Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

dinsdag 13 maart 2012

Alle haarfabrieken doen aan gluren

Omdat mevrouw K. Iwan meende te zien in de Katbladstraat, kreeg de fotograaf de opdracht met camera naar buiten te gaan en plaatjes van de Rooie Reus te schieten. Immers, wij hoorden nog niet zo lang geleden uit betrouwbare bron dat Iwan zich thuis regelmatig afzondert, en we wilden daarover graag even met hem praten.
Wel, tegen de tijd dat de fotograaf schoenen (met veters) en jas (weerbarstige rits) aanhad, was Iwan reeds verdwenen. Misschien door de Poort teruggekeerd naar de Hoftuin? Altijd het onderzoeken waard, maar bij het oversteken van de straat struikelde de fotograaf bijna over Loes en Cera (de kleine zat ons model achterna), en Oscar liep eveneens een beetje in de weg. Allemaal oponthoud, maar we bereikten gelukkig zonder ongelukken de Hoftuin.

Helaas, daar ook geen Iwan; hij was waarschijnlijk al naar huis (om zich daar achter een kast te verstoppen).
Maar we kwamen niet voor niets want de kleine Ieg was er wel. Blij verrast liet hij ons weten (prrr, prrr) dat we welkom waren, al zaten er achter hem (in hun raamkozijn) twee jongens die een andere mening over onze komst waren toegedaan.
Niet zo goed te zien op deze foto, heh? Laten wij de jongens daarom een stukje dichterbij halen.




Daar zijn ze dan: Harremans en Panda, netjes verdeeld want elk zijn eigen raam. Helaas opgesloten; ze zouden zo graag op dit moment naar buiten willen om orde op zaken te stellen!
Doch mevrouw K. vond het niet zo erg dat beide leden van de partij Hof is Vol achter het glas zaten, want dat was wel zo rustig.








Terwijl de fotograaf nog wat rondjes door de tuin liep, zocht Oscar een lekker plukje gras uit om op te kauwen. Wonder boven wonder liet Igor hem zijn gang gaan, al bleef hij wel vlakbij nieuwsgierig zitten toekijken.
Partijleider Myo (van Hof is Vol) zagen wij tijdens dit bezoek aan de Hoftuin niet, maar het zou zomaar kunnen dat hij ergens vandaan naar ons heeft zitten gluren. (Voor het mens van Myo: alle haarfabrieken doen aan gluren, u hoeft zich daarvoor echt niet te schamen.)
Verder hebben wij niets te melden over dit bezoek want er werd niet gemept, gegrauwd of ruzie gemaakt.

1 opmerking:

Ma Tok zei

Igor kent Panda zo langzamerhand, Panda was pas bij ons binnen gekomen door het kattenluik en Igor vond dat wel gezellig, geloof ik. Nu Bonya er niet meer is om vreemde katten eruit te meppen durft Panda wat beter, hij en broer Har zitten ook regelmatig in onze tuin.