Grote zooi

T. Troy:
Mijn naam is Tokkie Troy, ik ben bijna 18 jaar en werk bij Het Leidsch Katblad. Dat is het enige wat ik momenteel nog weet. Ik heb namelijk last van Katzheimer en op dit moment heb ik het even heel erg slecht. U wilt wellicht weten hoe dat komt, wat de oorzaak is van mijn onwel bevinden? Nee? Wel, ik ga het u toch vertellen want moet nodig mijn hart even luchten.
Er lopen alsmaar mensen ons huis in en uit, en één daarvan is mijn mens. Ik herken haar alleen maar als ze binnen op haar stoel achter de laptop zit, waar ze hoort. Maar nu is het me te druk en weet ik het niet meer. Bovendien lijkt het alsof de redactie verbouwd wordt. Ze sjouwen namelijk allemaal troep heen en weer want het schijnt volgende week feest te zijn omdat mijn mens alweer 4 jaar ons Katblad vol schrijft. Soms met erg zinnige verhalen over mijn leven en dat van mijn huisgenoten, maar vaak ook klinkklare onzin over mijn soortgenoten die hier in de buurt wonen. Nu schijnt het dat er mensen zijn die het leuk vinden om al die troep te lezen, en dat wil ze dus gaan vieren. En dan wil ze gelijk maar effe geld inzamelen voor arme sloebers die geen huis hebben en dat wel moeten krijgen.
Voor dat doel wordt onze zolder dus leeggehaald en wordt er allemaal zooi onder en op onze eettafel gezet want dat moet dan volgende week zondag (3 juni van 14.00 tot 17.00 uur - red.) verkocht gaan worden.
In de keuken is het ook druk en een zooi. Daar heeft mijn mens allemaal potten staan met smerig stinkende dranken waarin kruiden en vruchten drijven. Ik noem het grachtenwater maar zij noemt het likeur.
Ik kan het allemaal niet meer aanzien en hoop dat het snel voorbij is allemaal. Dat al die zooi verkocht gaat worden en niet meer terugkomt in mijn huis. En dat de rust dan weer terugkeert. Want voor iemand met Katzheimer is al dit gedoe funest; en als ik het niet al had, zou ik het nu gekregen hebben...