Niet veel vrolijkheid

Toen wij met onze reporters in de Hoftuin waren, kwam toevallig ook Iwan daar langs. Wij weten niet of hij uit zijn straat was gekomen of via het dak, maar opeens stond hij daar en hij was niet blij. Nu weten we natuurlijk best wel dat Iwan niet in goede doen is vanwege zijn ziekte, maar we schrokken toch wel toen hij onverwachts begon te grommen tegen Oscar, die net effe lekker tussen de plantjes lag te rollen.

Toen Oscar echter nauwelijks reageerde, zocht Iwan een ander doelwit. Dat was dus Japekoppie die net een inspectierondje door de tuin maakte.

Er vlogen heel wat boze blikken over het perkje heen, maar meer dan dat gebeurde er gelukkig niet.
Even later liep Japekoppie kalm de tuin uit omdat voor hem de lol eraf was.

Wel, Iwan was zijn agressie nog niet helemaal kwijt, dus zocht hij Os weer op, die nog steeds op dezelfde plek lag te rollen.
Toen besloot mevrouw Katblad om Iwan maar eens bemoedigend en bezorgd toe te spreken. Ondertussen aaide zij hem natuurlijk, maar Iwan deed zeer afstandelijk en had hier eigenlijk geen zin in.... Af en toe kneep hij één oog een beetje dicht en maakte hij vreemde kauwbewegingen met zijn kaakjes. Ach Iwan, heb je dan zo'n last? Geen wonder dat je chagrijnig bent! Ja, wij hadden zeer met hem te doen en zagen best wel hoe moeilijk Iwan het had....

Mevrouw Katblad liep terug naar de Katbladstraat en Iwan volgde haar. Onderweg kwamen zij de Boez nog tegen, en ook hij kreeg een snauw van Iwan.

Onder het wielhuis van de redactie zat Japekoppie weer eens (vol overgave) te braken. Ach en wee, wat een narigheid toch allemaal!

Iwan was voor het huis van Zoe gaan liggen, bij het beroemde paaltje met de bijzondere aantrekkingskracht. En Oscar, die natuurlijk de fotograaf was gevolgd en vindt dat het beroemde paaltje van hem is, ging nu op zijn beurt een partijtje vijandig liggen doen. Nou, lekker sfeertje hier!
Nu trok Iwan zich niets van Oscar aan, en bovendien gebeurde er verder weer helemaal niets.

Boez had geen zin om zich ergens mee te bemoeien en was, nadat hij de Poort was doorgekomen, direct doorgelopen naar een eindje verderop, ver van de slechte vibraties, zeg maar. Nee, de Boez is geen grote held maar dat hoeft ook niet voor ons. En aan zijn andere kleine probleempjes proberen wij nog wat te sleutelen...

Iwan kwam nog wel even in de buurt van de Boez, maar toen hij wat had lopen snuffelen, had hij blijkbaar weer voldoende tijd in de Katbladstraat doorgebracht en ging hij door de Poort terug naar de Hoftuin.

Oscar had zijn paaltje terug, de Boez ging bij hem zitten en keek hoe Iwan in de Poort verdween.
Japekoppie was ondertussen klaar met braken onder het wielhuis en later merkten wij dat hij zijn bezigheid nog even in de gang van de redactie had voortgezet.

Nee, erg vrolijk was dit verhaal niet, maar daar kunnen wij helaas niets aan doen. De ene dag is gewoon de andere niet; dat geldt niet alleen voor mensen maar ook voor haarfabrieken.
Tja, zo zie je maar, heh?