Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

zondag 13 mei 2012

Balou in nood (1)

Eergisteren, aan het eind van de morgen, werd mevrouw Katblad gebeld door MaGiz. Of we nog op zoek waren naar nieuws voor het Katblad? Ja, natuurlijk waren wij dat want dat zijn we altijd! Nou, dan moesten we gauw naar de Haven komen, want daar liep een vreemde rooie rond die zich raar gedroeg.
Mevrouw K. trok schoenen en jas aan, pakte de camera en ging op weg. Nee, de reporters konden niet met haar mee want dit was net even te ver van huis.
Bij de Haven stond MaGiz al te wachten. De rooie was een eindje verderop gelopen. MaGiz vertelde dat hij al mauwend steeds achter mensen aanliep, dan even moest uitrusten en daarbij hevig zat te hijgen.... Het lopen ging hem niet zo goed af; hij liep mank en bovendien scheef. Het zag ernaar uit dat hij was aangereden.

MaGiz vertelde dat zij de rooie al brokjes had aangeboden maar dat hij die had geweigerd. En als zij op haar hurken ging zitten, kwam de rooie hard mauwend naar haar toe lopen, liet zich even aaien en hinkte dan weer een andere kant op om daar weer radeloos in het rond te kijken, alsmaar hijgend.








En zo stond hij weer bij de Haven, duidelijk de weg kwijt en in paniek.

Heeft u al een optelsommetje gemaakt? Wat zou u in zo'n geval doen?
Juist, wij besloten dat dit ventje dringend medische zorg nodig had. Afgezien van zijn mogelijke kneuzingen of wellicht zelfs botbreuken, was hij in grote nood, want mevrouw K. heeft een keer gelezen dat een hijgende kat een kat in nood is, hij verkeert namelijk in shock.
We besloten dus de kat niet aan zijn lot over te laten en hem te vangen.

MaGiz ging weer op haar hurken, en de rooie liep naar haar toe. Toen zij hem oppakte stribbelde hij even behoorlijk tegen, maar MaGiz wist hem in haar armen te houden. En zo liepen we van de Haven naar het huis van MaGiz.
Gelukkig stond er een reismandje vlak achter de voordeur en MaGiz wist de rooie er tamelijk snel in te proppen. We hadden wel wat pech, want de hele kudde haarfabrieken van MaGiz was toevallig thuis en had geen zin in onverwacht bezoek, gewond en zielig of niet. Ze begonnen dus behoorlijk te klieren, grommen en blazen rond de mand van de rooie, de rooie raakte van streek en begon terug te grommen en grauwen. Dit vonden we uiteraard een zeer ongewenste situatie. En omdat MaGiz en mevrouw K. bovendien even rustig wilden overleggen wat verder te doen en de rooie tot rust moest komen, werd de mand met rooie in het toilet geplaatst.

U begrijpt het al, linksboven ziet u de deur van het toilet, voor die deur lag Sonny op wacht, Gizmo ligt rechts want wilde de boel ook in de gaten houden en Wamy (voor) mocht uiteraard ook niks missen van wat er mogelijk nog ging gebeuren.

Wel, we besloten eerst eens op Amivedi en Dierenmeldpunt te kijken of er een rooie werd vermist, maar dat was niet het geval.
Dan maar de dierenambulance bellen, want we vonden dat het hier om een noodgeval ging.
Wel, degene die de telefoon opnam vond dat niet, ook niet toen MaGiz uitgebreid had verteld over het mank lopen en het hijgen van de rooie. Ook niet na overleg met iemand op de achtergrond, ook niet toen MaGiz vroeg waar de dierenambulance dan wel voor was (en nog een paar van die vragen, heel netjes gesteld maar het gezicht van MaGiz liep wel rood aan). Toen de dame aan de andere kant van de lijn tenslotte als oplossing gaf de kat maar weer op straat te zetten, kwam er knetterend vuurwerk uit de ogen van MaGiz en stond mevrouw K. te stampvoeten en te roepen: Gooi maar neer die telefoon! Laat ze maar barsten, we zoeken zelf een oplossing!

Wat die oplossing was en hoe het verder ging leest u in deel 2, want mevrouw K. is nu plots weer niet goed geworden en moet even pauzeren.

6 opmerkingen:

Wad Woord en Wol zei

Wat heftig. Ik krijg er tranen van in mijn ogen. En ben natuurlijk heel benieuwd hoe het nu is met Balou.

Dennis zei

Ik kan in ieder geval raden dat de kat weer terecht is gekomen aangezien er een naam boven het artikel staat (balou).

Als ik het nu verklap voor de rest, moet je dit bericht maar modereren :-)

Ben zeer benieuwd naar deel 2.

Annemieke zei

Nou ja! Ongelovelijk. Dat ze niet overal voor komen is logisch, maar als een kat duidelijk niet ok is...inderdaad: waar zijn ze dan voor?

Wilma zei

Dit soort reacties krijgen mensen helaas maar al te vaak te horen van de Dierenambulance en van de Dierenbescherming. Het is heel erg triest en hier zou iets aan gedaan moeten worden. Dieren aan hun lot overlaten staat mijns inziens niet in hun taakomschrijving. Ook ik kan hier heel erg boos over worden.

Maar ook ik ben natuurlijk heel erg benieuwd hoe dit af zal lopen.

Hans zei

Bij iedere braderie in de stad staan ze met de ambulance te collecteren! Was er toevallig die dag een braderie in de omgeving?

Nathalie zei

Lieve Mevrouw Katblad,

Het is een erg triest verhaal, dat van Balou. Vooral de reactie van de dierenambulance....
Maar zou u alstublieft de moed op willen brengen om met het verhaal verder te gaan. De spanning is hier te snijden. Ik ben van weeromstuit het huis maar gaan zuigen, maar nu ik halverwege de afwas ben, kan ik het niet meer houden. Alstublieft, alstublieft, hoe loopt het met de rooie kater af?