Een heel goed excuus...

Voor vanochtend hadden wij een proefexamen "Verkenner A" gepland voor onze reporter Oscar. En als hij dit zou halen (makkie voor de Os), dan konden we direct het definitieve examen op de kalender zetten, want het zou voor Oscar erg fijn zijn als hij zijn diploma voor de zomer in huis zou hebben, heh?
Het kwam mooi uit dat het zonnetje scheen en dat Cera wilde meegaan voor de nodige support en instructie. De Boez mocht helaas niet mee want hij zou dit examen toch niet serieus nemen en de boel gaan lopen verstieren. Ja, als Os namelijk steeds wordt afgeleid door dat huppelde, jolige vriendje van hem, komt er van een beetje verantwoord verkennen helemaal niks terecht, toch? Dat maakten wij al vaker mee, inderdaad.
Wel, in de Kruidentuin gaf Cera al direct het goede voorbeeld door uitgebreid de ineengezakte varens te gaan inspecteren. En Oscar?

Die vond het wel handig dat Cera het serieuze werk deed en ging een beetje liggen schurken op de paaltjes. Ja, zogenaamd lag hij van die plek af de kruiden te bestuderen, maar er staan op dit moment nauwelijks kruiden dus dat was maar onzin. En alleen maar kijken zet trouwens geen zoden aan de dijk. Kom op Os, overeind komen en aan het werk, anders wordt het helemaal niks vandaag!

In elk geval stond de bieslook er leuk bij. Dat kon niet anders dan een winterharde soort zijn, heh? Ja, want de bieslook van mevrouw Katblad houdt het nooit erg lang vol en komt zeker de winter niet door.
Binnenkort maar eens op zoek gaan naar deze soort. Maar dit alles terzijde natuurlijk.

En de forsythia komt ook al lekker op gang, zag mevrouw Katblad. Uiteraard heeft Oscar helemaal geen belangstelling voor dit soort dingen maar dat hoeft ook niet. Bovendien is dit een Katblad en geen Plantblad, toch? Vandaar dat we maar snel doorgaan naar het volgende plaatje.

Na de mislukte verkenning van de Kruidentuin door Oscar (Cera leverde wel een goed prestatie natuurlijk, maar zij deed geen proefexamen want is al gediplomeerd Verkenner A), gingen we de Parallelstraat in. En daar ging Os weer een partij liggen rollen. Nee, we konden hier niks mee want dit heeft nul komma nul met verkennen te maken. We snapten er helemaal niets van; waarom was Os zo stom bezig terwijl hij zo dolgraag verkenner A wil worden en het ook best al goed kan? Cera snapte er ook geen moer van en zat iets verderop te wachten tot Os klaar was met zijn gezooi.

En toen dat maar duurde en duurde, ging zij alvast maar verder met het verkennen in haar eentje. Nou, deed er tenminste nog iemand wat nuttig werk, heh?

We passeerden zonder veel moeite de Steeg van Storm en ter hoogte van die Steeg ging Os eindelijk eens aan de slag. Hij besnuffelde menig struikje en bankje, controleerde of Mini thuis was, Wamy niet ergens verstopt zat, en markeerde ook nog hier en daar wat essentiële objecten in de Parallelstraat (zie foto).
Voor het grondig besnuffelen kreeg hij een dikke 7, voor markeren een vette 8 en veilig oversteken ook een mooie 8. Het schoot dus eindelijk een beetje op en zowel de cursusleidster als Cera waren dik tevreden.

En zo kwamen we dan in de buurt van het Gevaarlijke Water. Jazeker, wij moesten ook een kade-controle gaan doen, en dat was omdat het onderdeel "Kruidentuin Verkennen" een mislukking was geworden en dus vervangen moest worden door een ander onderdeel. Nu is Oscar niet een echte ster in "Kade-Controle", maar als hij maar een beetje zijn best deed, kon hij zijn min-punten wellicht wegstrepen en vervangen door mooie plusjes.
Maar heel erg enthousiast leek hij niet te zijn, en we kregen zelfs het idee dat hij er al op rekende te zakken voor dit proefexamen. Wij moedigden hem dus nog maar eens extra aan, en vertelden hem dat hij toch wat meer vertrouwen in zichzelf moest hebben omdat hij best goed was en best alsnog kon slagen.

Maar bij de kade gekomen, waren wij hem ineens kwijt. Cera maar zoeken, de cursusleidster roepen, maar geen Os meer te vinden. Mevrouw Katblad kreeg ondertussen een beetje de pest in want het was hier behoorlijk frisjes omdat er een vervelende bries over het water stond.
In elk geval was het nu wel duidelijk geworden dat Oscar voor zijn proefexamen was gezakt, en anders zou hij met een wel héél goed excuus moeten komen.

Tenslotte had Cera Oscar gevonden; u ziet op de foto waar hij zich had verscholen. Nee, hij wilde niet direct tevoorschijn komen, maar toen mevrouw Katblad tegen hem zei dat het allemaal niet gaf, dat iedereen zo zijn zwakke of slechte momenten heeft en dat dat moest kunnen, dat hij het de volgende keer heus wel beter zou doen en dat wij het volle vertrouwen in hem hadden, toen pas kwam Os onder het wielhuis vandaan.

Arme Os. Hij kon het maar moeilijk accepteren (dat het proefexamen zo'n sof was geworden bedoelen we) en ging - nadat hij voorzichtig was overgestoken - op de hoek van de Katbladstraat zitten mopperen. Nee, hij was niet in goede doen en dat was begonnen toen hij dat vlooienmiddel in zijn nek had gekregen en....
WAT? OS, WAT ZEG JE DAAR? HEB JIJ VLOOIENGIF IN JE NEK GEHAD?
Ach jochie, dan is er toch helemáál niks aan de hand of poot? Nee, want in zo'n conditie kan niemand een goed verkenner zijn, ook de allerbeste niet! Je had het ons eerder moeten vertellen, want dan waren we nooit aan zo'n barre tocht begonnen maar waren in plaats daarvan lekker wat gaan zooien of klooien! En we snappen nu ook opeens waarom je steeds maar ging rollen over straat! Arme Os, lieve Os!

Wel, opgelucht gingen we naar het Zooiplein toe. Niet om nog te gaan verkennen natuurlijk, maar om fijn wat samen te klooien en plezier te maken met de bedoeling om dit hele, rottige proefexamen maar snel achter ons te laten en dus te vergeten. En als u dat nu ook doet, hebben we het er gewoon niet meer over! Afgesproken?