Nu heeft hij zijn ogen gericht op een haarfabriek die rustig een verkenningsrondje aan het maken is, en heel belangrijk snuffelwerk verricht. Wij wachten op de sprong van Panda. De aanval. De uitzetting. We wachten op een confrontatie met de niets vermoedende verkenner.
En we kunnen wel blijven wachten tot we een ons wegen, want Panda durft het niet aan om deze jongen uit de Hoftuin te jagen. Het is namelijk Japekoppie die daar zo druk bezig is, en Japekop kun je maar beter met rust laten. Tenminste, zo denkt Panda erover. Er komt geen grom aan te pas, geen staaroffensief, geen klauwtje, niks. Panda blijft achter de bloembak zitten kijken en durft zich niet eens te laten zien.

Japekop maakt rustig zijn rondje af (staart helemaal links bij de stoelpoot) en verdwijnt vervolgens door de Poort naar de Katbladstraat. Japekop heeft een blijkbaar een status aparte. Hij mag in het Hof dan wel een vreemdeling zijn, een onbekende is hij zeker niet voor de Hofbewoners. Maar dat Panda hem laat gaan en niet aanvalt, dat vinden wij toch wel aanmerkelijk. Geen wonder dat Panda geen partijleider is geworden! Nu wachten wij nog op een ontmoeting tussen Japekop en Myo. In diezelfde tuin natuurlijk. Want hoe zou dat aflopen? Wij durven het u niet te voorspellen....
1 opmerking:
Ach, zo vol is het Hof ook weer niet. En Myo is diep zijn binnenste ook een lieve goeierd.
Een reactie posten