Balou in nood (1)

Eergisteren, aan het eind van de morgen, werd mevrouw Katblad gebeld door MaGiz. Of we nog op zoek waren naar nieuws voor het Katblad? Ja, natuurlijk waren wij dat want dat zijn we altijd! Nou, dan moesten we gauw naar de Haven komen, want daar liep een vreemde rooie rond die zich raar gedroeg.
Mevrouw K. trok schoenen en jas aan, pakte de camera en ging op weg. Nee, de reporters konden niet met haar mee want dit was net even te ver van huis.
Bij de Haven stond MaGiz al te wachten. De rooie was een eindje verderop gelopen. MaGiz vertelde dat hij al mauwend steeds achter mensen aanliep, dan even moest uitrusten en daarbij hevig zat te hijgen.... Het lopen ging hem niet zo goed af; hij liep mank en bovendien scheef. Het zag ernaar uit dat hij was aangereden.

MaGiz vertelde dat zij de rooie al brokjes had aangeboden maar dat hij die had geweigerd. En als zij op haar hurken ging zitten, kwam de rooie hard mauwend naar haar toe lopen, liet zich even aaien en hinkte dan weer een andere kant op om daar weer radeloos in het rond te kijken, alsmaar hijgend.

En zo stond hij weer bij de Haven, duidelijk de weg kwijt en in paniek.

Heeft u al een optelsommetje gemaakt? Wat zou u in zo'n geval doen?
Juist, wij besloten dat dit ventje dringend medische zorg nodig had. Afgezien van zijn mogelijke kneuzingen of wellicht zelfs botbreuken, was hij in grote nood, want mevrouw K. heeft een keer gelezen dat een hijgende kat een kat in nood is, hij verkeert namelijk in shock.
We besloten dus de kat niet aan zijn lot over te laten en hem te vangen.

MaGiz ging weer op haar hurken, en de rooie liep naar haar toe. Toen zij hem oppakte stribbelde hij even behoorlijk tegen, maar MaGiz wist hem in haar armen te houden. En zo liepen we van de Haven naar het huis van MaGiz.
Gelukkig stond er een reismandje vlak achter de voordeur en MaGiz wist de rooie er tamelijk snel in te proppen. We hadden wel wat pech, want de hele kudde haarfabrieken van MaGiz was toevallig thuis en had geen zin in onverwacht bezoek, gewond en zielig of niet. Ze begonnen dus behoorlijk te klieren, grommen en blazen rond de mand van de rooie, de rooie raakte van streek en begon terug te grommen en grauwen. Dit vonden we uiteraard een zeer ongewenste situatie. En omdat MaGiz en mevrouw K. bovendien even rustig wilden overleggen wat verder te doen en de rooie tot rust moest komen, werd de mand met rooie in het toilet geplaatst.

U begrijpt het al, linksboven ziet u de deur van het toilet, voor die deur lag Sonny op wacht, Gizmo ligt rechts want wilde de boel ook in de gaten houden en Wamy (voor) mocht uiteraard ook niks missen van wat er mogelijk nog ging gebeuren.

Wel, we besloten eerst eens op Amivedi en Dierenmeldpunt te kijken of er een rooie werd vermist, maar dat was niet het geval.
Dan maar de dierenambulance bellen, want we vonden dat het hier om een noodgeval ging.
Wel, degene die de telefoon opnam vond dat niet, ook niet toen MaGiz uitgebreid had verteld over het mank lopen en het hijgen van de rooie. Ook niet na overleg met iemand op de achtergrond, ook niet toen MaGiz vroeg waar de dierenambulance dan wel voor was (en nog een paar van die vragen, heel netjes gesteld maar het gezicht van MaGiz liep wel rood aan). Toen de dame aan de andere kant van de lijn tenslotte als oplossing gaf de kat maar weer op straat te zetten, kwam er knetterend vuurwerk uit de ogen van MaGiz en stond mevrouw K. te stampvoeten en te roepen: Gooi maar neer die telefoon! Laat ze maar barsten, we zoeken zelf een oplossing!

Wat die oplossing was en hoe het verder ging leest u in deel 2, want mevrouw K. is nu plots weer niet goed geworden en moet even pauzeren.