Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

woensdag 23 mei 2012

Verstijfd van angst...

Toen mevrouw Katblad met haar haarfabriek mevrouw T. Troy een bezoekje bracht aan de Hoftuin, zat Panda daar midden op het pad. Het zag ernaar uit dat hij dienst had en daar aanwezig was om illegalen uit te zetten; hij is immers niet voor niets een trouwe aanhanger van de partij Hof is Vol, heh? Daarom.

Wel, Panda keek natuurlijk dwars door mevrouw K. heen en zag alleen maar die haarfabriek, de vreemdelinge die geen vergunning had voor haar bezoek aan de Hoftuin.


Hij stond op, sprong op een bankje, gromde, en was duidelijk van plan om de bejaarde haarfabriek te bespringen. Mevrouw Katblad hield haar hart vast en mevrouw Troy zat totaal verstijfd van angst aan de grond genageld. Tenminste, zo zag het er uit.








Maar dan opeens ontspande Panda, zette zich neder en kneep zijn ogen dicht. Had hij de Katzheimer in de ogen van mevrouw Troy gezien en besloot hij daarom haar met rust te laten? Of was hier iets anders aan de hand?

Wel, mevrouw K. ging toch maar met de oude dame terug naar de redactie, gewoon voor het geval Panda zich nog zou bedenken.




En daar, bij ons Poezenloket, sprong mevrouw Troy direct op haar vertrouwde plekje.
(Het kistje hebben wij trouwens op de stoel moeten plaatsen omdat één van de haarfabrieken - wij vermoeden de zware Os of zijn wilde vriendje de Boez - door de zitting is gezakt, maar dit terzijde.)
Op haar stoel kwam mevrouw Troy tenslotte weer helemaal tot rust, al heeft zij wel nog geruime tijd wat wazig in één richting zitten turen alsof de wereld om haar heen niet meer bestond. Tja, Katzheimer heh? Ach jee.....

Geen opmerkingen: