Een korte episode

Mevrouw T. Troy was zomaar helemaal op eigen gelegenheid naar de Kruidentuin gegaan, zonder ons daarvan op de hoogte te stellen. Gelukkig hadden wij haar zien vertrekken en waren haar gevolgd. Want (voor die het misschien nog niet weet): onze oude dame lijdt aan Katzheimer, en als zij een episode heeft kan het voorkomen dat zij de weg terug naar huis niet meer weet; wij hebben haar al eens in verwarde staat uit de tuin moeten ophalen.
Wel, het doel van haar tuinbezoek werd ons al snel duidelijk: ze had behoefte aan wat vers groen om op te kauwen. Wij lieten haar maar even rustig haar gang gaan want zoiets verbieden is natuurlijk uit den boze en komt bovendien niet te pas.

Toen mevrouw Troy klaar was met kauwen heeft zij enige tijd voor zich uit zitten kijken. In het niets dus zeg maar, althans, zo leek het. Ook daarbij hebben wij haar niet gestoord. Het was op dat moment erg rustig in de Kruidentuin en dus was het niet onaangenaam daar enige tijd te verpozen.
Mevrouw K. nam plaats op een bankje en viel zowaar bijna in slaap. Gelukkig zag zij voor haar ogen dichtvielen nog net hoe de oude T.T. even later een stukje verderop ging; het leek erop dat de oude haarfabriek terug wilde keren naar de redactie.
Natuurlijk volgde mevrouw K. de (andere) oude taart voor de zekerheid en zag hoe zij, vlak voor het verlaten van de tuin, op een bankje sprong en daar verschrikt om zich heen keek alsof zij de richting kwijt was geraakt en daarmee dus ook de weg naar huis.
Toen mevrouw Troy werd toegesproken door haar mens, verdween de paniek uit haar ogen. Vervolgens ging het mens voorop en hobbelde Troy achter haar mens aan naar hun huis. Daar werd gelukkig alles weer normaal.

Even de weg kwijt...