Lang hebben wij gehoopt dat Cera en Bohr vriendinnen zouden worden, maar dat is helaas niet gebeurd. Nee, de reden daarvan kunnen we u niet vertellen.
Op bijgaande foto ziet u overigens dat Cera ook in de Poort zit, vlak achter Bohr. Dat is puur toeval. We vermoeden dat Cera even een kijkje had genomen in de tuin, misschien was zij zelfs wel op zoek geweest naar de Boez, maar in elk geval had zij op de terugweg Bohr in de Poort getroffen en nu durfde ze er niet langs terwijl er ruimte genoeg was om te passeren en Bohr heus niet zo snel zal uithalen. Twee tuttebelletjes dus, en ook toevallig nog haarfabriekjes met schildpadvacht! Zou dat tuttige dan misschien in hun genen zitten? Gekoppeld aan de vachtkleur zeg maar? Kortom: wie heeft een mening hierover?
6 opmerkingen:
Ik heb ook eens een schildpadpoes gehad en nu u het schrijft, ja dat was ook een enorme tuttebel. Er is dus vast iets met dezen en genen aan de hand.
In het dierenasiel beweren ze juist altijd dat schildpadpoezen feller zijn dan andere poezen. Wat mijzelf overigens als complete onzin overkomt, want ik kom ook vaak genoeg hele lieve aanhalige schildpadjes tegen daar, en bijv. felle zwart-witte of cyperse.
Ik heb zelf wel de indruk dat poezen gemiddeld wat minder sociaal naar andere katten zijn dan (gecastreerde)katers. Of anders gezegd, dat van die hele sociale (naar andere katten relaxte) katten vaker katers dan poezen zijn. Maar goed, zijn allemaal indrukken, heb er nooit een statistiekje van bijgehouden hoor :-)
Alle katten zijn uniek - dus inderdaad kunnen gemiddeld genomen schildpadpoezen feller zijn, maar dat neemt natuurlijk niet weg dat er ook tuttebel examplaren zijn.
Wat betreft gecastreerde poezen vs katers: Elrond (kater) is van jongs af aan een enorme schootslet geweest, terwijl Pieper (poes) eigenlijk totaal niet aanhalig was. Dit bleef zo na castratie. Echter, op ~8 jarige leeftijd ging Pieper ineens een keer schootzitten uittesten en besloot dat haar dit wel beviel. Nu is ze net zo aanhalig als Elrond.
Wij hebben een heel fel schildpadje gehad, Lotje, zij was voor niemand bang. (niet te verwarren met de Lotje die we nu hebben).
Nou, tot dusver zijn we dus nog niks opgeschoten! Wel is duidelijk dat haarfabrieken ons blijven verbazen, schildpad of niet!
U bedoelt Mevrouw Blatkad dat Cera Bohr over het paard had kunnen tillen ? Om uit de poort te kunnen komen zeg maar.
Een reactie posten