Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

maandag 23 januari 2012

Regelmatige beloning is noodzakelijk....

Oscar:
Ziet u dat, mevrouw Katblad? Ja, een verse kras op mijn neus. Zojuist opgelopen ja.
U had mij al een tijdje gemist? Dat klopt, ik had het bijzonder druk met allerlei dingen, daarbuiten. U wilt weten wat er zo belangrijk was? Wel, u vraagt naar de bekende weg, maar goed, het ging om territoriumzaken enzo, heel erg belangrijk dus. Maar wees maar gerust, dat is allemaal geregeld en daarom ben ik binnen gekomen. Ja, alles is in orde nu, tenminste, tot een volgend treffen, heh? Nee, wie mijn tegenstander was doet er niet toe, het gaat er nu om dat ik aandacht nodig heb. Van u ja, dat weet u best wel!


Komt u maar even van uw stoel af, dan kunt u over mijn buik kriebelen. Ja, u mag ook blijven zitten, als u maar in actie komt en daarbij niet bovenop mij valt.
Lukt het mevrouw K.? Niet zo goed, heh? Wel, dan kom ik wel weer naar u toe.









Zo beter?
Ja, onder mijn kin vind ik ook fijn, en daarna graag nog een keer mijn buik. Kus op mijn kop mag ook als ik u daar een plezier mee doe. Nee, één kus is genoeg, want u moet ook nog achter mijn oren kriebelen.
Heerlijk.....
En dan komt nu deel 2 van mijn troost- en motivatie-rondje.






Brokjes eten inderdaad om nieuwe energie op te doen. Eerst even uit het bakje van Cera, dan door naar de keuken. Ja, ik hou van alle soorten brokjes, de verschillende smaken zijn goed voor de traumaverwerking, zal ik maar zeggen.
Als ik klaar ben met eten, mag ik dan nog even bij u terugkomen op tafel? Inderdaad heel even maar, want daarna moet ik weer naar buiten om te kijken of daar nog wat te doen valt.
Ja, ik neem mijn taak als territorium-bewaker erg serieus en dien daarom regelmatig beloond te worden. Gelukkig dat u mij zo goed begrijpt, ja. Straks nog maar een blikje dan? Hoezo niet?

Geen opmerkingen: