Mini had net mevrouw Troy en Siep nagekeken (nog net niet uitgezwaaid maar dat scheelde niet veel), toen ze plots haar kop omdraaide en met grote belangstelling naar het centrum van de tuin keek. En daar mevrouw Katblad graag wilde zien wat Mini zag, keken wij ook maar even die richting uit. Kwam daar weer een andere haarfabriek aan soms?
Ach, het was zelfs onze eigen Japekoppie die daar zomaar kwam aanlopen. Waarschijnlijk kwam hij terug van een verkenningsronde, want hij keek weer eens erg serieus uit zijn dopjes.
Of hij zin had om ook gezellig wat te blijven rondhangen in de Kruidentuin?
Natuurlijk niet! Veel te druk en nog andere, belangrijke dingen te doen. Kalmpjes liep hij langs ons heen en sloeg de hoek om, de Katbladstraat in. Mevrouw Katblad voelde zich opzettelijk genegeerd door hem, maar dan moet ze maar niet zo bezig zijn met andere katten, toch? Verdiende loon dus.
En uit dezelfde straat kwam zowaar Cera aan dribbelen. Genoeg in de zon liggen rollen op ons dakje zeker, en zin in wat ander vermaak? Wel, zij was natuurlijk zeer welkom, want hoe meer zielen hoe meer vreugd, heh? Dat vond mevrouw Katblad tenminste, want de aanwezige haarfabrieken hadden het nu al zo zwaar met het in de gaten houden van al hun soortgenoten en zaten niet op nog meer zielen te wachten natuurlijk. Maar goed, Cera kwam nu eenmaal en liep uiteraard enthousiast naar mevrouw Katblad toe, die haar van harte welkom heette.
Oscar, die net Charli nog had proberen te pesten, was achter mevrouw Katblad aangelopen en lag nu op een wielhuis te kijken naar de naderende Cera.
Nee, zij zouden elkaar geen kwaad doen want werken bij dezelfde krant.
Cera sprong op een wielhuis naast dat van Oscar, en kon van die plek af uitstekend Mini zien. Heel goed van ons modelletje dat ze zo rustig daar bleef zitten, want meestal kan ze zoveel andere katten echt niet om zich heen velen en gaat ze voor hen op de loop. Maar dit keer bleef ze dus, maar dan wel een beetje in de buurt van de Os en mevrouw Katblad.
Toen opeens onstond er een hoop onrust, en alle haarfabrieken keken naar de Gevaarlijke Weg waar een zeer zwaar soort vrachtwielhuis voorbij kwam, dat veel herrie maakte.
Oscar, die op hetzelfde wielhuis was geklommen als waar Cera (op de motorkap) zat, twijfelde of hij zou gaan of blijven.
Cera was ook opeens alert en keek dezelfde richting uit.
Dat gold trouwens ook voor Mini, die u op de achtergrond tussen de struiken kunt zien zitten.
Het grote wielhuis had wat moeite een bocht door te komen en kwam bovendien bedreigend dichtbij. Mocht het vehikel de Katbladstraat inrijden, dan betekende dat het eind van het "gezellig" samenzijn want dan zouden de poezenbeesten allemaal vluchten; dat zat er dik in.
Mini zat al in de starthouding, voor het geval.
Charli zagen wij verderop al naar huis terugrennen; hij houdt helemaal niet van zwaar verkeer en is altijd als eerste pleiten.
Maar het vrachtwielhuis reed gelukkig de straat voorbij en verdween langzaam, weg van de Kruidentuin. Opluchting alom natuurlijk.
Ja, een grote opluchting was het zeker! Mini vergat helemaal dat ze eigenlijk boos moest kijken, zo blij was ze dat het grote gevaar was geweken. En uiteraard was mevrouw Katblad er als de kippen bij om dat vast te leggen, want over een paar weekjes zal dat niet meer gaan, heh Mini-poes? Nee, want dan woont de kleine, kittige meid niet meer in onze buurt, en zal ze derhalve ook niet meer kunnen worden gekiekt door onze fotograaf....
Wel, de sfeer was niet meer hetzelfde want het bleef onrustig in de Kruidentuin. Oscar en Cera stonden al klaar om naar de redactie terug te gaan, maar dat kwam ook omdat mevrouw Katblad al langzaam maar zeker die kant uitliep. Wij wensten Mini nog een fijne middag (Siep was uit beeld verdwenen) en gingen met de reporters terug naar de redactie. Daar zat onze oudste medewerkster (mevrouw Troy natuurlijk) onder de tafel ons op te wachten, en zij mauwde van blijdschap toen mevrouw Katblad haar enthousiast begroette..... De Boez was trouwens weer eens nergens te bekennen en wij vermoeden dat hij nog ergens op het dak zéér belangrijke zaken had af te wikkelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten