Mevrouw Troy eet graag en regelmatig gras, en dan het liefst van één bepaald polletje dat altijd weer op dezelfde plek (onder een bankje) in de Kruidentuin terugkomt.
Maar, ten eerste is het nu winter en dus kan het zomaar zijn dat het polletje nog moet gaan groeien, daarnaast echter is de Kruidentuin voor onze oudste dame op het ogenblik net even een paar stappen te ver. Mevrouw K. nodigt haar regelmatig uit om met haar mee te gaan en belooft dan bij haar te blijven, maar Tokkie Troy heeft een beetje last van straatvrees (waarschijnlijk een gevolg van de Katzheimer) en vindt twee deuren verderop al een hele uitstap en ver genoeg. Wel, toevallig stond er bij die deur een emmer sprieten, dus dat kwam mooi uit. En daar zij blijkbaar behoefte heeft om regelmatig gras te kauwen, lieten wij haar uiteraard haar gang gaan, al was dit gras verre van sappig en groen.
Nu hebben wij al verschillende keren op internet gezocht naar de verklaring waarom katten zo graag gras eten, en we hebben er ook al menig boek op nageslagen. Doch we kunnen geen eenduidig antwoord vinden op het waarom.
Dat haarfabrieken ervan gaan braken, dat is duidelijk, maar alleen het gevolg van het gras eten. Dat daarbij haarballen worden afgevoerd hebben we ook allemaal vast wel eens gezien. Maar hier en daar wordt ook gesuggereerd dat katten van gras of planten eten als ze misselijk (ziek) zijn, of als ze te eenzijdige voeding krijgen. Het zou dan vooral het groen in de planten zijn waar ze behoefte aan hebben...
Nu, mevrouw Troy at dus (zie foto) droge sprieten. Zij doet dat graag en vaak, heeft dat altijd gedaan. Of zij de fijngekauwde stukjes plant doorslikt weten wij niet, we vonden ze nooit in haar braaksel, behalve een paar weken geleden, toen ze zich echt heel ziek voelde en tenslotte helemaal niet meer wilde eten. Japekoppie eet ook regelmatig gras (te regelmatig naar onze zin), maar bij hem zien we wel vaak haarballen. Oscar eet ook gras, maar nog liever het blad van de Oost-Indische Kers; hem hebben we nog nooit zien braken. De Boez spuugt ook zelden, evenals Cera, maar we hebben ze allebei wel eens gras zien eten.
We komen er dus niet uit. Wie heeft de enige juiste verklaring?
Welkom bij Het Leidsch Katblad
Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.
4 opmerkingen:
Volgens de kattenbijbeltjes eten ze graag haverblaadjes. Ik geloof dat je dat ook kant en klaar als zgn. kattengras kan kopen. Maar misschien zijn haverkorrels gewoon te koop bij reformwinkels.Ideetje om dat her en daar als klustertjes te zaaien tegen gevels ?
Ik heb me laten vertellen dat er in gras vitamine B zit, en dat (zieke) katten er daarom behoefte aan hebben. Gisttabletten kunnen daarom ook helpen.
'Heb je het zelf geproefd?'. Een sprietje afplukken en aan zuigen. Smaakt het naar toffee?, Cumarine heet de verantwoordelijke stof, dan is het gedrag van Mevr. Troy begrijpelijk, het is te vergelijken met Nepeta. Er zijn diverse grassen die Cumarine bevatten en Cumarine is verantwoordelijk voor de heerlijke geur van hooi!
Inderdaad Hans, we kunnen dat uit onze jeugd herinneren. Op wandelingen in de natuur plukte mevrouw K. ook altijd sprieten om op te kauwen. Dat waren andere sprieten dan waar je op kon blazen en zo een mooi fluitgeluid kreeg.... Hoe makkelijk kun je dergelijke dingen vergeten!
Een reactie posten