Zoals een echte Super-Verkenner betaamt!

Soms zien wij de Boez gedurende een flink aantal uren niet, en waar hij dan zit of wat hij uitvreet, daar hebben we geen idee van.
En als we dan met Oscar in de Kruidentuin zijn om wat te oefenen in "sporenonderzoek" (onderdeel opleiding voor Super-Verkenner), duikt onze jongste reporter opeens zomaar op uit het niets, lijkt het. Hij moet dan toch ergens gezeten hebben waar hij de stem van mevrouw K. kon horen, dus ergens in de buurt want zo hard schreeuwt ze nu ook weer niet. Doch het kan ook zijn dat hij toch iets verderop zat en haar fluitje hoorde, wij denken dan aan het dakgebied bijvoorbeeld.
Oscar had een hele tijd op onze buitentafel liggen wachten op zijn vriend, maar toen deze niet kwam opdagen ging hij uiteraard graag met mevrouw K. mee om wat te oefenen voor zijn a.s. examen voor Super-Verkenner. (Dit examen zal overigens pas in de zomer plaatsvinden omdat er eerst nog die Voorjaarsverkiezingen zijn en Os bovendien nog wel wat trainingen kan gebruiken.)

Omdat Oscar ergens aan de rand van de tuin bezig was met het sporenonderzoek, kon Boez niet zo snel zijn vriendje vinden. Namelijk, meestal is Os in het centrum van de tuin aan het klooien en zooien, deze keer dus niet.
Boez klom op de paaltjes en speurde met zwaaiende staart de omgeving af. Toen zag hij plots zijn vriendje, terwijl dat vriendje hem nog niet had opgemerkt.

Oscar werd dus door de aanval van Boez verrast en had flink de pest in dat zijn sporenonderzoek zo wreed werd verstoord. De stoeipartij die volgde zag er dan ook niet zo vriendelijk uit en wij meenden zelfs gegrom (uit Os' bek) te horen.
Zou dit gevecht wel goed aflopen of ontaarden in een heuse ruzie?

Oscar bleef vrij kalm, was duidelijk aan de winnende hand (poot) en hield zijn aanvaller in de houdgreep. Boez maaide met zijn poten in het rond maar vond maar weinig houvast. Toen hij uiteindelijk toch een klauw om Os' kop wist te slaan, rukte Os zich los en liep rustig maar duidelijk ook geïrriteerd van de Boez weg.

Hoog op de poten en borst vooruit, zo verliet Oscar de plek van de onaangename verrassingsaanval. Boez bleef achter en keek hem verbaasd na.
Het leek er trouwens op alsof Oscar niet verwachtte ingehaald en opnieuw aangevallen te worden door zijn vriendje, maar ondertussen hield hij wel zijn oren zo dat hij elk geluid dat van achter hem kwam kon opvangen.
Doch de Boez had blijkbaar begrepen dat Os boos was en liet hem daarom gelukkig verder met rust, en zo liep alles toch nog met een sisser (of in dit geval eigenlijk zonder - het is maar net hoe je die sisser definieert) af.

De meeste stoeipartijen worden overigens begonnen door de Boez, en dan ook nog op momenten dat Oscar daar nou net helemaal geen zin in heeft. Boez houdt echter totaal geen rekening met het wel of niet willen stoeien van de Os, duikt gewoon bovenop zijn vriendje als hij daar toevallig zin in heeft en houdt pas op met het schijngevecht als Os kwaad wordt. Het komt ook wel voor dat Oscar zich "dood" houdt en al liggend op straat wacht tot Boez doorheeft dat zijn vriend niet meespeelt (geen verweer toont) en hem loslaat.
Wij hebben nog niet meegemaakt dat zo'n schijngevecht uitmondt in een echte vechtpartij, maar soms scheelt het niet veel. Oscar is vooralsnog steeds de wijste geweest en we hopen natuurlijk dat hij dat vol weet te houden... Jazeker, zoals een echte Super-Verkenner betaamt!