Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

maandag 5 maart 2012

Eén vlo (maakt nog geen zomer)

Wij wisten natuurlijk al dat Oscar (behalve dat hij daarnaast ook over vele kwaliteiten beschikt) een enorme viespeuk is. Zo maakten wij in het verleden talloze foto's van hem waarop hij door de prut rolde, in modder zat te roeren en vreemde zaken van de straat oplikte. Ja, zo erg was het dus, maar afgelopen winter leek hij toch wat minder actief te zijn wat betreft die viespeukerij en dus dachten we dat hij er misschien overheen was gegroeid.
Wel, niets blijkt minder waar, en als bewijs daarvan hebben wij onlangs deze foto's voor u gemaakt.
Waarmee Oscar bezig was kunnen wij u niet verklaren, maar vast staat dat hij er behoorlijk vies van werd en dat hij er vanaf zag zich nadien te wassen.

(Foto hiernaast: Os pauzeert even maar zal iets later zijn graafwerkzaamheden voortzetten.)

Wat Oscar nu zocht in die berg aarde met plantenafval, wilde hij ons niet vertellen. Bovendien hebben wij het idee dat hij ook niet vond wat hij zocht, want hij keek niet echt vrolijk, eerder nogal humeurig, zeg maar.
Wat we u nog wel moeten mededelen is dat Oscar na zijn noeste arbeid thuis kwam met stukjes prut in zijn vacht (tot in zijn neusgaten toe), en bij een nadere inspectie van zijn dekentje (waarop hij even kwam uitrusten), vonden wij een heuse vlo. Vervolgens hebben we uiteraard de vlo gevangen en verzopen (voor de zekerheid nog even geplet met een vork) en - terwijl Oscar zijn brokjes stond te eten - hebben wij natuurlijk ook nog zijn vacht aan een nadere inspectie onderworpen, vooral het gedeelte boven de staart. We vonden echter (en gelukkig) geen vriendjes of familie van het springbeestje, maar plannen nu toch maar wat eerder dan gebruikelijk een nieuwe pipetbehandeling (voor het geval). Tevens zijn wij voornemens extra kambeurten in ons schema op te nemen, maar dan wel op de buitentafel natuurlijk (ook voor het geval).
Mevrouw K. klaagt nu sinds de vangst van de vlo over jeuk op haar hoofd, maar we nemen aan dat dat psychisch is. Bovendien hebben we niet genoeg pipetten in huis om haar te kunnen behandelen.

2 opmerkingen:

Ma Tok zei

Ja, dat jeukgevoel als je 1 vlo hebt gevangen ken ik. Vreselijk. En niet alleen op mijn hoofd..

Moon zei

Oscar......die geniet gewoon met volle teugen en een vieze vacht :-) van het leven! Heerlijk om te lezen...... Mijn Maffe Moos geniet nu heel erg van alle klontjes tuinaarde (het liefst van die natte) en slaat die door de hele tuin, om dan met een snelle spurt mijn keuken in te roetsjen, waarbij er van die zwarte remsporen op de keukenvloer verschijnen...