Gemeente is Kruidentuin vergeten...

Wij kregen enkele reacties (via de gewone mail) over de miserabele toestand waarin de Kruidentuin verkeert.
Voor de duidelijkheid: het centrum van de tuin (rond de Moerbeiboom) is altijd bedoeld geweest voor keukenkruiden waarvan de buurtbewoners naar hartenlust kunnen plukken om zodoende hun gerechten nog lekkerder te maken. Rondom staan nog steeds paaltjes met daarop bordjes met de namen van de kruiden, maar daar klopt dus al jarenlang helemaal niets meer van. Maar goed, wat er nu nog wel aan kruiden in de tuin staat hebben wij even voor u (en voor onszelf) in kaart gebracht.
Dit is dus munt. Heel veel munt van (blijkbaar) het winterharde soort. Donkerrode stelen, bitter van smaak. Mevrouw K. zou zeggen: weghalen dat spul en vervangen door een ander, smakelijker soort! Voorlopig woekert het aardig door.

Nog zo'n kruid dat lekker woekert en je niet zo gauw in je keuken zou gebruiken. Het is citroenmelisse. De afdeling "groen" van de gemeente heeft hier wel heel wat van gerooid en daar treuren wij niet om, mits de lege plekken maar opgevuld worden! (En dat is dus nog steeds niet gebeurd.)

Met de oregano zijn we wel erg blij, al is er niet meer zoveel van over. Niet winterhard, dus uitgezaaid. Lekker in de pastasaus! Dreigt te worden overwoekerd door de munt.

Salie. Nog één plukje over, de rest is verdwenen. Alweer helaas want salie is heerlijk, vooral als je het heel even in de hete olijfolie bakt! (Niet geschikt voor zwangere vrouwen.....)

Absint. Nog één pol. Kunnen wij persoonlijk niets mee. Tenzij we het zouden willen gebruiken voor het maken van een alcoholische drank (groen, muntsmaak), maar het schijnt dat je na het drinken daarvan de neiging kan krijgen je eigen oor af te snijden.
Vorig jaar groeide de absint in de kruidentuin dusdanig hard dat het alle zonlicht van twee rozemarijnstruikjes wegnam. De rozemarijn heeft het dus begeven. Wij hadden het liever andersom gezien. Weg met die absint en terug die rozemarijn!

Hier en daar tussen het onkruid staat ook nog wat bieslook. Leuk om naar te kijken maar ook lekker in de sla bijvoorbeeld. Is blijkbaar een winterharde soort.

Het laatste plukje dragon. We zijn heel verdrietig dat het bijna is verdwenen want dragon smaakt overheerlijk in allerlei gerechten en bovendien is het in de supermarkt nauwelijks te krijgen, of voor teveel geld.

De tijm is dus verdwenen maar daar kijken we niet van op; het stond in de schaduw van de boom. Van het bonenkruid, peterselie, selderij en diverse andere kruiden (dille!) is ook niets meer terug te vinden...

Wel, de gemeente is ondertussen op de hoogte van het verdriet van de buurtbewoners, maar het zou zomaar nog een tijdje kunnen duren voordat onze klachtenbrief op het bureau van de juiste ambtenaar is beland. En dan moet er waarschijnlijk ook nog een nieuw beplantingsplan gemaakt worden (wat weer langs diverse bureau's moet) en een werkploeg samengesteld. We wachten maar weer in lijdzaamheid af; we leven tenslotte in crisistijd...