Ollie gooit zijn speelgoed op straat

Het balletje op deze foto is van Ollie. En voor wie het nog niet weet of vergeten is, Ollie is huisgenoot van Charli en daarmee dus ook onze buurkat, maar hij komt nauwelijks buiten omdat hij niet alleen zijn soortgenoten niet kan velen maar ook een hekel heeft aan de mens (behalve zijn eigen mens dus). Bovendien heeft hij last van ernstig overgewicht en pijn in/aan zijn gewrichten, dus redenen te over om de bescherming van zijn huis niet te verlaten. Behalve dan op momenten dat er nog niks of niemand op straat is...
Onze buuf staat namelijk regelmatig erg vroeg op. En met vroeg bedoelen wij het tijdstip (ongeveer) van vlak na zonsopgang. Dan doet zij het luik open en wil Ollie nog wel eens een klein wandelingetje gaan maken. Voorwaarde is natuurlijk dat op dat moment geen enkele andere haarfabriek op straat is te bekennen en er ook geen mensen rondwaren, al helemaal geen mevrouw K. met camera. (Nu staat deze laatste ook wel vroeg op, maar dus niet voor dag en dauw, zeg maar.)
Wel, vanwege zijn overgewicht probeert zijn mens Ollie regelmatig tot enige binnenactiviteiten aan te zetten, in de hoop dat hij daarvan een paar onsjes af zal vallen. Het mens kocht al de duurste speelgoedjes die geheel op eigen kracht door de kamer rollen, huppelen, draaien of anderszins bewegen, maar Ollie elimineert dit speelgoed door zich er bovenop te laten vallen en net zo lang te wachten tot de batterij leeg is en het speeltje een langzame dood is gestorven. Dat "smoren" van zijn speelgoed is eigenlijk de enige beweging die Ollie krijgt, afgezien dan van het heen en weer lopen tussen zijn mand, de voerbakjes en de kattenbak. En hij wil ook zich ook nog wel eens de trap op hijsen, maar dat komt eigenlijk alleen voor als er ongewenst bezoek is (dit geldt voor alle visite) of de poetsmevrouw meent te moeten komen lappen, poetsen en stofzuigen, in noodgevallen dus.

Welnu, het moge duidelijk zijn dat Ollie een gruwelijke hekel heeft aan bewegen, en dat hij alleen vóórdat de wekkers afgaan (en bovendien bij mooi weer) naar buiten gaat om een kleine snuffelronde te doen. En ook dus om speelgoed naar buiten te gooien, om op deze wijze zijn mens duidelijk te maken dat hij geen enkele prijs stelt op binnen-speelactiviteiten in welke vorm dan ook. Zo hebben wij in de loop der jaren al menig balletje of muisje door de brievenbus terug naar binnen gegooid.

Op de foto ziet u trouwens mevrouw Troy voorbijlopen; ze was op weg naar de Kruidentuin om wat Nepeta te scoren en zag het balletje niet liggen (of wilde het niet zien).

In de tuin gekomen was ze vergeten waarom ze toch ook alweer aan deze wandeling was begonnen, maar in het zonnetje zitten soezen vond ze ook niet vervelend. Wij hebben daarop maar een takje Kattenkruid voor haar geplukt en mee naar huis genomen, gewoon voor het geval. Het staat nu in een bekertje water en wij hopen dat er worteltjes aankomen; dat is één keer eerder gelukt, maar toen is het takje gestolen voordat wij het in de aarde hadden kunnen zetten.