Zo alleen 's nachts, op die sofa....

Het dekentje van Oscar moest in de was, want zat vol met zaadjes van het Nagelkruid en was behoorlijk goor geworden na het contact met een vacht die in de storm en regen het een en ander aan prut en modder had verzameld, om het maar zo te zeggen.
Wel, we hadden een goede oplossing gevonden als vervanging van het dekentje. Tenminste, dat dachten we dus.
Een superzacht kattenbedje waarin mevrouw K. zelf wel op had willen liggen als het wat groter was geweest. Perfect voor de Os, toch? Nee dus.

Os koos voor het piepkleine kattenbedje, dat in eerste instantie ook nog was gevuld met kattenspeeltjes. Ja, inderdaad lekker dichtbij de verwarming, maar minder comfortabel, dachten wij.
We haalden de speeltjes eruit om Os te plezieren en meer ruimte te geven, en hij vond dat een prima idee.
Doch, zodra zijn eigen dekentje weer fris gewassen op de sofa werd gedrapeerd, verliet hij het het kleine mandje onmiddellijk en nam hij zijn oude plekje weer in....
Hoe lang woont Oscar nu bij ons? Een paar maanden? Sinds ergens in de zomer?
We zijn erachter gekomen dat hij best lang heeft moeten wennen aan zijn nieuwe huis. Ja, hij was er al aan gewend om regelmatig brokjes te komen eten, maar wist dat hij geen avondmaal kreeg en aan het eind van de middag of begin van de avond terug moest gaan naar zijn eigen huis. Nu, na een paar maanden wonen op de redactie, is hij nog steeds regelmatig in de war. Hij moest toch altijd voor het avondeten naar buiten? Wel, tegen zessen gaat hij dus nog altijd uit zichzelf naar buiten, als de anderen zitten te wachten op het openen van zakjes of blikjes. Nog steeds moeten wij hem regelmatig vertellen dat hij welkom is als het gaat regenen. Hem roepen nadat hij uren op onze buitentafel heeft zitten kleumen. Maar dan komt hij wel heel snel (en dankbaar) bij ons binnen. Hij voelt zich echter blijkbaar nog steeds een "gast", en dus op bezoek. Al verdedigt hij het gebied voor de redactie vol overgave, en slaat hij zeer gedreven de Wams ons huis uit als dat boefje brokjes komt stelen.
Oscar durft nog steeds niet bij ons boven te komen. Nee, dat is het gebied waar mevrouw Troy en Japekoppie het voor het zeggen hebben, en dat is voor hem blijkbaar verboden terrein. Zijn nieuwe "thuis" bestaat dus uit onze keuken, de stoelen onder de werktafel van mevrouw Katblad, en de sofa. En natuurlijk de buitentafel.
Wij zijn benieuwd wanneer de Os eindelijk de moed heeft om eens naar boven te gaan en lekker op een bed te gaan liggen. Maar we gaan hem niet dwingen. Het komt vast wel een keer goed. Maar we zouden hem zo graag ook 's nachts bij ons hebben. Hij ligt dan zo alleen, daar beneden op zijn dekentje op de sofa.....