"Rustige wandeling" (2)

Wat vooraf ging:
We waren met Japekop op stap gegaan en in de Kruidentuin had de Boez zich bij ons gevoegd.
Vlak voor de Steeg van Storm hield Japekop plots stil. Want wie zat daar op het hoekje?

Het was de oude dame Poekie, en omdat ze in haar eigen straat was en erop gerekend had dat ze in alle rust en vredig daar wat kon rondhobbelen, was ze helemaal niet blij toen er een stel reporters voorbij kwam.
Nee, Poekie was bijzonder ontstemd, dat was duidelijk. Vandaar dus ook dat Japekoppie eerst wilde bekijken of het wel verantwoord was de oude dame te passeren... Nu verwacht niemand meer dat Poekie (zoals in haar jonge jaren wel het geval was; vooral op het dak had zij het voor het zeggen) nog een deuk in een pakje boter slaat, maar haar giftige blikken zijn ook niet mis! En Japekop is gewoon een voorzichtig type en gaat elke confrontatie het liefst uit de weg. (Nee, we kunnen helaas niet zeggen dat hij respect heeft voor oude dames want laatst sloeg hij zijn moeder nog terwijl deze gewoon aan een wielhuis stond te snuffelen...)

Wel, waarschijnlijk had Oscar het gekir van mevrouw K. gehoord want hij kwam vanuit de Katbladstraat de Steeg in om ons te begroeten en te informeren waarom hij niet uitgenodigd was  geweest voor de wandeling. De Boez was met een grote boog om Poekie heen gelopen, naar zijn vriend toe om hem welkom te heten.
En toen ontstond er opeens grote verwarring...

Want niet al te hoog in de lucht vloog een helikopter over, vanuit de Katbladstraat kwam een postbode de Steeg in fietsen en in de Parallelstraat naderden ook nog eens twee fietsers. We werden dus ingesloten zeg maar, en vooral de Boez wist daar geen raad mee.
In paniek rende hij terug naar de Parallelstraat, kwam daar de fietsers tegen en draaide weer om, botste toen bijna tegen de postbode, keerde weer, en vluchtte tenslotte terug naar de Kruidentuin. Ach Gossie, inderdaad.

Japekoppie had zich tegen een huis aangedrukt en bleef daar staan tot de chaos over was, Poekie stak snel over en zocht een schuilplek achter een struik.

Oscar parkeerde zichzelf in een fietsenstalling en wachtte daar tot alle fietsers op veilige afstand waren.

De Boez zagen we nog net (voor de fietsen uit rennend) de hoek bij de Kruidentuin omscheuren.

Toen mevrouw K. zich omdraaide zag ze Japekoppie alweer in de Steeg staan. Ach, we hadden de arme drommel een rustige wandeling beloofd, gezellig saampjes op stap, en daar was helemaal niets van terecht gekomen, integendeel dus.

Het laatste stukje naar huis bleef Japekop voorop lopen. Hij hoefde nergens meer aan te snuffelen en niets te markeren, hij had het helemaal gehad en wilde rechtstreeks terug naar de redactie; Oscar moest natuurlijk nog wel het één en ander verkennen.
Japekoppie liep direct de keuken in en eiste een hartversterking in de vorm van een extra hapje Gourmet. Dat kreeg hij.
De Boez zagen wij pas een uurtje later weer opduiken...