Cera was begonnen om, helemaal zelfstandig, het keukendakje van de achterburen te inspecteren. U ziet, het materiaal waarover zij loopt is niet van het stevigste soort, dus toen zij daarop sprong maakte dat nogal wat herrie en wij zagen de platen enigszins trillen. Vandaar ook dat de Boez wel uitkijkt om daar op te springen, en Japekop hebben wij ook nog nooit op dat dakje gezien. Maar goed, Cera had zo haar eigen plannen en terwijl Boez zich dus aan het uitsloven was en het goede voorbeeld gaf, had zij - eigenwijs als ze is - gekozen voor een heel andere route.
Tja, en toen de Boez het gebied van Simba was ingegaan en uit het zicht was verdwenen, moest mevrouw Katblad dus op Cera letten en haar instrueren. Zo leek Cera van plan om op dat smalle randje te stappen, iets wat mevrouw K. liever niet had.
Die ladder bleef toch wel erg spannend, dus sprong Cera vervolgens op een volgende rand om nog eens een kijkje te nemen.
Nu vertrouwden wij er best op dat Cera niet in de diepte zou duiken (want daaronder was dus het plaatsje van onze achterburen en dat is best wel een eind naar beneden vallen), maar we hielden toch wel even ons hart vast omdat dit dakgebied voor Cera nog niet vertrouwd was dus, heh? Maar gelukkig deed zij erg voorzichtig.
Waarschijnlijk (en gelukkig) was Simba niet buiten, want wij hadden geen geruzie gehoord en de Boez dook opeens weer op, onbeschadigd en nog steeds een tikje arrogant.
Nu is het natuurlijk wel zo dat Boez inderdaad zeer bedreven is in het daklopen en dat Cera nogal aan het stuntelen was en zeer voorzichtig stukje voor stukje aan het verkennen, dus Boez' air van "ik weet alles al" was wel een beetje terecht.
Bovendien zat hij daar erg mooi te wezen en po(e)seerde hij prachtig voor de fotograaf.
Cera had heus wel in de gaten dat wij opeens weer onze aandacht op de Boez richtten, en daarom was zij weer teruggekomen en aan de achterkant op het schuine dakje gesprongen omdat dat een makkelijkere te nemen route was (minder glad dus dan de voorzijde).
Ja Cera, we zien je zitten en ook jij po(e)seert prachtig! Maar goed, daarin ben je een prof, heh? Lekker zo in het zonnetje, niet?
Cera ontdekte opeens een nis achter het dakje en wilde dat eens even goed inspecteren. Doch, even later verdween zij bijna in haar geheel in dat gat en mevrouw Katblad kreeg het daar helemaal benauwd van; zij zag Cera al klem zitten en hoe dan verder, heh? (Ja, op Animal Planet zie je om de haverklap haarfabrieken ergens in vast zitten en dan moet de brandweer eraan de pas komen etc.; zoiets maken wij liever niet mee.....).
Nadat wij echter Cera tot de orde hadden geroepen, kwam zij braaf weer van het dakje af. Het eerste stukje ging goed, maar het laatste deel ging toch weer glijdend en krassend, als u begrijpt wat wij bedoelen.
Ondertussen was Japekoppie ook naar buiten gekomen, hoewel hij even daarvoor nog ziek lag te wezen op bed. Maar goed, hij had daar al urenlang gelegen dus waarschijnlijk had hij behoefte aan een frisse neus en bovendien was het wel zijn dak waarop de anderen nu aan het verkennen waren, en dus moest hij een oogje in het zeil houden voordat er wellicht ongeoorloofde dingen zouden plaatsvinden.
Kijk, daar had je het al: de Boez zat de verse rozenbladeren van een struikje af te kauwen, iets wat hij vorig voorjaar ook zo graag deed en wat dus beslist niet mag. Tenminste, wij denken dat de eigenaar (achterbuurman) dat niet erg zou kunnen waarderen. Nee, wij weten niet waarom de Boez van die rare dingen doet maar vrezen dat hij gewoon op die manier de aandacht wil trekken; een andere reden kunnen wij niet verzinnen.
Japekoppie wilde het geklooi van de Boez niet langer aanzien en besloot een verkenningsronde te gaan maken. Zo te zien waren zijn poten niet zo slap meer want hij was goed in staat om over de rand van een muurtje te lopen zonder eraf te donderen.
En zo eindigde de dakinspectie zoals-ie begonnen was: even uitrekken op het dak van de buuf en een beetje in zonnetje zitten en rollen.
Mevrouw Katblad liet de twee reporters achter op het dak en besloot eens een kijkje te gaan nemen in de Kruidentuin. Daar moest het namelijk nu heerlijk zijn in de zon, en dus was het best mogelijk dat zich daar wat andere haarfabrieken hadden verzameld.
Maar daarover leest u natuurlijk in een volgend bericht, want dit was al lang genoeg, heh?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten