Buitenbeentje

Als het rustig in de Hoftuin is en er geen katten van Hof is Vol rondlopen, en als wij vervolgens de Boez al in geen uren hebben gezien (hij hoeft niet zo nodig te eten blijkbaar), dan vinden wij hem vaak met zijn vriendje Oscar in die rustige tuin. Er komen daar geen grote vuilnismonsters en geen prikkemannetjes van de gemeente, er rijden geen bromwielen (behalve dan tussen 5 en 6 uur uur 's ochtends vanwege krantenbezorging), dus veiliger kan bijna niet. De twee vriendjes besnuffelen er elk struikje, kijken overal naar binnen en halen allerlei stoutigheden uit, maar zij stoeien er ook graag. En mevrouw Katblad kan dan om een hoekje genietend toekijken hoe die twee daar liggen te rollebollen.....
Het is niet alleen fijn om de twee vriendjes daar te zien spelen, het is ook een hele geruststelling dat ze geen (of weinig) behoefte hebben om hun vertier elders te gaan zoeken. Wij denken namelijk nog steeds regelmatig terug aan de garage.... Dat komt ook doordat mensen blijven vragen naar wat er toen gebeurde, hoe de Boez in die garage terecht kwam (weten wij niet dus) en hoe hij daar een week kon overleven (ook een raadsel).
Dan hebben ook nog heel wat mensen gezien hoe de Boez laatst onder een - voor diezelfde garage geparkeerde - bestelwagen kroop en vervolgens ergens onderin het wielhuis verdween. Ja, wij kennen de verschrikkelijke verhalen over katten die in de motor van een wielhuis kropen, er niet snel genoeg uit konden komen en hoe die verhalen dus heel slecht afliepen....
Elke familie kent wel een buitenbeentje. De Boez is de onze. En wij danken de hemel dat Oscar werd gezonden om een klein beetje op ons buitenbeentje te passen......