Wel, deze keer werd blijkbaar aan al zijn condities voldaan en dus dribbelde hij in de vroege ochtenduren door de Poort helemaal naar de Hoftuin.
Mevrouw K. kon zich gelukkig beheersen, ging dus niet de straat op om te juichen, te klappen of te zingen voor de Ol want daarmee zou zij alles verpest hebben. Nee, ze nam een foto vanachter het raam van de redactie en kon verder niet meer doen dan kijken naar wat er gebeurde.
En dat was het volgende.
Toen Ollie op de terugweg was naar huis nadat hij zo'n 5 minuten in de Hoftuin was geweest, versperde huisgenoot Charli hem de weg door midden voor de uitgang van de Poort te gaan zitten. Pure pesterij inderdaad, en wij hoorden later van onze buuf dat Charli vaker probeert Ol in de weg te zitten en bovendien ook nog eens zijn eten jat (maar dat zo te zien zonder ernstige gevolgen).
Ollie bleef gelukkig kalm en liet zich ter plekke neervallen op zijn rozijntje. Daarna begon voor beide het wachten. Gelukkig had Charl niet zoveel geduld en was hij het wachten al snel zat. Liever natuurlijk had hij gewild dat Ol uit zijn bol zou zijn gegaan, een potje had gaan zitten janken of kwaad zou zijn geworden, maar dat gebeurde dus niet; Ol bleef kalm. En daarom gaf Charl het al gauw op (na een tel of 10) en kuierde weg van de Poort. Nu kon Ol er langs en de straat oversteken naar huis (zie foto).
Waarom wij geen foto's hebben van de pesterij? Wel, een groot wielhuis ontnam ons het grootste deel van ons uitzicht. (En dat moest inderdaad maar eens verboden worden.)
Maar goed, het uitje van Ollie is zulk belangrijk nieuws dat wij u, ook al hadden wij maar één foto kunnen maken, dit nieuws niet wilden onthouden.
2 opmerkingen:
Hoera Ollie, zet-em-op!
Kijk dat toch eens lekker tippelen, hopelijk heeft hij ervan genoten.
Een reactie posten