Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

woensdag 8 augustus 2012

Twijfels...

Oscar had er al een dik uur "Pergola-Zitten" opzitten toen hij opeens overeind kwam en een stukje begon te lopen. Had hij wellicht last van een slapende poot of kramp in zijn staart?
Wij hoopten uiteraard dat hij snel weer zou gaan liggen of zitten zodat wij de tijd niet hoefden stil te zetten, want het wordt nu toch immers wel eens hoog tijd dat hij eindelijk zijn record (Pergola-Zitten natuurlijk!) gaat verbeteren, heh?
Mevrouw K. deed even snel een schietgebedje, maar hielp dat?



Neen. Want Oscar besloot toch af te dalen, dwars door ons wijnoerwoud heen.
(Die rank groeit trouwens door al die heerlijke nattigheid van boven supersnel, terwijl wij eigenlijk liever hadden dat de zon de druiven zou doen rijpen..., maar dat terzijde.)

Wel, natuurlijk wilden wij heel graag weten waarom Os had besloten zijn recordpoging te beëindigen, ook om u daarover te kunnen berichten. En daarom volgden wij hem een etage lager. En daarna nog één.


Ah, onze Os was dus naar beneden gekomen om Lima te begroeten. Erg lief van hem, maar tevens een beetje dom want Lima had helemaal geen aandacht voor de Os daar hij was gekomen voor een flinke portie snuiven van de Kiwi-takken. En, hoezeer hij (Lima) ook gesteld is op zijn voormalige huisgenoot, als er drugs in het spel zijn moet al het andere blijkbaar wijken, zelfs een ontmoeting met je allerbeste, en tevens enig vriend...




De Os kreeg geen contact met Lima, en toen de laatste klaar was met het snuiven en daar alleen nog maar een beetje loom lag te dweilen en phleppen en daarbij zeer appelig uit zijn ogen keek, had Os vast en zeker spijt van zijn impulsieve beslissing de Pergola te verlaten, toch Os?
Nee, dat had de Os niet, hij had helemaal geen spijt. Dingen gaan nu eenmaal zoals ze gaan en spijt is iets voor mensen en niet voor haarfabrieken. Bovendien is de zomer nog lang niet voorbij en het zal heus nog wel eens een keer een poosje (of lang genoeg) droog blijven. Genoeg tijd voor een nieuwe poging dus.
Wel, Os heeft wat dat spijt hebben natuurlijk groot gelijk. Maar over dat droog worden hebben wij zo onze twijfels.... U ook?

1 opmerking:

Jacq. zei

Wat is ie toch lief de Os! Leuke foto die laatste.