Dubbel interview

Oscar:
Nadat we uit de Steeg van Storm waren gekomen wilden we eigenlijk naar het Zooiplein gaan (zie onze plattegrond), maar daar stond toen opeens die Zwarte Gijs van de overkant en hij was vastbesloten om me er niet langs te laten. Wel, Gijs was daar namelijk met zijn kleinste mens aan het klooien en zooien; ze waren aan het hommels vangen of iets dergelijks maar Gijs deed niet actief mee. Heel verstandig van hem ja, maar nu stond hij wel mooi in de weg en ik kon er derhalve niet langs zonder ruzie of een conflict, en ik had in beide geen zin. Ik ging er dus maar bij zitten en wachtte af. Tot hij op zou donderen, ja, zodat ik op mijn gemak toch naar het Zooiplein kon gaan waar we een paar foto's van mij zouden gaan maken. Ja, de fotograaf en ik dus. Een soort sessie inderdaad.
Wel, toen gebeurde het volgende.

Het kleine mens riep Gijs bij zich omdat ze hem een gevangen hommel wilde laten zien. Daardoor werd Gijs dus afgeleid en toen hij ook nog een portie aaien in ontvangst mocht nemen vergat hij helemaal dat ik daar zat.
Natuurlijk maakte ik snel van de gelegenheid gebruik en toog snel achter hem langs naar het Plein.
Zo, dit was het dan, ik heb mijn deel gedaan. Ik zou nog kunnen zeggen dat het altijd goed is om eerst rustig af te wachten want vaak dient een oplossing zich vanzelf aan. Nee, niet altijd inderdaad. Ja, nu komt Zwarte Gijs aan het woord.

Zwarte Gijs:
Het klopt dat ik werd afgeleid en dat ik zodoende even helemaal vergat dat Oscar daar zat en dat ik hem er niet langs wilde laten. Ja, want het Zooiplein ligt naast mijn huis en beschouw ik als mijn territorium, vandaar. Ze zitten daar al vaak genoeg te klieren als ik toevallig binnen zit en u kunt zich vast wel voorstellen hoe vervelend ik dat vind.
Nee, ik weet niet meer hoeveel hommels het kleine mens heeft gevangen en eerlijk gezegd kan me dat ook niet zoveel schelen. Het was meer voor de gezelligheid dat ik bij haar in de buurt bleef en volgens mij heeft ze even later de hommels weer vrijgelaten. Nutteloze bezigheid inderdaad en nog linke soep ook, maar mensen doen nu eenmaal wel vaker zinloze dingen. In elk geval is Oscar dus in een onbewaakt ogenblik achter me langs geglipt en heeft hij naar het Zooiplein kunnen komen. Heb ik best wel spijt van ja, maar dat is achteraf en daar kan ik dus verder niks mee. Nee, meer heb ik niet te zeggen dus verzoek ik u vriendelijk door te lopen en mij verder met rust te laten. Ajuus maar weer, mevrouw K. Schokt het trouwens nog wat, zo'n interview?