lekker een pak slaag kunnen uitdelen en de illegaal was tenminste zijn tuin uit, al had mevrouw K. zich nog wel even ongevraagd met zijn zaken bemoeid.

Daarover nog het volgende.
Uiteraard is er op de redactie naderhand gesproken over het "ingrijpen" van mevrouw K. De Hoofredacteur was namelijk van mening dat haar actie ongeoorloofd was omdat vechtpartijen een natuurlijke gang van zaken zijn in de haarfabriekenwereld en niet kunstmatig mogen worden afgebroken. Echter, mevrouw K. verklaarde dat Ieg in serieus gevaar verkeerde, ernstig gewond dreigde te raken en dat er hier dus sprake was van een uitzonderingsgeval. De fotograaf was haar getuige en bevestigde haar verhaal. Zodoende had de Hoofredacteur geen poot om op te staan en werd mevrouw K. niet ontslagen. Pfffff.

3 opmerkingen:

Wad Woord en Wol zei

Ik zit al te trillen als een rietje achter mijn laptop als ik dit lees. Dus mevrouw K. ik begrijp uw spanning erg goed en ook dat u genoodzaakt was om in te grijpen. Misschien is het een idee dat de hoofdredacteur zich eens weer op de werkvloer begeeft en aan den lijve ondervindt wat u, de fotograaf en de redacteuren (bijna) dagelijks meemaken. Dan blaast hij/zij misschien niet meer zo hoog van de toren. Pffff.

Mevrouw Katblad zei

Wat een geweldig idee, mevrouw Wol! En dan bij voorkeur in de regen, heh? Ja, dat zal ons Hoofd leren!

Ma Tok zei

Mevrouw Katblad, namens Igor nog hartelijk bedankt voor uw reddende ingrijpen. En de hoofdredacteur kan de boom in! Misschien wint hij de BBK-prijs dan wel.