Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

dinsdag 17 januari 2012

Ontmoeting met twee griezels!

Het leek de laatste dagen wel voorjaar, dus Cera en Oscar kregen min of meer last van de kolder in hun kop. Dat betekent dat er niet veel terecht kwam van de geplande verkenningsronde, want in plaats daarvan wilden ze persé de boom in.
Cera ging als eerste omhoog, en omdat ze de Os duidelijk maakte dat ze erg prijs stelde op een beetje privacy daarboven, bleef hij halverwege hangen.
Om gezichtsverlies te voorkomen, maakte Oscar gebruik van de gelegenheid om zijn nagels bij te werken aan de dikke stam.


Wel, daar zat ze dan, ons model. Ondanks haar wat dikke buik ziet ze er toch nog heel goed uit, en haar bewegingen waren best wel gracieus te noemen. Ze stapte tenminste behendig over de kleine, uitstekende takken heen.








Dit bedoelen wij dus. Is ze niet mooi? Ja, onze Cera heeft vele talenten...

Ja mevrouw Katblad, dat weten we nu wel. Kunnen we door met het verhaal of is dit alles wat u te vertellen had? Want in dat geval kunnen we onze tijd namelijk beter besteden. Ah, er komt nog meer dus.


Oscar was ondertussen allang weer uit de boom gesprongen omdat hij daar op dit moment toch niet welkom was. Maar hij had een andere bezigheid gevonden, namelijk het likken van de druppels van de grote bladeren van de O.I.-kers. Nu was hij daar (denken wij) nog net op tijd mee, want binnenkort, na een paar nachtvorstjes, zullen de bladeren wel zijn verdwenen.
Hebben wij u al eens verteld over hoe lekker die bladeren zijn? En de bloemen ook?
Ja mevrouw K., dat heeft u. Komt er nu nog een echt verhaal of blijft u zo bezig? Want in dat geval...


Wel, Oscar stond dus lekker druppels van de bladeren (waarover wij het nu niet verder zullen hebben) te lebberen toen er plots een groot blafbeest aankwam. Jawel, het dier was dan wel aangelijnd, maar die lijn werd alsmaar langer want het mens van het blafbeest vond het erg leuk om Poezen te Pesten.
Het beest was daardoor in staat om over het hekje heen te springen en kwam alsmaar dichterbij, had ondertussen zijn tanden ontbloot, gromde, en er kwam schuim op zijn bek.
Mevrouw K. heeft geen wapens op zak, want in dit soort gevallen is zij in staat die te gebruiken en dat is beter van niet. Maar een camera kan ook een wapen zijn, heh? Ja. Ze nam dus een foto van man en hond, heel demonstratief, en riep al doende: U kunt uw hond maar beter niet dichterbij laten komen! De man mompelde wat en trok zijn beest terug. En omdat hij bleef mompelen en zo te zien niet erg vast ter been was, vermoedden wij een glaasje teveel. Maar in elk geval liep het blafbeest nu weer op de stoep, trok nog wel hard aan zijn lijn, maar langzaam verdween het stel richting een afvalbak, waar de man een paar lege blikjes in kwijt wilde. Het ging hier dus blijkbaar om een blikje teveel, en we waren erg blij dat de man desondanks onze boodschap met de camera had begrepen.

Cera was blijkbaar ook niet blij met de komst van de griezel en hield hem vanuit de boom goed in de gaten, zelfs toen hij al een heel eind verderop was.
Wel, dit was het verhaal dat wij wilden vertellen.

Nou mevrouw K., het kan er maar net mee door, qua spanning enzo. Erg blij worden we hier niet van, maar goed.
En het einde deugt natuurlijk niet. Het breekt zomaar af, als een takje zeg maar, en de lezers willen vast wel weten hoe het nu verder ging met de haarfabrieken. Kunt u dat nog even vertellen? Als afsluiting?


Oscar wilde niet langer in de tuin blijven. Misschien kwam het door dat blafbeest, het rare mens of het kan ook zijn dat hij gewoon honger had en daarom naar huis wilde.
Mevrouw K. liep met hem mee, want zij was erg hard toe aan een kopje eh...., een glaasje wijn. Omdat zo'n eng beest met blote tanden en schuim op zijn bek er best wel inhakt, inderdaad! Nee, je weet maar nooit, vandaar. Ja, één glaasje maar, hooguit twee. Drie kan ook, maar beslist niet meer, nee.
Wel, ze riep Cera nog om mee te komen, maar Cera bleef liever nog een tijdje in de boom zitten. Voor het geval? Zou zomaar kunnen, ja.... In elk geval is Cera in de boom ook van een afstandje erg leuk om te zien, en vandaar tot slot nog deze foto. Pffffffffff. Zo goed? Nee, die foto van die man met blafbeest krijgt u niet te zien. Is het archief in gegaan. Wet op de privacy inderdaad. Op slot gedaan, ja.
En nu een dubbele graag! Wat? Nespresso natuurlijk - kijk es effe op de klok, ja?! Twee zoetjes graag. Tjongejonge....

1 opmerking:

katja zei

Beetje late reactie, maar ik vind die foto van Cera in actie in de boom zo mooi!