Tja, dit zou natuurlijk Japekoppie kunnen zijn, maar waarom zou hij dan niet gewoon naar binnen komen? Misschien geeft de volgende foto wat meer duidelijkheid?
Ah, we hadden dus Myo op bezoek. Het zou zomaar kunnen dat hij kwam uitzoeken of er nog kattensnoepjes aan het loket te scoren waren, want zijn mens was dit keer niet op bezoek bij de redactie, het was ook geen vuilniszakkendag en dus had Myo eigenlijk niets in de Katbladstraat te zoeken. Behalve dan natuurlijk een snoepje op de vensterbank bij het Poezenloket.
Alleen, Myo durfde niet zo goed op zoek te gaan naar iets lekkers.
Cera zat namelijk achter het loket. Ze was vastbesloten Myo niet binnen te laten of de vensterbank te laten besnuffelen. Hij was toch die gast die haar altijd met grof geweld de Hoftuin uit schopte? Hoeveel keer had zij niet al een pak slaag van hem gekregen? En nu snoepies komen zoeken op de vensterbank? Nou, mooi niet dus! Zij was nu toevallig op eigen terrein en liet daarom een waarschuwend gegrom horen. En Myo hield zich gedeisd omdat hij in vreemd gebied was, maar bovendien wist je maar nooit wat er daar nog meer in die huiskamer verstopt zat!
Wel had hij erg veel geduld, die Myo. In elk geval meer dan Cera. Zij vertrok uiteindelijk toen Myo gewoon een beetje voor ons raam ging zitten dutten, niet van plan te vertrekken voordat hij een snoepie had gevonden of gekregen. En dus ging mevrouw K. voor de bijl. Het werd een kaassnoepje deze keer, en mevrouw K. was wel zo wijs om het Myo toe te werpen (in plaats van aanreiken), want hij is altijd erg gretig en heeft zeer scherpe klauwen. Vandaar.
3 opmerkingen:
Wat schattig die laatste foto! Daar zou ik ook geen weerstand tegen kunnen bieden hoor.
Wat heeft Myo toch uit z'n bek hangen? Het lijkt op die laatste foto wel of hij een klein sigaartje zit te roken.
Op de tweede foto is het peukje ook al te zien.
Een reactie posten