Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

donderdag 18 oktober 2012

Pijnlijke geschiedenis

Foto: De Boez staat bij het luikje van de buurvrouw - overweegt hij een verhuizing?

Wij moeten u helaas melden dat er gisteravond een onaangename gebeurtenis heeft plaatsgevonden.
Het was al ver na etenstijd dat de Boez nog steeds buiten aan het zooien was en bovendien behoorlijk liep te klieren. Namelijk.
Eerst probeerde hij de aandacht van mevrouw Katblad te trekken door aanhoudend op de keukenkoepel te springen (van een zekere hoogte), wat altijd een zeer naar en hard bonkend geluid veroorzaakt en door niemand onopgemerkt blijft of zelfs kan blijven. De andere haarfabrieken raakten dus door dit gebonk behoorlijk in de war en derhalve besloot K. naar boven te gaan om de Boez door slaapkamerraam of deur binnen te laten. Of eigenlijk te sommeren. Doch het ventje wilde niet, bleef pesterig en op een afstandje op het dak rondhangen en weigerde aan K. haar wensen te voldoen. Toen K. even later weer op de bank zat (naar Lewis te kijken, één van haar favoriete detectives) hervatte de Boez zijn gebonk en maakte daarmee K. dermate onrustig dat zij nogmaals naar boven ging voor een volgende poging, die natuurlijk en helaas weer mislukte.
Nadat het daarna rond en op de koepel een tijdje rustig was gebleven en er ondertussen een moord was gepleegd op de beeldbuis (de spanning liep behoorlijk op), kwam de Boez naar de voorkant van het huis om daar (voor het raam en bij het luikje) te komen klieren. K stond op, deur open, maar ventje binnenkomen? Nee hoor! Alleen aandacht trekken en klieren dus.
Tenslotte (want tot het uiterste getergd) is K. naar buiten gegaan en volgde daar de uitdagende Boez net zolang tot hij er genoeg van kreeg en moe werd, en K. hem bij zijn kladden kon grijpen (dat gebeurde ergens ter hoogte van het Zooiplein).
Alleen was het ventje nu boos geworden en protesteerde daarom heftig, maar K. had geen zin meer in zijn vervelende spelletjes en wilde bovendien graag weten wie de moordenaar was. Ze liet hem dus niet los en hield hem (iets zwaarder dan een zak met 5 kilo eigenheimers) stevig onder haar linkerarm geklemd. Toen gebeurde wat er nog nooit eerder gebeurd is: het kleine ettertje zette zomaar zijn nagels en tanden in de linkerhand van mevrouw K. Ze vloekte, en met haar rechterhand greep ze zijn nekvel beet. Hij kalmeerde. Zo liep K. naar huis met het duiveltje, nagels nog steeds in haar vingers gehaakt, bloed druppelde langs haar hand en via haar arm op haar spijkerbroek, duiveltje grommend maar gelukkig niet meer spartelend.
Heel slim had K. al eerder de sleutel aan de buitenkant van de deur gestoken en zo was het niet moeilijk om de deur te openen en het loeder mee naar binnen te dragen. Na het dichtschoppen van de deur liet K. de Boez in het halletje los, en daarmee verdween ook de nagel uit haar hand. Dat luchtte op.
Verder kunnen wij kort zijn.
Na het snel verwijderen van bloed en vlekken keek K. het tv-programma af, en al zag zij nog net hoe de moordenaar ingerekend werd, het hoe en waarom kwam ze maar gedeeltelijk aan de weet.
De Boez was overigens kwaad naar boven verdwenen, is later (en 's nachts) niet meer op het grote bed verschenen en vanochtend liet hij zich pas om een uur of 11 weer zien, toen de anderen allang hadden ontbeten en naar buiten waren gegaan. Boez besloot trouwens wel vrede te sluiten met K. middels het geven van kopjes, maar K. toonde zich wat gereserveerd.
K. heeft thans twee zere vingers, één met een tandafdruk van het mormel, de andere met twee rode punten van de nagels van het klojootje. Gelukkig is K. twee jaar geleden nog ingeënt tegen tetanus, dus dat is dan wel weer een zorg minder en een veilig gevoel. Vanaf vandaag echter worden de huisregels aangescherpt en wordt de Boez kort gehouden. Er is echter één probleem: het is bijna donker en Boez is alweer een tijdje weg.
Tot zover ons verslag over deze pijnlijke geschiedenis.

9 opmerkingen:

Inge zei

Oooooh en auw....

Moon zei

Jeetje....Boez toch!! Wolfje in schaapskleertjes??? Of gewoon een klein puber-katertje?????

Mevrouw Katblad zei

Zojuist hebben we de Boez in kunnen sluiten. Later daarover meer.

Moon zei

Het lijkt wel een aflevering van "Lewis" .....

Annemieke zei

Wat even Klein huftertje!

katja zei

Wat een loeder zeg! :-) Boez is al 4, dus 'pubergedrag' mag geen excuus meer zijn, lijkt me. Alhoewel, mensen blijven ook steeds langer puberen geloof ik....

Mevrouw K., let u wel goed op dat de tandafruk niet gaat ontsteken! Poezen hebben echt de meest gore bacterien in hun bek.

Inge zei

O wat spannend......

Jacq. zei

Zo die Boez! Sterkte hoor, zowel met vingers als met de Boez!

Truus zei

Die Boez toch:(Heeft u er nog last van? Geen ontsteking? Ik kan u niet helpen met het Lewis verhaal, want ik onthoud dat nooit zo tegenwoordig...